این نشریه عرب زبان ادامه داد: در خارج از ترکیه نیز اردوغان به سیاست هجوم و ‌دخالت در مسائل دولتهای دیگر روی آورد. در کنار ‌اخوان المسلمین در مصر ایستاد و در جنگ علیه لیبی ‌وارد ائتلاف با ناتو شد، در حمایت از معارضان مسلح ‌در سوریه درنگ نکرد و پادگانهای آموزشی برای انها ‌تاسیس نمود، همانطور که مرزهای خود را به روی هر ‌کسی که قصد مبارزه با نظام اسد داشت، گشود و در ‌این جهت، نشست هایی را در استانبول برگزار کرد. در ‌حال حاضر ترکیه بخش هایی از شمال سوریه را اشغال ‌کرده و تلاش می کند برای دور کردن کردها از این ‌منطقه به توافقی با روسیه و آمریکا برسد. فراموش ‌نکنیم که پیش از این، ترکیه در عراق هم دخالت ‌نظامی کرده و وارد ائتلاف با مسعود بارزانی شده ‌بود.‌

ترکیه همچنین در پی آن است تا با طرح مساله فلسطین ‌بعنوان مدافع غزه شناخته شود، این در حالی است که ‌روابط آنکارا و اسرائیل بویزه در سطح تجاری عمیقتر ‌می شود. دولت اردوغان پس از بروز بحران خلیج به ‌سرعت نیروهای خود را به دوحه فرستاد و روابط خود ‌با ایران را وسعت بخشید.‌

به صورت مختصر می توان گفت اردوغان تلاش می کند نقش ‌استانبول عثمانی را به منطقه عربی و آسیایی ‌بازگرداند و ائتلافی تشکیل دهد که متکی بر ‌ایدئولوژی اخوانی باشد.‌

اردوغان بار دیگر وارد عرصه انتخابات شده است در ‌حالی که مسلح به این پیروزی هاست، در شرایطی که ‌رقبای او نتوانستند تلاشهای خود را یکی کرده و خود ‌را بعنوان رئیس جمهوری قدرتمند برای ترکیه مطرح ‌کنند. اما این پیروزی ها بویژه در مورد سرکوب ‌مخالفان و هراس افکنی حزب سوسیال دموکرات ترکیه را ‌بر آن داشت که محرم اینجه را بعنوان نامزد این حزب ‌معرفی کند، کسی که وارد ائتلافهایی با احزاب معارض ‌شده است، بی آنکه شعاری مخالف با گرایشهای دینی و ‌ملی داشته باشد.‌

قدرت اردوغان در واقع نقطه ضعفی برای رقبای او در ‌انتخابات پیش رو محسوب می شود.‌ 

 

بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.