اتفاقا لاریجانی بسیار موثر بود و از پس ایفای نقش تاریخی‌اش در تصویب لایحه الحاق دولت ایران به کنوانسیون CFT سربلند برآمد اما واقعیت این است که او بیش از آنکه یکی از بازیگران نقش اصلی این روایت جنجالی باشد، از جمله بازیگردانان پشت صحنه بود.

شاید شبیه به یکی از خالقان چندگانه یک اثر سینمایی که علاوه بر ایفای نقش اصلی‌اش به عنوان عضوی از گروه نویسندگان یا کارگردانان، نقشی کوچک نیز برای خود مقابل دوربین کنار گذاشته است. چرا که سکانس مهمی که لاریجانی در آن اثرگذاری کرد، غیرعلنی و به ‌دور از لنز دوربین‌ها اتفاق افتاد.

وقتی که لاریجانی، روز شنبه 31 شهریورماه، درست دو هفته پیش از روز سرنوشت CFT با تشکیل جلسه‌ای با حضور وزرای خارجه و اطلاعات، سرپرست وزارت اقتصاد، رییس‌کل بانک مرکزی، نمایندگانی از سپاه پاسداران و البته نمایندگانی از مجلس در مقام ریاست کمیسیون امنیت ملی و فراکسیون‌های امید و مستقلین تا آنجا که می‌شد ابهامات را برطرف کرد تا انبوه مخالفان FATF عملا تبدیل شوند به اقلیت در فراکسیون نمایندگان ولایی.

مجلس شورای اسلامی

رییس مجلس البته در روز سرنوشت CFT هم کم نگذاشت. او که پس از تصویب طرح اقدام متقابل و متناظر جمهوری اسلامی ایران در اجرای برجام در جلسه تاریخی 19 مهرماه 94 در مجلس نهم، همواره شدیدا مورد انتقاد بخشی از یاران دیروزش که حالا به عنوان «دلواپسان» معروف‌ترند تا «اصولگرایان»، مواجه بوده، در جلسه یکشنبه 15 مهرماه 97 در مجلس دهم نیز بار دیگر موثر و البته مخالف نظر دلواپسان بازی کرد و در همین 24 ساعت پس از اتمام جلسه، به‌شدت هدف حملات مخالفانش قرار گرفته است. کسانی که از قضا در همین جلسه اخیر هم با یادآوری ماجرای تصویب برجام‌ و دستاویز قرار دادن کلیدواژه «تصویب 20 دقیقه‌ای برجام» که گویا جزو معدود نقاط ضعف لاریجانی است و می‌تواند در هر شرایطی، اعصاب او را تحریک کند، علیه او وارد میدان شدند.

هرچند بی‌راه نیست اگر بگوییم که دلواپسان این‌بار سخت‌تر از دفعات قبل، با ضرب شست او مواجه شدند. آنجا که با اصراری عصبی، لاریجانی را در شرایطی قرار دادند که بتواند با لحن سرد همیشگی از اینکه مجبور شده برخلاف میل باطنی، متن نامه رهبری را آن هم در صحن علنی مجلس و روبه‌روی تمامی دوربین‌ها و خبرنگاران قرائت کند، گلایه کند و درعین حال با خواندن همان چند سطر تکلیف را یکسره کند. جالب اینکه وقتی لاریجانی تصمیم گرفت بالاخره آن نامه تاریخی را بخواند، حتی نیاز نداشت که از کسی بخواهد «مکتوب واصله» را برایش بیاورد. کافی بود دو انگشت اشاره و وسط دست راستش را به‌ سمت جیب آن کت خاکستری برده، مکتوبه را بیرون بیاورد و بعد همزمان با آنکه گلو صاف می‌کند و با شست راست، برگه کاغذ را صاف، و از رو بخواند.

 

اخبار مرتبط

بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.