«واشنگتن پست» در گزارش روز جمعه خود به قلم «میخائیل کرانیش» گزارشگر سیاسی این روزنامه درباره این سفر نوشت: برنی سندرز که در آن زمان شهردار سوسیالیست ایالت ورمونت بود و تازه ازدواج کرده بود، این سفر رسمی ۱۰ روزه به این کشور کمونیستی را یک «ماه عسل بسیار عجیب» توصیف کرد.

وی شیفته میزبانی اتحاد جماهیر شوروی سابق شده بود و درس هایی را در این سفر آموخت که می توانست آنها را با خود به کشورش بیاورد.

وی در پایان این سفر گفت: بیایید از توان دو کشور استفاده کنیم. بیایید از یکدیگر یاد بگیریم.

واشنگتن پست نوشت: اقامت موقت در اتحاد جماهیر شوروی (سابق) می تواند فصل فوق العاده ای برای آگاهی درباره سندرز باشد هر چند که درک چندانی درباره این سفر وجود ندارد.

در کمپین انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۱۶ اشاره کوتاهی به این سفر سندرز شد اما در اوایل سال جدید میلادی فیلمی از تلویزیون ورمونت آنلاین شد که دقایق چندی از جشن سندرز با مقامات اتحادیه جماهیر شوروی سابق را نشان می داد.

تارنماهای دارای گرایشات راستگرایانه عنوان کردند که سندرز با کمونیست ها رابطه دوستی برقرار کرده بود و این امر تاکید داشت که در صورتی که این سناتور آمریکایی بخواهد به عنوان نامزد دموکرات ها در انتخابات شرکت کند، ممکن است از این سفر علیه او استفاده شود.

واشنگتن پست افزود: البته تاکنون جزییات نسبتا اندکی درباره این سفر منتشر شده است و بیشتر روایت های موجود عمدتا بر اساس خاطرات خود سندرز است.

واشنگتن پست بر اساس دیدگاه های ۵ نفر از کسانی که سندرز را در این سفر همراهی کردند به همراه یک نوار ویدئویی و صوتی نگاه تازه ای به این سفر انداخته که تلاش های او برای شرکت در انتخابات ریاست جمهوری را تحت الشعاع قرار داده است.

به نوشته واشنگتن پست، سندرز نامزد مستقلی که در انتخابات اولیه برای حزب دموکراتیک رقابت می کند برای دومین بار وارد کمپین های انتخاباتی شده است و اعتبار خود را از تلاش تغییرات گرایشات حزبی به چپ کسب کرده است.

او اکنون با نامزدهایی رقابت می کند که از نوعی از مواضع دولتی حمایت می کنند که وی در سفر به اتحاد جماهیر شوروی سابق تلاش می کرد درباره آنها تبلیغ کند و از جمله می توان به برنامه مراقبت های بهداشتی همگانی تحت حمایت دولت، اشاره کرد.

سندرز که در سفر به شوروی سابق ۴۶ ساله بود در خاک این کشور از هزینه مسکن و مراقبت های بهداشتی در ایالات متحده آمریکا انتقاد و از قیمت های پایین کالاهای موجود در اتحاد جماهیر شوروی سابق تمجید کرد که البته این ستایش او شامل کیفیت چنین کالاهایی نمی شد.

وی سپس در مراسمی با حضور حدود ۱۰۰ نفر رویکرد ایالات متحده آمریکا در دخالت در دیگر کشورها را محکوم کرد که باعث تعجب یکی از همراهان او شد.

«دیوید اف کِلی» که دربرنامه ریزی این سفر نقش داشت و تنها جمهوریخواه در هیات همراه سندرز بود در این زمینه گفت: بسیار ناراحت شدم و از مراسم خارج شدم. وقتی منتقد کشورتان هستید می توانید هر چیزی را در خاک کشور مطرح کنید. در آن مقطع زمانی جنگ سرد تمام شده بود اما رقابت تسلیحاتی هنوز تمام نشده بود و من از این اظهارات سندرز احساس خوبی نداشتم.

واشنگتن پست نوشت: سندرز از مصاحبه در این زمینه خودداری کرد. اما «جِف ویور» مشاور ارشد او گفت این سفر در قالب تلاش های سندرز برای مشارکت با افرادی است که ممکن است به نظر برسد با هم اختلاف نظر دارند.

ویورگفت این سفر بخشی از فلسفه او در این زمینه بوده است که «اگر می خواهید همه اقشار جامعه را متحد کنید باید برخی از خصومتی را در سطح دولتی وجود دارد از بین ببرید.»

سندرز اغلب بر تفاوت بین نظرات خود به عنوان یک سوسیال دموکرات و تعصبات کمونیستی تاکید کرده و اشاره دارد که از انتخابات دموکراتیک و سرمایه گذاری تجاری به عنوان موضوعی مضر نظام حکومتی اتحاد جماهیر شوروی حمایت می کند. سندرز که در سال ۱۹۸۸ میلادی برای هفت سال شهردار «برلینگتون» (شهر بزرگ ایالت ورمونت) بود این سفر را همزمان با تلاش ها برای قرار گرفتن در عرصه ملی انجام داد.

وی در مطلبی نوشت: برلینگتون با جمعیت تقریبا ۴۰ هزار نفر سیاست خارجی دارد و هیچ چیز نمی تواند مسائل محلی، ایالتی، ملی و بین المللی را از یکدیگر متمایز کند... چطور می تواند مسائل جنگ و صلح مسائلی محلی نباشند؟

سندرز در سال ۱۹۸۵ از نیکاراگوئه دیدار کرد و انقلاب تحت امر «دنیل اورتگا» را که «رونالد ریگان» رئیس جمهوری وقت آمریکا مخالف آن بود، ستود. سندرز گفت که تحت تاثیر دیدگاه های اورتگا قرار گرفته است. او در عین حال از انقلاب کوبا به رهبری «فیدل کاسترو» تمجید کرد. کاسترو کسی است که ریگان و بسیاری دیگر در هر دو حزب اصلی آمریکا به طور مداوم او را محکوم می کنند.

