خاطرات جالب مارگارت تاچر از ملاقات با گاسکوئین

خبر آنلاین : مارگارت تاچر تلاش‌های‌زیادی برای تغییر چهره فوتبال انگلیس کرد. این ادعایی است که تلگراف امروز مطرح کرده است.

در ابتدای دهه نود میلادی، فوتبال بریتانیا با معضل اراذل و اوباش روبرو بود و پنج سال از محرومیت آنان از رقابت های باشگاهی اروپا گذشته بود. محرومیتی که حاصل ماجرای ورزشگاه هیسل در مسابقه بین لیورپول و یوونتوس بود. حادثه ای که باعث کشته شدن ۳۹ نفر شد. مارگارت تاچر در آن زمان از هولیگانیسم و افراط‌گرایی در فوتبال این کشور و مسئولان فوتبال انتقاد کرده بود. در چنین روز هایی مارگارت تاچر، نخست وزیر سابق بریتانیا در سال ۱۹۹۰، از بازیکنان تیم ملی انگلیس قدردانی کرد که در جام جهانی ایتالیا خود را برای فریب داور زمین نمی‌انداختند.

انتشار برخی اسناد آرشیو ملی بریتانیا از توصیه دفتر نخست وزیری بریتانیا به تاچر برای تقدیر از فوتبالیست ها سخن می گوید. این که او از فرصت استفاده کند تا به این ترتیب مردم او را فردی ضد فوتبال ندانند. نخست وزیر بریتانیا بعد از جام جهانی ایتالیا، تیم ملی انگلیس را به دفترش دعوت و برای اعضای آن تیم سخنرانی کرد: «برخلاف تیم‌های دیگر، بازیکنان ما دنبال این نبودند که اسکار بهترین هنرپیشه را برای بازی لحظه مرگ ریچارد سوم دریافت کنند».

تاچر می خواست فقط کسانی که کارت شناسایی ثبت شده دارند در ورزشگاه‌ها حاضر شوند. دولت وقت بریتانیا حتی از ترس خشونت های احتمالی، شرکت نکردن در جام جهانی ایتالیا را هم بررسی کرده بود. فرضیه ای که رد و تیم بابی رابسون پس از صدرنشینی در گروهش، بلژیک و کامرون را شکست داد و به نیمه نهایی رسید، این رقابت‌ها باعث شد پل گاسکوئین جوان در 23 سالگی شناخته شود.

 

 یادداشت‌هایی که از آن زمان باقی‌مانده و حالا منتشر شده است. نکاتی که نشام می دهد خانم تاچر می‌خواست از تیم ملی انگلیس قدردانی کند. آن ها برنده جایزه بازی جوانمردانه شده بودند و همیشه اول دست دوستی را به سوی بازکنان حریف دراز می‌کردند.

تاچر در بخشی از سخنرانی خود برای انگلیسی های حاضر در ایتالیا گفت: «شما با آرامش به بازی ادامه می‌دادید وهمیشه تصمیم داور را بدون اعتراض پذیرفتید». تیم ملی انگلیس در جام جهانی 1990 ایتالیا تا نیمه نهایی بالا رفت اما در ضربات پنالتی به آلمان غربی باخت. آن ها در دیدار رده‌بندی هم دو بر یک به ایتالیا باختند تا مقام چهارمی ایتالیا را کسب کنند. بازیکنانی مثل پل گاسکوئین و گری لینکر و سرمربی‌گری بابی رابسون، باعث شد این جام جهانی یکی از بهترین جام‌های جهانی برای تیم انگلیس بعد از قهرمانی در جام جهانی 1966 باشد.