خروج کشورها از معاهده‌ها و پیمان‌های بین‌المللی پیش‌تر هم اتفاق افتاده است. رییس‌جمهور امریکا فقط در مورد برجام نقض عهد نکرده است اما این پایان کار نبود و این اقدام امریکا مقدمه‌ای شد برای تحت فشار گذاشتن کشور و اقدام علیه امنیت ملی.

امریکا در امتداد خروج از برجام تهدیداتی انجام داد که یکی از آنها، جلوگیری از صادرات نفت کشور بود. چنین تهدیدی عملا اعلان جنگ دادن به یک کشور است. در مقابل اعلان جنگ و قصد تجاوز به یک کشور، گرفتن حالت تدافعی حق ما است.

ما در مقابل باید تمهیدات تدافعی بیندیشیم و در عرصه دیپلماسی مواضع مناسبی را اتخاذ کنیم. بنابراین در راستای تمهیداتی که وزارت خارجه و شورای عالی امنیت ملی، مقام معظم رهبری و روسای قوا باید بچینند، کاملا معقول است که آقای روحانی در مقابل تهدیدات و مواضع قلدرمآبانه امریکا تهدید به بستن تنگه هرمز بکند. در واقع شرایطی که پیش پای ما است این نوع موضع‌گیری را از سوی رییس‌جمهور می‌طلبید.

برخی می‌گویند که مواضع اخیر رییس‌جمهور در مواجهه با اقدامات امریکا یک نوع گردش به راست محسوب می‌شود. در حالی که چنین تحلیلی به دور از منطق است. نزدیک شدن مواضع مسوولان کشور به یکدیگر و وحدت نظر و اراده در شرایطی که کشور شرایط بحرانی را سپری می‌کند، امری ضروری است.

امروز نیاز به اتحاد ملی به خصوص در بین مسوولان احساس می‌شود. در شرایطی که امریکا کشور را تهدید نمی‌کرد، چنین مواضعی از سوی رییس‌جمهور به معنای تحریک کردن امریکا بود. بالاخره پیش‌تر نیز جریان‌های داخلی کشور صحبت‌های تحریک آمیزی علیه امریکا مطرح می‌کردند. آن زمان این نوع موضع‌گیری قابل قبول نبود اما اکنون شرایط متفاوت است. مواضع قبلی آقای روحانی مبنی بر اینکه اگر ایران نتواند نفت صادر کند، هیچ کشور دیگری نیز نمی‌تواند، از سوی سپاه پاسداران تایید شد و هم مقام معظم رهبری این مواضع آقای روحانی را تحسین آمیز عنوان کردند. بنابراین مشکلات در حوزه سیاست خارجی دیگر بحث جناحی و راست و چپ سیاسی را پیش نمی‌کشد، بلکه بحث بر سر منافع ملی و دفاع از امنیت کشور است و به همین دلیل مشکلات کشور امنیتی تلقی می‌شود و باید با همین نگاه به تحلیل صحبت‌های اخیر رییس‌جمهور پرداخت.

 

 

اخبار مرتبط

بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.