سندرز درمقابل گفت آمریکایی ها حکومت های سوسیالیست وکمونیست را قبول ندارند زیرا فقری را که بسیاری در جوامع جهان سوم با آن مواجه اند، درک نمی کنند.

واشنگتن پست نوشت: این سفر سندرز به اتحاد جماهیر شوروی در آن مقطع زمانی یک ماجراجویی خارجی مهم بود زیرا روابط آمریکا و اتحاد جماهیر شوروی در بحبوحه تغییر بود.

قبل از این که سندرز این سفر را آغاز کند ریگان به برای شرکت در نشست سران با «میخائیل گورباچف» رهبر وقت شوروی سابق به مسکو سفر کرده بود و او خواستار ایجاد فضای باز سیاسی و اصلاحات در این کشور بود. در نتیجه سندرز از انتقاد از ریگان خودداری کرد.

واشنگتن پست افزود: هدف اصلی این سفر به اتحاد جماهیر شوروی تشکیل شهر «خواهرخوانده» برلینگتون در اتحادیه جماهیر شوروی سابق بود.

سندرز در این سفر به شهر یاروسلاول روسیه سفر کرد و به همراه هیات همراه دیداری از کارخانه ها، بیمارستان ها و مدارس این شهر داشت و در مصاحبه با شهردار این شهر سوالاتی از او درباره هزینه مسکن و مراقبت های بهداشتی پرسید.

واشنگتن پست افزود: سندرز در بازگشت به ایالت ورمونت در یک کنفرانس خبری که یک ساعت طول کشید سیاست های روسیه درباره مراقبت های بهداشتی و مسکن را ستود و از هزینه این دو بخش در آمریکا انتقاد کرد و گفت از این که از چنین سیاست هایی در کشورش انتقاد می کند به خود می بالد.

وی از وجود بحران در بخش مسکن در آمریکا سخن گفت و افزود که وضعیت در کل بهتر شده است اما مردم می گویند ۴۰ درصد از درامد خود را صرف مسکن می کنند. کیفیت خانه های مسکونی خوب نیست. وضعیت مراقبت های بهداشتی خوب نیست و ما مشکلات فراوانی در نظام مراقبت های بهداشتی داریم.

به نوشته این روزنامه ، بخشی از ماموریت سندرز تشویق به سرمایه گذاری آمریکا در روسیه بود و پیشنهاد ساخت یک کارخانه بستنی سازی از سوی شرکت بستنی سازی «بن اند جری» آمریکا در این کشور را داد.

«بن کوهن» موسس مشترک شرکت مذکور (که از آن به عنوان سلطان دنیای بستنی یاد می شود) و رئیس مشترک کمپین ریاست جمهوری سندرز در یک مصاحبه گفت این کارخانه را در اتحاد جماهیر شوروی ساخته است اما ربطی به سندرز ندارد و هرگز با او درباره آن گفت وگو نکرده است.

کوهن گفت امکان درامدزایی از این سرمایه گذاری وجود نداشت و در نهایت به یک شریک محلی واگذار شد. کوهن گفت به جای پولسازی وی امیدوار است روابط بهتری بین دو کشور برقرار شود.

کلی، جمهوری خواهی که در سازماندهی سفر سندرز به شوروی سابق نقش داشت، کوهن وسندرز را در تفکر این که نظام شوروی سابق می تواند برای بخش کسب و کار آمریکا منفعتی داشته باشند، ساده لوح توصیف کرد و گفت: سندرز ظاهرا جنگ آمریکا در ویتنام را با تهاجم اتحادیه جماهیر شوروی سابق به افغانستان مقایسه می کرد و این امر باعث آزردگی خاطر من شد.

کلی بعدها گفت؛ با نگاهی به این سفر به این نتیجه رسیده که سندرز باهوش و سخت کوش و فردی با جرات است. او ایدئالیست است و بسیاری از دیدگاه هایش کاملا غیر عملی است.

اما سندرز آنقدر تحت تاثیر این سفر قرار گرفته بود که بزودی سفر بعدی خارجی خود را آغاز کرد. سال بعد از آن در حالی که ماه آخر خدمت به عنوان شهردار را سپری می کرد به کوبا رفت.

وی قبل از این سفر گفت: در حکومت کاسترو پیشرفت های بیشماری در بهبود وضعیت معاش مردم فقیر در این کشور حاصل آمده است.

سندرز با این حال به «کمبودهای بیشمار در حقوق دموکراتیک » در این کشور اشاره کرد و هر چند نتوانست با فیدل کاسترو دیدار کند در بازگشت از کوبا حتی بیشتر از اتحادیه جماهیر شوروی از این کشور ستایش کرد.

وی در یک مصاحبه با «فری پرس» برلینگتون گفت: من کودکی گرسنه یا یک فرد بی خانمان در این کشور ندیدم. هرچند کوبا جامعه کاملی نبود اما این کشور نه تنها از مراقبت های بهداشتی ارزان بهره می برد بلکه کیفیت آن نیز بسیار بالا بود. این انقلاب در این کشور عمیق تر و پیچیده تر از آن چیزی بود که از آن درک می کردم. و واقعا انقلابی در زمینه ارزش ها بود.

 

اخبار مرتبط

بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.