یک تیر و سه نشان بنیاد علوی در حمایت از مددجویان کمیته امداد

دنیای اقتصاد : گاه برای حل برخی مشکلات، می‌توان از راهکارهایی بهره جست که به ظاهر ساده به نظر می‌رسند، اما در عمل موثر و کارگر هستند. مثل اقدامی که برای بهره جستن از توانمندی های برخی خانواده های محروم صورت گرفته و آنقدر موثر بوده که توانسته بسیاری از ایشان را از صف مستمری بگیران خارج کند.

خدمت رسانی هدفمند در مناطق کمتر برخوردار می‌تواند زمینه توانمندسازی ساکنان آن مناطق را فراهم کند.  به این معنی که ابتدا نیازهای واقعی مردم مناطق محروم شناسایی و سپس در راستای همان نیازها کمک رسانی انجام شود. این همان الگوی صحیح آمایش سرزمینی است که می تواند زمینه ساز توسعه مناطق محروم شود.

به این معنی که لازم نیست همواره براساس یک اصل دستوری و از پیش تعیین شده، نیازهای اولیه ای چون خوارک، پوشاک و مسکن برای این دسته از افراد تهیه شود، بلکه لازم است که زیرساخت‌های زندگانی در مناطق محروم به نحوی فراهم آید که نواحی کمتر برخوردار، خود مولد تولید و کار و خدمات باشند.

چنین الگویی در طرح «توسعه حمل و نقل بار و مسافر در روستاها و مناطق کمتر توسعه‌یافته کشور» تجلی یافته است. این طرح که فی مابین بنیاد علوی و کمیته امداد منعقد شده، بر مبنای توانمندسازی اقتصادی خانواده‌های مستمری بگیر در مناطق محروم تهیه شده است. به این صورت که اگر در چنین خانواده‌هایی فردی باشد که رانندگی بلد است، تسهیلات خرید خودرو در اختیارش قرار می‌گیرد تا امرار معاش آن خانواده توسط خودشان صورت گیرد.

بر اساس این طرح قرار است ۱۰ هزار تسهیلات خرید خودرو، طی چند مرحله به مددجویان واجد شرایط کمیته امداد تعلق گیرد و برای فاز نخست آن، ارائه تسهیلات به هزار نفر برنامه ریزی شده است. برنامه‌ای که آمارها حکایت از آن دارد که تا حدود زیادی محقق شده، چراکه ۷۹۵ نفر توانسته‌اند تسهیلات مربوطه را دریافت نمایند.

شیوه کار نیز به این صورت است که به افراد واجد شرایط، ۱۵ میلیون تومان تسهیلات قرض الحسنه تعلق می‌گیرد (که مجموع پرداختی آن به ۷۹۵ نفر به ۱۲ میلیارد تومان رسیده) و علاوه بر آن، ۱۵ میلیون تومان تسهیلات بانکی هم به ایشان پرداخت می‌شود که ۱۴ درصد سود آن را بنیاد علوی تقبل می‌نماید. تسهیلاتی جمعا به مبلغ سی میلیون تومان که تقریبا به صورت قرض الحسنه در اختیار متقاضیان قرار می‌گیرد.

پر واضح است که چنین طرحی می تواند به صورت غیر مستقیم به توانمندسازی مددجویان منتهی شود، چرا که بخشی از مشکلات مربوط به بار و مسافر در مناطق روستایی مرتفع می‌شود، در برخی از مناطق روستایی نیز ارزش‌افزوده محصولات کشاورزی بالا رفته و موجب افزایش سطح درآمد روستاییان خواهد شد و علاوه بر همه اینها، افرادی که مددجوی کمیته امداد هستند، می توانند با استفاده از توان و استعداد رانندگی و خدماتی که دریافت می‌کنند، ارتزاق کرده، از مستمری بگیری خارج شده و عزت نفس خود را باز بیابند.

نکته جالب در این راستا در روش اجرای طرح است. به این معنی که بنیاد علوی روشی را پیاده سازی کرده که با آن مشکلات نهفته و لایه ای مناطق محروم شناسایی و سپس با توجه به توانمندی ها و پتانسیل افراد نسبت به رفع آن اقدام شود. توانمندی‌ای که در این مورد خاص، مهارت رانندگی است که مبنا قرار گرفته تا به واسطه آن، رفع مشکلات بزرگ پیش روی مددجویان و مستمری بگیران صورت پذیرد.

نکته کلیدی تر اینکه بیشتر روستاها و مناطق محروم نیازمند ایجاد زیرساخت های توسعه هستند. زیرساخت هایی که بتوانند به وسیله آن در کوتاه مدت رشد دیگر زوایای اقتصادی خود را شاهد باشند. از این رو طرح مذکور می‌تواند زیربنای توسعه مناطق محروم لقب گیرد، چرا که به طور معمول در مناطق محروم و روستایی حمل و نقل با ضعف های بزرگی روبروست. از این رو هر چه این طرح بیشتر به اجرا درآید و افراد بهره مند از این تسهیلات بیشتر شوند، می‌توان دورنمای روشن تری را در آبادانی و توسعه مناطق محروم انتظار کشید.

یک تیر و سه نشانی که بنیاد علوی مدنظر قرار داده تا هم شماری از مددجویان کمیته امداد را از صف مستمری بگیران جدا کرده و به روال عادی زندگی بازگرداند، هم الگویی پیش روی مسئولان قرار دهد که بر اساس آن، می‌توان با توجه به توانمندی های افراد، طرح هایی را تدارک دید و به اجرا درآورد که متفاوت از تزریق پول و ارائه تسهیلاتی است که بازپرداخت آن از توان محرومان خارج است و هم گامی در راستای توسعه مناطق محروم با فراهم آمدن زیرساخت های حمل و نقل بردارد.