بیژن حاج محمدرضا با بیان این مطلب در گفت‌و گ با خبرانلاین اظهار کرد:‌ جایگاه های کم فروش به جایگاه‌ هایی اطلاق می شود که معمولا میزان عرضه روزانه سوخت در آنها به صورت میانگین برابر با ۱۰ یا ۱۵ و حداکثر ۲۰هزار لیتر است.

وی ادامه داد: معمولا در این جایگاه ها، گازوئیل عرضه نمی شود و این جایگاه ها فقط سهمیه بنزین دریافت می کنند.

حاج محمدرضا تصریح کرد: جایگاه های پر فروش نیز معمولا روزانه به میزان کمتر از ۱۰۰ و یا بیشتر از ۱۰۰ هزار لیتر بنزین عرضه می کنند. 

وی توضیح داد: جایگاه های پر فروش پایتخت بیشتر در شمال غرب تهران قرار دارند که میزان فروش روزانه آنها حدود ۱۰۰ هزار لیتر است. 

وی گفت:‌ این جایگاه ها حدود ۲ تا۳ درصد از تعداد ۴هزار جایگاه پایتخت را تشکیل می دهند که یعنی ۸۰ تا ۱۲۰ جایگاه را شامل می شود . 

رییس هیات مدیره سندیکای جایگاه‌های تک و دومنظوره سوخت سراسر کشور ادامه داد: پایین بودن درصد کارمزد سبب شده تا بسیاری از جایگاه نتوانند هزینه‌ های خود را جبران کرده و از عهده مخارج بربیایند. 

حاج محمدرضا بیان کرد: در کل کشور ۱۰ هزار کامیون وظیفه حمل سوخت (بنزین،‌ گازوئیل،‌ نفت سفید و ... ) را برعهده دارند که معمولا شبانه روز به این کار مشغول هستند اما کارمزد و حقوق دریافتی این عده بسیار پایین است در حالی که هر کدام از کامیون‌داران مجبورند برای خرید هر حلقه لاستیک حداقل ۵۰۰ یا ۶۰۰ هزار تومان هزینه کنند که با حقوق دریافتی همخوانی ندارد. 

وی توضیح داد: معمولا توسط این تعداد کامیون روزانه بین ۷۰ تا ۷۳هزار لیتر بنزین، ۹۰ تا ۱۰۰ هزار لیتر گازوئیل و همچنین بعضی مواقع نفت سفید به اقصی نقاط کشور حمل می شود. 

وی تاکید کرد:‌ ۲۰ سال پیش تعداد کامیون های نفتکش در کشور حدود ۴۰ هزار دستگاه بود که در سال های اخیر به زیر ۱۰ هزار دستگاه کاهش یافته که دلیل اصلی این مساله نیز اجرای خطوط لوله انتقال فرآورده ها در استان ها و شهرهای مختلف است که بخشی از فرآورده ها در استان ها و شهرها با کامیون ها حمل می شود. 

 

 

اخبار مرتبط

بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.