سالار عقیلی: فقط چون کنسرت داشتم فریاد نزدم

روزنامه خبرورزشی نوشت: سالار عقیلی در خصوص دیدار ایران و مراکش گفت: وقتی می‌خواستیم ضربه کاشته را بزنیم گفتم گل می‌شود.

سالار عقیلی که پیش از جام جهانی با خواندن ترانه‌ای برای تیم ملی که در مراسم بدرقه ملی‌پوشان هم اجرا شد به نوعی به شاگردان کارلوس کی‌روش روحیه داد این روز‌ها در روسیه به سر می‌برد تا جدا از برگزاری کنسرت در این کشور، بازی‌های تیم ملی را نیز از نزدیک نظاره کند. خبرنگار اعزامی خبرورزشی به روسیه گفت‌وگویی با این خواننده دوست‌داشتنی انجام داده که از نظرتان می‌گذرد.

چه شد که راهی روسیه شدید؟
من همراه با ارکستر سمفونیک تهران، منتخب ارکستر ملی ایران به رهبری استاد شهداد روحانی و فریدون شهبازیان به اینجا آمدیم تا علاوه بر برگزاری کنسرت در این کشور، به تیم ملی هم روحیه بدهیم.

برنامه‌های کنسرت شما به چه ترتیبی است؟
چند روز پیش در سن پترزبورگ کنسرتی را برگزار کردیم که قطعاتی برای تیم ملی هم خواندیم مثل یازده ستاره و چند تای دیگر که استاد شهداد روحانی ساخته بودند. در مسکو هم امشب (دیشب) کنسرتی را خواهیم داشت و سه‌شنبه هم در کازان کنسرت آخر را می‌گذاریم و امیدوارم بتوانیم در روند این پیروزی‌ها و موفقیت‌های تیم ملی کاری را برای مردم عزیز کشورمان کرده باشیم و با دعای خیر مردم ایران و تدابیر آقای کی‌روش پیروز از میدان بیرون بیاییم.

لحظه گلزنی تیم ملی و پیروزی مقابل مراکش چه احساسی داشتید؟
هر کس که به استادیوم می‌رود نمی‌تواند ساکت باشد. من هم می‌خواستم بعد از گل ساکت باشم، چون کنسرت داشتم و باید از صدایم مراقبت می‌کردم، اما نتوانستم. حتی اگر فوتبال هم دوست نداشته باشی باز هم در ورزشگاه تحت تأثیر قرار می‌گیری. باور کنید تمام بچه‌های کنسرت صدایشان گرفته و من هم تا حدودی با این مشکل روبه‌رو شدم که با قرص آن را برطرف کردم و البته سعی کردم کمتر داد بزنم. به هر حال خیلی فضای خوب و عجیبی بود و همه مردم با احساس تشویق می‌کردند. بعد از گل، من شهداد روحانی را بغل کردم و بوسیدم و انگار از قبل هم می‌دانستم یک بر صفر می‌بریم. زمانی که بازیکنان خطا را کاشتند تا بزنند من به آقای شهداد روحانی گفتم گل می‌شود.

فکر می‌کنید در ادامه چه نتایجی از تیم ملی شاهد باشیم؟
با دعای خیر مردم می‌توانیم خیلی از کار‌ها را پیش ببریم. مردم خوب و بی‌آزاری داریم و دعای آن‌ها مستجاب می‌شود. امیدوارم همه تیم‌ها را یکی‌یکی ببریم و بریم جلو و حتی اگر باختیم هم عیبی ندارد و همین که در جام جهانی حضور پیدا کردیم کار بزرگی است و بالاترین افتخار است.

زمان خواندن ترانه تیم ملی حس و حال شما چطور است؟
واقعاً چند بار اول که اجرا می‌کردم گریه‌ام گرفته بود به خصوص آن‌جا که می‌گوید بعد از هزار و یک شب، با همتی دوباره، در صحنه می‌درخشیم، با یازده ستاره، اشک در چشمانم جمع می‌شد و حس عجیبی داشتم.