آیا پاسخ ایران موجب عقب نشینی ترامپ می شود؟

انتخاب : تلاش های اروپا برای منصرف کردن ایران از افزایش غنی سازی اورانیوم، با درخواست قاطع ایران برای عدم التزام یک جانبه به توافق مواجه شده است و در نتیجه، احتمالا ترامپ مجبور به عقب نشینی از لبه پرتگاه می شود، تا از جنگی ویرانگر که می تواند آمریکا را از این رو به آن رو کند، جلوگیری نماید.

قاسم عز الدین در المیادین نوشت: تلاش های اروپا برای منصرف کردن ایران از افزایش غنی سازی اورانیوم، با درخواست قاطع ایران برای عدم التزام یک جانبه به توافق مواجه شده است و در نتیجه، احتمالا ترامپ مجبور به عقب نشینی از لبه پرتگاه می شود، تا از جنگی ویرانگر که می تواند آمریکا را از این رو به آن رو کند، جلوگیری نماید.

در ادامه این مطلب آمده است: به نظر می رسد خواسته اغلب دولتهای اروپایی در مذاکره با ایران آن است که زمینه ای برای یک مذاکره فراهم شود و چه بسا این دولتها قصد دارند به این شکل زمان بخرند، به این امید که ترامپ نشان های آتش بس ضروری را آشکار کند؛ چرا که دولتهای اروپایی نقش واسطه میان واشنگتن و تهران را ایفا می کنند، بی آنکه اروپا بهای التزام به توافق هسته ای را بپردازد.

 

مساله جالب توجه آن است که دیپلماسی اروپایی همچنان از بازگرداندن ایران به مسیر درست صحبت می کند و توجهی به مسیر صحیحی که خود اروپایی ها باید در عمل به تعهداتشان به موجب توافق هسته ای طی کنند، ندارند.

زیرکانه است که دولتهای تروئیکای اروپایی که توافق هسته ای را بعنوان ضامنی برای صلح بین المللی امضا کردند، تلاش می کنند ناتوانی خود در مورد ایفای نقش مستقلی در خصوص عمل به تعهدات برجام را نشان دهند. اما در عین حال، از احتمال بازگشت تحریمها از طریق شورای امنیت علیه ایران سخن می گویند!

چه بسا برابری در اجرای تعهدات، که ایران خطاب به اروپایی ها از آن سخن می گوید، در وهله اول متوجه ترامپ است که از توافق هسته ای خارج شده و شدیدترین تحریمها و انواع فشارها را علیه ایران به کار گرفت.

شکی نیست که ادعای ناتوانی اروپایی ها و اشاره آنها به بازگشت تحریمهای شورای امنیت نیز در ضمن فشارهایی قرار می گیرد که آمریکا از اروپا خواسته است علیه ایران از آن استفاده کند.

اشاره اروپا به بازگشت تحریمها از طریق شورای امنیت، در حالی است که روسیه و چین به توافق پایبند مانده اند و این مساله می تواند اروپا را از ایفای نقش میانجی بین امریکا و ایران کنار زند.

درخواست ایران برای پایبندی تمام طرفها به توافق، ترامپ را بین دو گزینه عقب نشینی از لبه پرتگاه یا ماجراجویی و ورود به جنگی فراگیر، قرار می دهد؛ جنگی که می تواند باعث تغییر موازین قوا، معادلات بین المللی می شود.

افزایش غنی سازی ایران تا حدود ۴.۳ درصد اشاره به این مهم دارد که با راه اندازی نیروگاه اراک، غنی سازی اورانیوم به صورت تدریجی به حدود ۲۰ درصد می رسد و در صورتی که ترامپ به فشارهای خود ادامه دهد، شاید تهران به سمت عبور از این ۲۰ درصد و گذشتن از مرزهای خطر هسته ای نیز حرکت کند.

ایران در زمینه های سایبری، زیر دریایی ها و نیروهای ویژه، ظرفیت زیادی برای مقابله با تجاوز آمریکا دارد؛ علاوه بر اینکه می تواند به پایگاههای نظامی آمریکا و هم پیمانانش در منطقه نیز آسیب جدی برساند. به نظر نمی رسد ترامپ در برابر این خطرات آماده قربانی کردن آینده سیاسی خود، با شکست خوردن در تحقق اهداف جنگ، باشد.

نکته مهم آنکه ترامپ از زبان رئیس ستاد مشترک ارتش آمریکا، جوزف دانفورد، دعوت به تشکیل یک ائتلاف نظامی بین المللی با همراهی چین و روسیه، با هدف حمایت از آبهای استراتژیک کرد و این مساله نشان می دهد وی به تغییر معادلات بین المللی و از دست رفتن جایگاه تک قطبی آمریکا در خلیج فارس، پیش از شروع جنگ، اذعان دارد. احتمالا رئیس جمهور آمریکا متوجه این مساله شده که ایران، ستون فقرات حمایت از آیهای استراتژیک و تنگه های خلیج فارس است.