این روزها در استقلال یک بحث جدی مطرح است. بحث انتخاب سرپرست جدید برای تیم. سرپرست جدید اما باید یک جوان زبان بلد باشد که با کادرفنی ارتباط بگیرد یا یک پخته فوتبال ایران شناس که نقش ریش سفید را برای مربیان جوان اما ناآشنا با چالش‌های فوتبال ایران ایفا کند؟ در چنین شرایطی پرویز مظلومی یک گزینه جدی پیش روی استقلال است. او که جایگاه ریاست کمیته فنی اش را از دست داده اما خودش دوست دارد اگر اصغر حاجیلو نبود، به عنوان سرپرست روی نیمکت آبی‌ها بنشیند. مظلومی زبان نمی داند و از این نظر نمی‌تواند با مربیان جدید ارتباط کلامی برقرار کند اما خالی از حسن هم نیست. مثلا با سال‌ها تیم داری در فوتبال‌مان و شناخت از اتمسفر، خیلی خوب می تواند به نیمکت نظم بدهد و آنجا را جمع کند. او بیش از این برایش احتمالا مهم است خلائی در استقلال را پر کند که پس از مرحوم پورحیدری ایجاد شده. نداشتن یک بزرگتر و قطب در بین پیشکسوتان. قطعا گزینه هایی چون علی جباری و حسن روشن بازیکنان بزرگتری از پرویز مظلومی در تاریخ استقلال بودند اما هر دوی آنها در این سال‌ها نشان دادند توانایی رهبری ندارند و فقط انتقاد بلدند ولی مظلومی به عنوان دستیار پورحیدری می تواند میراث دار او در جایگاهی باشد که سال‌ها پورحیدری به طور معنوی و مادی عهده دارش بود.

 

اخبار مرتبط

بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.