خستگی به تن ما نشست و شیرینی تمام موفقیت‌های تیم ملی در جام جهانی ۲۰۱۸ به تلخی انجامید وقتی کی‌روش در نخستین مصاحبه خود بعد از حذف تیم ملی از بازی‌های جام جهانی انگشت انتقاد خود را به طرف برانکو نشانه رفت و با تندترین الفاظ سرمربی پرسپولیس را عامل این ناکامی دانست.

چند سالی است که به این سبک گفتاری کی‌روش عادت کرده‌ایم اما چند وقتی است که نوک پیکان انتقادات تند و آتشین کی‌روش به طرف سرمربی پرسپولیس است و فعلا برانکو یکی از عاملان اصلی ناکامی تیم ملی تلقی می‌شود. اما در این مصاحبه‌ها چقدر انصاف نهفته است و چقدر کی‌روش می‌تواند با بهانه‌جویی جنگ رسانه‌ای راه بیندازد. پرسپولیس در نخستین گام با صدور بیانیه‌ای سعی کرد که از سرمربی تیم خود دفاع کند و این کاملا طبیعی بود اما ادامه چنین واکنش‌های تندی درست در لحظاتی که فوتبالدوستان خودشان را در بین تیم‌های بزرگ دنیا موفق می‌بینند چقدر می‌تواند به نفع تیم ملی و حتی تیم‌های باشگاهی باشد؟ می‌توان حدس زد که برانکو هم برای دفاع از خود مصاحبه‌ای در واکنش به حرف‌های کی‌روش داشته باشد و این جدال دوباره‌ای است که باخت دوسویه دارد و به نفع هیچ کس نیست.

جامعه فوتبال توقع داشت در زمانی که همه به افتخار این تیم ملی ایستادند و دست زدند، سرمربی تیم ملی هم به دور از هر بهانه‌جویی و یا تسویه حساب شخصی لذت این فضای زیبا را دو چندان می‌کرد اما برای مردی که بی‌پروا به منتقدانش می‌تازد انگار زمان هیچ نقشی ندارد. به نظر می‌رسد باید دوباره منتظر جنگ‌های رسانه‌ای دو طرف بود.

 

بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.