این استاد ارتباطات و روزنامه‌نگار باسابقه، با انتشار عکسی یادگاری از سال‌های دور با عنوان «قاب‌های دوستی»، روایتی کوتاه و چندخطی از سرنوشت زنده‌یاد حسین قندی، سیدفرید قاسمی، فریدون صدیقی و علی‌اکبر قاضی‌زاده داشته است.

این روزنامه‌نگار باسابقه در شروع مطلب خود درباره حرفه روزنامه‌نگاری نوشته است، «روزنامه‌نگاری سم شیرین است. ذره ذره می‌نشیند و آرام آرام می‌برد به یغما.»

«سید فرید قاسمی حالا در تحریریه‌ها نیست و هم‌خانه‌ی تاریخ روزنامه‌نگاری است. از فریدون صدیقی خواسته‌اند به سنندج برود، برای تکریم روزهای حضورش در تحریریه‌ها. اکبر قاضی‌زاده امروز عصر واپسین جرعه سم شیرین را چشید و هنوز تشنه است.

حسن قندی پیش خداست، پیش حقیقت نگار اصلی و من هم تقدیر دیگری از همین نسل که همین اکبر نسل دایناسورها خواند… دلم پایان می‌خواهد.»

 

بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.