مهدی چمران عضو شورای وحدت اصولگرایان، با طرح پیش فرض هایی درباره ایده گفت و گوی ملی به خبرآنلاین گفت: گفتگوی ملی به معنی این است که همه طیفهایی که در کشور هستند اولا به اسلام و مکتب و ثانیا به قانون اعتقاد داشته باشند. چون همه اینها مبانی و پایه هایی است که اختلاف در آنها می‌تواند بعدا سبب افتراق شود. اینکه یکی بگوید اسلام یک دین شخصی است، قرآن پیام الهی نیست و پیام پیامبر است و... اینها اختلاف در اساس است و مسلم است که نمی‌تواند به یک تفاهم ختم شود. بنابراین وقتی قرار است یک گفت و گوی ملی شکل بگیرد ابتدا طرفین باید بر اصول اساسی یعنی اسلام و مکتب و دین تفاهم داشته باشند و هردو به قانون اساسی و به رهبری واقعا معتقد باشند.

وی ادامه داد: طبیعی است چنین افرادی با این ویژگی‌ها هرچقدر به هم نزدیک شوند، بنشینند، افطاری بخورند و صحبت کنند یک ضرورت است. نه فقط برای الان که آمریکا برای ما دندان تیز می کند و عربده‌های مستانه‌ و توخالی می‌کشد بلکه همیشه این ضرورت وجود دارد. ولی اینکه حالا با همدیگر به رغم تضادهایی که وجود دارد بنشینیم و به نفع یک گروه یکی شویم و مقابل این و آن قرار بگیریم، چنین چیزی عملا صورت نمی‌پذیرد. البته وقتی دشمن حمله کند، چه حمله نظامی و چه حمله اقتصادی همه این طیف‌ها که به انقلاب معتقدند، وظیفه شان است که در کنار هم قرار بگیرند و این تا اندازه ای در همین حملات آمریکا یا بحثی که در مورد سپاه مطرح گردید، نمایان شد. طیف‌های مختلف آمدند و حمایت کردند و به درستی میگفتند ممکن است نسبت به آن آقا یا حتی سپاه انتقاد داشته باشیم ولی وقتی کسی به نیروی نظامی ما توهین و حمله میکند و او را تحریم میکند در این صورت نمیتوانیم سکوت کنیم  واز آن حمایت میکنیم.

چمران گفت: ما یکسری اختلافاتی با همدیگر داریم، گروه‌های مختلف اصلاح طلبان، اصولگرایان و مستقلین طیف‌های مختلفی هستند که هیچکدام ۱۰ یا ۱۰۰ نیستند. مثل طیف رنگ دارای درجه بندی هستند. وقتی یک دشمن خارجی در مقابلمان قرار می گیرد باید این هماهنگی را باهم داشته باشیم. ولی اگر این مبانی یکی نباشد هیچوقت نمی توانیم کنار همدیگر قرار بگیریم. به یاد دارم همان اول انقلاب کمونیست ها و توده ای ها آمده بودند و می گفتند بیایید با هم یکی شویم و شاه را برمی اندازیم. بعد که شاه رفت مقابله کنیم تا انقلاب جا بگیرد و بعدا بتوانیم جلو برویم. این کار نشد و نمی‌شد چون هیچگاه نمی‌توانستیم وارد حزب توده یا کمونیست شویم و کنار هم قرار بگیریم. حتی در جنگ هم دیدید که آنها یکباره راه دیگری رفتند. منافقین اصلا به کمک صدام رفتند و امکان هماهنگی وجود نداشت. بنابراین اگر جریانات سیاسی حداقل اعتقادات را داشته باشند و مبانی یکی باشد می توانند کنار هم قرار بگیرند. به نظر می‌رسد لااقل عده زیادی از اینها معتقد هستند و در میان همین طیفها عده‌ای هستند که ولی فقیه نمی‌خواهند و اسلام را طور دیگری تفسیر می کنند. اینها به تفکرات آسیب می‌زند. 

 

اخبار مرتبط

بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.