بدون برنامه مشخص و بدون دور نگاهی به آینده.دو – سه سال قبل و پس از اینکه ویتنام از میزبانی بازی های آسیایی انصراف داد و اندوزی جای آن را گرفت آنها با استفاده از شرط میزبانی رشته سنتی خودشان به نام پنچاک سیلات را وارد بازی های آسیایی کردند و نه فقط مدال های طلایش را درو کردند،بلکه باعث شدند تا ایران در هجدهمین دوره بازی های آسیایی ششم شود.

مقامی که بدون شک برازنده کاروان ایران بود.درست است که نفرات اعزامی به این رقابت ها بیشتر از دوره قبل بود اما کیفیت آنقدر پایین بود که در یک سری از رشته ها فقط توریست با خودمان برده بودیم.رشته هایی که قبل از اعزام به بازی ها،روسای فدراسیون های شان برای اینکه صندلی خودشان را دو دستی بچسبند و پیش وزیر و رییس کمیته ملی المپیک جایگاه ویژه ای داشته باشند وعده های سر خرمن دادند.

یکی می گفت ۵ مدال می گیریم و یکی هم نگرفت.دیگری که تا به حال حتی مدال جهانی یا المپیک در کارنامه رشته اش دیده نمی شود قول چهار مدال را داده بود،اما در نهایت نه تنها مدالی نگرفتند،بلکه نتایجی که در دوره قبلی هم گرفته بودند را تکرار نکردند.

با این حال بلافاصله پس از پایان بازی های آسیایی برای ایران وزارت ورزش و جوانان بیانیه ای را به طور مشترک با کمیته ملی المپیک صادر کرد و از نتیجه ای غرور آفرین گفت.«مردم ایران، فرزندان شما در بزرگ‌ترین رویداد ورزشهای آسیا با غرور و غیرت ایرانی و با تمام وجود برای سربلندی ایران اسلامی فداکاری کردند. ورزشکاران و مربیان اعزامی کشورمان با وجود برخی ناداوری‌ها، ناملایمات و نامهربانی‌ها، با تکیه بر موازین اخلاقی، دلیرانه از هویت جمهوری اسلامی و حیثیت ورزشی ایران دفاع کردند تا پرچم پرافتخار کشورمان، بارها و بارها به اهتزار درآید و  هر ایرانی در هر نقطه از جهان، از همت بلند ورزشکاران هموطن خود برای سربلندی ایران عزیز به خود ببالد. بدینوسیله از مدال‌آوران این رویداد را تجلیل و تمامی ورزشکاران و قهرمانان این کاروان را خسته نباشید می گوئیم.»

این بخشی از بیانیه حماسی ای است که وزارت ورزش و جوانان صادر کرده است.در اینکه در خیلی از رشته ها حق مان را خوردند و مدال طلا را از بچه های ایران گرفتند شکی وجود ندارد.مثل یکی دو وزن در تکواندو،کوراش،کاراته،بسکتبال سه نفره و...اما خیلی از رشته ها هم بودند که وعده های طلایی داده بودند که حتی یک مدال هم نگرفتند.

تیراندازی،دوچرخه سواری،اسکواش،قایقرانی،تیروکمان،جوجیتسو،بوکس و هندبال رشته هایی بودند که که اگر طبق وعده های روسای آنها پیش می رفتیم حداقل باید ۵ مدال طلای دیگر می گرفتیم.

بچه های ایران همیشه مایه غرور و افتخار هستند و این را مردم باور دارند.اما کسب مقام ششمی چندان هم غرور آفرین نیست.

  مقامی که با بی تدبیری حاصل شد و البته حق این کاروان بود که قرار بود کیفی باشد نه کمی.این بازی ها هم به پایان رسید و حالا ۲ سال تا المپیک مانده استمسابقات کسب سهمیه در بعضی از رشته ها شروع شده و چشم بر هم بزنیم ورزشکاران باید به ژاپن اعزام شوند.

چه خوب است حالا که دو سال زمان داریم(البته باز هم دیر است)دیگر وعده ندهیم و فقط برای گرفتن سهمیه هایی تلاش کنیم که بچه های ایران لیاقت اش را دارند.

 

 

بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.