کنایه روزنامه جمهوری اسلامی به ولنگاری در مداحی
در گذشته، مداحی‌ها دارای سبک و سیاق خاصی بودند که هم از جنبه متن اشعار و هم از جنبه نوع نشستن و ایستادن و حرکات مداحان با ضوابط در خور شان مجالس و محافل مذهبی همراه بودند. فاخرترین اشعار با مضامین عالی برگرفته از روایات و سیره ائمه علیهم‌السلام، محور محتوائی مداحی‌ها بودند، خود مداحان با ظاهری آراسته که نشان‌دهنده وزانت آنها بود در مجالس و محافل روضه‌خوانی و عزاداری ظاهر می‌شدند، حرکات آنها و نوع قرار گرفتنشان در جایگاه، متناسب با شان این محافل وزین بود و مخاطبان و ﻣﺴﺘﻤﻌﺎﻧﺸﺎﻥ نیز به همان میزان به رعایت وزانت مجالس و محافل مقید بودند.
با چنین ویژگی‌هایی، مجالس عزاداری در ماه‌های محرم، صفر، فاطمیه و شب‌های شهادت پیشوایان دینی برگزار می‌شد و تاثیر عمیق زیادی نیز در ترویج مکتب اهل‌البیت داشت. مجالس جشن میلاد ائمه علیهم‌السلام نیز با همین ویژگی‌ها برگزار می‌شدند و شرکت‌کنندگان در این جشن‌ها ضمن بهره بردن از محتوای ارزشمند اشعاری که مداحان می‌خواندند، غرق در شادی روحی و لذت معنوی می‌شدند.
در محافل مذهبی قدیم، اعم از عزاداری و جشن، همواره معارف دینی در قالب اشعار به حاضران در جلسات منتقل می‌شد و اخلاق و سبک صحیح معاشرت و حضور در مجالس مذهبی و چگونگی رفتار با دیگران نیز به صورت عملی به شرکت‌کنندگان آموزش داده می‌شد. نتیجه آن مجالس و محافل وزین در کشور ما، تربیت نسلی بود که با انقلاب اسلامی همراهی کرد.
رادیو و تلویزیون در سال‌های اول بعد از پیروزی انقلاب اسلامی و تا اواسط دهه ۷۰ به خوبی با این روش عزاداری سنتی همراهی کرد و با تکیه بر همین روش و ترویج مداحان مشترک عاشورائی و دفاع مقدس که انصافاً به روش سنتی به ارث رسیده از قدما و پیش‌کسوتان این رشته پای‌بند و ملتزم بودند نقش مهمی در گسترش معارف اهل‌بیت علیهم‌السلام ایفا کرد.
با فاصله‌گرفتن از دوران دفاع مقدس و به بهانه ضرورت تزریق شادی به جامعه، مداحانی پیدا شدند که با روی آوردن به سبک‌های مبتذل آنطرف آبی یا تقلید از آهنگ‌های ترانه‌های قبل از انقلاب، تلاش کردند مداحی‌ها را با سبک جدید ارائه نمایند. این افراد، برخلاف مداحان اصیل که هنوز هم در جامعه ما حضور دارند و وجودشان مفید و مغتنم است، از یکطرف محتوای اشعار را دچار انحراف و فاصله‌گرفتن از معارف دینی کردند و از طرف دیگر تحرکاتی از خودشان بروز دادند که هیچ تناسبی با شان محافل عزاداری مذهبی نداشت.
در جشن‌های مذهبی هم همین ولنگاری‌ها به وجود آمد بطوری که به بهانه ایجاد شادی در مردم و یا جذب آنان، نوعی حرکات خلاف شان محافل مذهبی در میان مداحان و مستمعین رواج یافت. در این روش، اشعاری خوانده می‌شود که از محتوای معارفی خالی است و به امور ظاهری و بسیار نازل و حتی گاهی انحرافی می‌پردازد. متاسفانه این روش جدید که نوعی ولنگاری در مداحی است، در دهه‌های اخیر به‌ویژه در سال‌های اخیر توسط رادیو و تلویزیون ترویج می‌شود. این مداحی‌ها بقدری نازل و انحرافی است که بسیاری از افراد با مشاهده پخش آن از تلویزیون جمهوری اسلامی، دچار حیرت و شرمندگی می‌شوند.
بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.
ارسال نظر