این در حالی است که اپک تولید نفت خود را از ۳۱ میلیون بشکه در روز، به ۳۳.۰۷ میلیون بشکه در ماه سپتامبر افزایش داده است. با این وصف، علت این افزایش سریع قیمتها چیست و چه کسی مسئول آن است؟

مشخص است که اپک و هم پیمانان آن به تقاضای شرکتهای جهانی پاسخ مثبت می دهد و تا کنون خبری مبنی بر کوتاهی اپک در تامین نفت مورد نیاز، شنیده نشده است، بلکه بیش از هر چیز صحبت از تغییر میزان واردات نفت ایران، از سوی دولتهای شرق آسیاست، که این دولتها برای تامین نیاز نفت خود، به دولتهای دیگری مراجعه می کنند.

اما نگرانی موجود آن است که تحریمهای آمریکا این بار مانع از صادرات نفت ایران می شود و این یک محاصره همه جانبه است که تمام صادرات نفت ایران را هدف قرار داده است. اجرایی شدن این محاصره بسیار دشوار است، بویژه آنکه ایران از محاصره پیشی گرفته و کانتینرهای خود را به سمت دولتهای وارد کننده نفت فرستاده است.

تحلیلگران به این مساله اشاره می کنند که علت اصلی افزایش قیمتهای نفت و احتمال بیشتر شدن آن تا مرز 100 دلار، در پایان سال جاری، نشان دهنده ترس از تحریمهای آمریکا علیه ایران و کاهش تولید نفت ونزوئلاست.

اما آنچه مانع از افزایش تولید نفت می شود، نگرانی دولتهای تولید کننده، از گسترش بحران ایران و حصول توافقی بین واشنگتن و تهران، در لحظه آخر است، در این صورت، شاهد نابسامانی بازار خواهیم بود، چیزی مشابه انچه که بین سالهای 2014 و 2016 اتفاق افتاد و منجر به انتقال اپک از یک بحران به بحرانی دیگر شد.

علاوه بر این، دولتهای مذکور نگرانند که تحریم نفتی ایران باعث بروز عملیات نظامی گسترده ای شود. بنابراین، هر گونه تلاش برای بستن تنگه هرمز، به معنای تنشی خطرناک است، چرا که می تواند باعث توقف صادرات بیش از 15 میلیون بشکه در روز شود. وجود ذخایر نفتی اضافی همزمان با آغاز تحریمهای ایران، امری مهم است، اما در صورتی که تنگه هرمز بسته شود، این مساله دیگر ممکن نخواهد بود و به طور طبیعی، با یک بحران اقتصادی جهانی مواجه می شویم.

 

اخبار مرتبط

بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.