نمایندگان مجلس هم از رئیس جمهور سوال پرسیدند و هم از استیضاح های پیاپی را در دستور کار قرار داده اند اما خودشان نیز می دانند که هیچ یک از این اقدامات تاثیری در تغییر وضعیت موجود کشور ندارد. نه قانع نشدن از پاسخ های روحانی به کار می آید و نه تغییر کرباسیان ، ربیعی و دیگران. آقایان نماینده خود بهتر از هر کسی می دانند که این جار و جنجال ها بیش تر در راستای جلب نظر افکار عمومی است و در واقعیت حال حاضر کشور تاثیری ندارد. با این حال در حالی به رویکرد خود ادامه می دهند که بسیاری از کارشناسان و تحلیل گران مسائل سیاسی نسبت به نتیجه احتمالا معکوس این رویه در نگاه افکار عمومی هشدار می دهند. نکته اینجا است که نمایندگان مجلس از هر دو جریان اصلاح طلب و اصولگرا در جریان این سوال ها و استیضاح ها فارغ از نتیجه آن ها نحوه سیاست ورزی و توانمندی خود را به نمایش می گذارند که نمایشی که تا این جای کار به نفع اصلاح طلبان نبوده است. اصلاح طلبان بهارستان نشین با پیگیری سوال ها و استیضاح ها نه به دولت کمکی کرده اند و نه به خود. ضعف ساختاری و تشکیلاتی ، تک روی ها ، افشاگری ها و آنچه در جریان جلسات چند هفته اخیر مجلس رخ داده است هیچ ثمری غیر از تقویت گمانه انشقاق در فراکسیون امید نداشته است. البته احمدشیرزاد فعال سیاسی اصلاح طلب و نماینده پیشین مجلس با وجود انتقاد از عملکرد فراکسیون امیدی ها این گمانه را جدی نگرفته و معتقد است که این فراکسیون از اعضای تصمیم گیر و حرکت آفرینی تشکیل نشده که قادر به انشقاق یا مثل آن باشند. او بیشتر نگران چرخش برخی از فراکسیون امیدی ها به صوی اصولگرایان است و به آن ها توصیه می کند که حتی برای سنجش حرکت باد نیز عجله نکرده و بیشتر صبر کنند.

 

*عملکرد مجلس را در طرح سوال از رئیس جمهور و استیضاح های پشت سر هم چطور ارزیابی می کنید؟ به نظر شما این رویه نمایندگام ثمربخش بوده است.

 

خیر، من فکر میکنم که مجلس بازی بدی را شروع کرده است.مثل برخی کارگردان های تلویزیونی که چند قسمت اول را خوب شروع می کنند اما بعد نمی دانند که داستان چطور باید جمع بندی بشود. مجلس نیز سناریویی را شروع کرد که به نظر می رسد در چند اپیزود اول مورد توجه بخشی از شهروندان و فضای مجازی بود اما اخر این سناریو مشخص نبود و نیست. سوال مهم از نمایندگان مجلس این است که قصد دارند چه کار کنند؟ فکر می کنند رئیس جمهور در این شرایط بحرانی چه هنر خاصی را می توان پیش بیگرد؟

 

*برخی از تحلیل گران و نمایندگان مجلس می گفتند که اصل موضوع هم نوایی با افکار عمومی است.

 

اگر مساله این بود که سوال از رئیس جمهور در افکار عمومی طرح شود ابزارهای دیگر  مثل مناظره تلویزیونی و ... وجود داشت اما یک اهرم قانون را به کار گرفتند و نتیجه نیز «هیچ» شد. نباید این کار را می کردند. چون همان ها که از کشیده شدن رئیس جمهور به مجلس خشنود شده و به به و چه چه  میکردند بعد از اینکه نتیجه «هیچ» شد همان بد و بیراه هایی که قبلا نثار دولت می کردند را نثار مجلس می کنند. ادم های بدبین و منفی گرا خواهند گفت که دست همه این ها در یک کاسه است بنابراین معتقد هستم که بناید از اول این کار را می کردند. این سناریو را باید وقتی شروع می کردند که در ادامه برای آن برنامه ای داشته باشند. اکنون یک بازی بی مزه راه انداخته اند که نه توانستند رئیس جمهور را به جایی بکشنند که خوب بازی کند و نه خودشان خوب بازی کردند. دست آخر نیز به بدبین ها اجرای یک شو تبلیغاتی القا شد و خوشبین ترها نیز این اقدام را یک کار بی حاصل و بی ثمر تلقی کرند. 

