در ادامه این مطلب آمده است: علاوه بر این، سفر روحانی در سایه بحران ایران-آمریکا پس از خروج ایالات متحده از توافق هسته ای و اجرای تحریمهای واشنگتن علیه تهران صورت گرفت؛ در شرایطی که فریادهای دولت آمریکا در مورد نفوذ ایران در عراق اوج گرفته و ترامپ تاکید کرده بود که قصد دارد با حفظ حضور نظامی در عراق، ایران را تحت نظر داشته باشد. به این دلیل، سفر رئیس جمهور ایران به بغداد، متفاوت بوده و مورد توجه شدید رسانه ها بود.

عراق برگ برنده ایران و مهمترین گزینه برای دور زدن تحریمهای آمریکاست؛ همانطور که این کشور عربی دریچه ایران برای رهایی از تحریمها محسوب می شود. روحانی قصد داشت با سفر خود به عراق، به ترامپ و دولتش بگوید که ایران در عراق باقی می ماند و این آمریکایی ها هستند که باید این کشور را ترک کنند.

مساله دیگر در این سفر، توافق های به امضا رسیده بین ایران و عراق بود، که براساس آن، حجم مبادلات تجاری بین دو کشور به ۲۰ میلیارد دلار می رسد. در این بین، فاجعه شط العرب، مهمترین مساله است؛ که طبق آن عراق و ایران برای عمل دوباره به توافق الجزایر، که در سال ۱۹۷۵ به امضا رسیده و مرزهای آبی بین دو کشور را مشخص کردند، به تفاهم رسیدند؛ اما باید گفت در سایه تغییر شرایط اقلیمی، این توافق دیگر به نفع عراق نیست و فواید آن تنها به ایران می رسد. در صورتی که این شرایط آب و هوایی ادامه داشته باشد، شط العرب به شط ایران تبدیل خواهد شد.

در مجموع، توافق هایی که طی سفر روحانی، بین بغداد و تهران به امضا رسید، ثروتهای عراق را در اختیار ایران قرار داد. درست است که حدود یک دهه و نیم ایران در حال استفاده از این ثروتها بود، اما مهم آن است که این بهره برداری اکنون رسمی شده و حتی با رضایت دولت عراق همراه است.

 

بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.