سال‌ها از روزی که علی کریمی از ایران برای آخرین‌بار مرد سال فوتبال آسیا شد می‌گذرد. از روزی که او کراوات نزد و برای این کارش دلیل هم داشت و می گفت جایزه ای که قبل تر به علی دایی و خداداد رسیده، دیگر چیزی دست نیافتنی نبوده که او برای بردنش کار خارق العاده ای انجام داده باشد. 

از آن روز اما سال‌ها گذشته و دیگر آن روز برای فوتبال ایران تکرار نشده است.

تغییر در امتیازدهی به بازیکنان درباره بازی های ملی و قاره ای و البته جدا کردن بحث لژیونرها بی‌تاثیر نبوده اما بیش از هر چیز در حقیقت عدم موفقیت تیم های باشگاهی‌مان در آسیا مزید بر علت بوده است.

امسال اما صعود پرسپولیس به فینال به طور طبیعی شانس تعدادی از بازیکنان این تیم را برای رسیدن به چنین افتخاری بالا می برد. گزینه‌هایی مثل سیدجلال و علیپور  به دلیل توالی بازی هایی که بهترین بازیکن میدان شده‌اند صاحب شانس قرار گرفتن در لیست بهترین بازیکنان آسیا هستند.

ولی مدل امتیازدهی به برترین بازیکنان آسیایی شانس بیرانوند را حتی بیش از آن دو می کند.  در مکانیسم امتیازدهی به برترین بازیکنان آسیایی برای ای‌اف‌سی بازی‌های ملی به ترتیب جام جهانی، انتخابی هایش، جام ملت‌های آسیا، لیگ قهرمانان و رخدادهای بعدی امتیازهایی دارند.
علیرضا بیرانوند بعد از بازی پرسپولیس السد

بر این اساس حالا بیرانوند با گرفتن امتیاز کامل برترین بازیکن بازی با السد و با امتیازات بازی در جام جهانی در مصاف با هم تیمی هایی مثل سیدجلال و‌ علیپور که هر کدام یک بازی را پیشتر ستاره میدان شده‌اند، شانس بیشتری دارد و در دو بازی آینده اگر همین نمایشش را داشته باشد صاحب این شانس خواهد شد که بالاتر از حجازی و عابدزاده، اولین گلر ایرانی هم باشد که چنین افتخار بزرگی را کسب می‌کند.

 

اخبار مرتبط

بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.