 

*سوال از رئیس جمهور و استیضاح وزرا غیر از آنکه نتیجه موثری در تغییر وضعیت کشور ندارد، چهره ضعیفی هم از مجلس به نمایش گذاشت. به طور خاص اصلاح طلبان مجلس در جریان سوال از رئیس جمهور و استیضاح آقای کرباسیان ضعف تشکیلاتی خود را به نمایش گذاشتند و دیدیم که نظر فراکسیون امید در نتیجه آرا تاثیری نداشت. به نظر شما ادامه رویکرد سوال و استیضاح چه تاثیری در تخریب و تضعیف اصلاح طلبان خواهد داشت؟

 

من فکر می کنم که واقعا باید با مردم صادق باشیم. فراکسیون امید تیم ملی ما نبوده و از اول هم تیم امید بوده است. همه ما می دانیم که مجلس در چه شرایطی تشکیل شد. ما سعی کردیم که میان گزینه های موجود خود بهترین ها را انتخاب کنیم. انتخاب بهترین ها نیز در یک روند مشارکتی برگزیده شدند و ممکن است که حتی بهترین هم نبوده باشند. بنابراین مجلس دهم مجلسی نیست که در یک شرایط رقابتی تشکیل شده باشد و ما نمی توانیم به صورت کامل مسئولیت فراکسیون امید را به عهده بگیریم و بخواهیم که همه اعضای آن در مورد عملکرد خود پاسخگو باشند. کما اینکه خیلی ها از ابتدا راه خود را جدا کرده و طوری رفتار کردند که انگار خود برگزیده مردم بودند یا به مردم الهام شده بود که به آن ها رای دهند. عده ای هم در بزنگاه های مثل این نشان دادند که نگاهشان به تایید صلاحیت های بعدی است و  هر کاری می کنند تا در دوره بعد نیز روی صندلی خود بنشینند و برای این کار هر هزینه ای را به مردم تحمیل می کنند. 

 

به نظر من برخی از نمایندگان لیست امید اکنون دچار اشتباه محاسباتی شده اند. برخی که یا تردید دارند و یا می خواهند تغییر موضع دهند و فکر می کنند که باد در دروه بعد به بیرق اصولگرایان خواهد خورد. این محاسبه معلوم نیست که خیلی درست باشد. من به کسانی که دوست دارند ببینند باد از کدام طرف می آید هم توصیه می کنم که کمی صبر کنند. اکنون برای تشخیص مسیر باد کمی زود است. 

 

*مساله یک دست نبودن فراکسیون امید و موضوعی که شما آن را سنجش جهش باد تعبیر کردید تنها بخشی از عوامل تاثیرگذار بر عملکرد فراکسیون امید است. مشخصا ضعف ساختاری و تشکیلاتی و یا عملکرد شخص آقای عارف به عنوان رئیس فراکسیون نیز در ارزیابی عملکرد این فراکسیون تاثیرگذار است.

 

بله، البته نباید همه چیز را سر آقای عارف ریخت چون یک تنه نمی تواند یک فراکسیون را به حرکت درآورد و این این فراکسیون فاقد عناصر تشکیلاتی است. عناصری که دقیق، درست و تشکیلاتی عمل کنند. حتی در مورد آقای دکترصادقی که در شجاعت و شهامت سرآمد هستند نیز شاهدیم که برخی اوقات به نحوی عمل می کنند که هدفشان مشخص نیست. به عنوان مثال در همین مساله خزر که اخیرا به راه انداختند مشخص نشد به دنبال چه هستند. 

