لاریجانی: کسی جرات نداشت به کابل‌ها دست بزند
وی در روزهای اول ورود به صداوسیما به بازدید از بخش‌های مختلف این سازمان می‌پردازد و در خاطرات مربوط به روز 10 اسفند 1372 می‌نویسد:
ساعت 10 آقای مهندس طباطبایی، معاون فنی در امور نگهداری با من ملاقات داشت و توضیحاتی درباره این معاونت ارائه کرد. با هم برای بازدید از بخش‌های مختلف به سمت این معاونت رفتیم. کلیه تجهیزات فنی سازمان توسط مدیریت‌های این بخش نگهداری می‌شود.
مجموع نیروهای فنی سازمان حدود ۳۵۰۰ نفر است که در بخش‌های مختلف خدمت می‌کنند. نیروهای فنی سازمان وضع متوسطی دارند. تعداد مهندسان آن نسبت به افراد دیپلم و زیردیپلم کم است؛ مخصوصاً با توجه به این که تعداد زیادی از مهندسان در حال بازنشسته شدن هستند.
درباره خود مهندس طباطبایی هم زمان زیادی به بازنشستگی‌اش باقی نمانده است. باید در زمینه جذب نیروهای مهندس جوان به سازمان، سریع‌تر اقدام کرد. بخش زیادی از تجهیزات سازمان فرسوده است که باید برای تجدید آن وارد عمل شد.
نکته قابل توجه در این معاونت هم نظیر معاونت طرح و توسعه فنی، تکیه صرف بر واردات تجهیزات بود؛ حتی برای قطعات مکانیکی هم تلاش نشده بود در داخل ساخته شود. فقط شرکت تکتا وابسته به صدا و سیما در حد پایینی فرستنده کم‌قدرت می‌سازد. از نکاتی که باید قطعاً دنبال کنم، تغییر این رویکرد در بخش فنی است.
از نکات قابل توجه دیگر، هراسی بود که در بخش فنی در دست زدن به تجهیزات مشاهده می‌شد؛ به طوری که در بازدید از قسمت فنی پخش، در کانال‌ها آنقدر کابل روی هم ریخته شده که به نظرم کمتر کسی می‌فهمید چه وضعی دارند. وقتی سؤال کردم چرا اینها مرتب نیست، گفتند اینها را نمی‌توان دست زد؛ چون این بخش خیلی حساس است. ظاهراً هروقت خرابی به وجود می‌آید، با کابلی جدید مشکل را حل می‌کنند؛ لذا بعد از سال‌ها، حجم عظیمی کابل و سیم انباشته شده است! این گونه نگهداری برایم عجیب است!
در بخش نودال صدا وضع سرسام‌آور بود. واقعاً وضع مدونی ندارند و این خطرناک است. به دوستان فنی گفتم سریع‌تر همه این بخش‌ها با اتیکت تعریف شود تا در شرایط حساس، راهکار مشخص باشد.»
منبع: خاطرات روزنوشت علی لاریجانی منتشر شده در روزنامه جام جم مورخ ۱۳۸۳/۷/۲۲.
بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.
ارسال نظر