 

گاهی آقایان صبحت هایی می کنند که مشخص نیست برنامه بعدی آن ها چیست. بنابراین می توان گفت که فراکسیون امید از یک ضعف تشکیلاتی جدی رنج می برد.

 

*نداشتن رییس فراکسیون کنشگر و تاثیرگذار را موثر نمی دانید؟

 

اجازه دهید برای چندمین بار از دکتر عارف دفاع کنم. صرفا همه ایرادات را به اسم یک نفر ننویسیم. ما باید ریشه مساله که نظارت استصوابی است را درک کنیم. ما از انتخاب بهترین های خود محروم هستیم. شورای نگهبان انتخاب اولیه را انجام می دهد و ما باید از میان نیروهای انتخاب شده انتخاب خود را انجام دهیم. طبیعتا این مساله پتانسیل نمایندگان را کاهش می دهد. هرچند اگر همه شرایط لازم نیز مهیا باشد ، احتمال درصدی ریزش در همه فراکسیون ها وجود دارد. اما الان کدام حزب اصلاح طلب حاضر است که مسئولیت این فراکسیون را به طور کامل بپذیرد. اعضای فعلی فراکسیون آقایان و خانم هایی هستند که در شرایط موجود به مجلس راه یافته اند. ما نیز قصد تضعیف و تحقیر همین پتانسیل موجود را نداریم اما باید متوجه واقعیت هم باشیم. شرایط به نحوی است که متاسفانه نمی توان روی این فراکسیون خیلی حساب کرد. 

 

بنده ابایی از انتقاد از مجلس و فراکسیون ندارم و آقایان و خانم ها باید بدانند که رفتارشان زیر ذره بین است. به طور خاص ای خیلی خطرناک است که دنبال آقای ذالنوری قم بیفتند و اجازه دهند که این آقایان سردمدار مجلس شوند و آن ها را به هر سو بکشانند،بنابراین به عنوان یک فرد از بیرون به آن ها توصیه می کنم که دنبال رو اصولگرایان نباشند و برنامه مستقل خود را داشته باشند. برنامه مستقل آن ها علی رغم همه ضعف ها بهتر از دنبال روی اصولگرایان است. 

 

*با توجه به عملکرد فراکسیون در هفته های اخیر و مواردی مثل رفتار آقای حضرتی در جریان سوال از کرباسیان،احتمال ایجاد انشقاق در فراکسیون یا ریزش شدید را چقدر می دانید؟

 

فکر نمی کنم که انشقاق یا ریزش شدید داشته باشیم. اکنون در میان اعضای فراکسیون افراد خیلی تصمیم گیر و حرکت آفرین در این سطح نمی بینیم. من فکر می کنم که احزاب سیاسی از بیرون مجلس می تواند تاثیرگذاری بیشتری بر عملکرد نمایندگان و فراکسیون داشته باشند. مهمتر از همه بچه های شهرستان ها هستند که با نمایندگان محلی گفت و گو می کنند. آن ها می توانند بهتر از به نمایندگان خود جهت دهند. نماینده ای که از گوشه دور دستی از ایران به مجلس آمده باید بداند که رفتارش تحت نظارت بچه های اصلاح طلب محلی است و اگر دنبال اصولگراها بیفتد نمی تواند در دوره بعد روی حمایت بدنه اصلاح طلب شهرستان خود حساب کند. باید بداند که فردا روز در ستاد انتخاباتی خود نیاز به حمایت همین اصلاح طلبان جوان دارد و اگر همه را دلگیر کرده باشد تنها خواهد ماند. اصولگراها نیز معمولا انتخاب های خود را دارند. برخی به اشتباه فکر می کنند که اگر لبخندی از سوی اصولگرایان دیدند یعنی می توانند در لیست آن ها قرار بگیرند اما این اتفاق به این راحتی نمی افتد.

 

 

بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.