دژاگه: خیلی‌ها شاید نمی‌فهمند چرا من در تیم ملی هستم!
اشکان دژاگه در بازی ترکیه، برایمان نزدیک به اشکانی بود که چشم‌نواز فوتبال بازی می‌کرد. او در میانه میدان، مثل همیشه، توپ‌ها را طوری می‌گرفت و جلو می‌برد که هواداران را روی صندلی‌شان میخکوب می‌کرد. بی‌شک برای او زیباترین لحظه بعد از یک مصدومیت تلخ و سخت، تشویق از سوی هواداران بود. آن‌ها در ورزشگاه باشاک شهیر ایستاده بودند و برای اشکان دست می‌زدند. او از روزی که به تیم ملی ملحق شد، برای ایران فوتبالیستی بی‌نظیر بود؛ همبازیانش هم می‌گفتند یک سر و گردن از فوتبال آسیا بالاتر است. دژاگه حالا در روزهای منتهی به جام جهانی تلاش میکند و تلاش. او می‌خواهد برای ایران در روسیه، شبیه اشکانی باشد که در بازی آرژانتین با حرکاتش، هواداران را از خود بیخود کرده بود. اشکان در گفت‌وگوی اختصاصی با خبرورزشی، از بازگشت، از روزهای سختش و البته از سرخیو راموس حرف میزند.
اشکان از اینجا شروع می‌کنیم که می‌دانیم روزهای خیلی سختی را سپری کردی. ماه‌هاست از خانواده‌ات دور هستی و تلاش میکنی. این مدت برای تو چطور گذشت؟
خیلی سخت بود، خیلی سخت. فکر کنم این مصدومیتی که برایم اتفاق افتاد، بدترین مصدومیت زندگی‌ام بود. یعنی در دوران فوتبالم تا حالا مصدومیتی به این سختی نداشتم. زمانی هم که این مصدومیت برایم اتفاق افتاد خیلی بد بود. نزدیک جام جهانی... باور نمی‌‌کردم مصدوم شده‌ام. روزی که این اتفاق برایم افتاد خیلی خیلی بد بود و احساس کردم جام جهانی را از دست داده‌ام. الان نزدیک به ۴ ماه است که دارم سخت کار می‌کنم. دخترانم را خیلی وقت است ندیده‌ام. همسرم را ندیده‌ام. واقعاً دلم برایشان تنگ است. خانواده خودم، پدرم، مادرم، برادرم و همین‌طور خانواده همسرم را ندیده‌ام و دلم برای همه آن‌ها تنگ است ولی خب من از روز اول می‌دانستم این جام جهانی است. جام جهانی برای هر فوتبالیستی خیلی مهم است. به خاطر همین من خیلی سعی کردم، خیلی تلاش کردم تا بتوانم خودم را به جام جهانی برسانم.
و روز بازی با ترکیه یک‌جورهایی برای تو به یادماندنی بود؛ تشویق‌ها و بعد آن گل.
خیلی روز خوبی بود و من باید اینجا از هواداران تشکر کنم که این‌قدر من را تشویق کردند. بعد هم که آن پنالتی را زدم. بچه‌ها دوست داشتند من بزنم و گلش کنم. راستش بعد از بازی حس خیلی خوبی داشتم. این خیلی مهم بود. ان‌شا‌ءالله که بتوانم دوباره بهتر از این شوم و به تیم ملی کشورم کمک کنم.
اشکان تو در دو سال گذشته زیاد مصدوم شدی، دلیلش چیست؟ طبیعی است یا اتفاقی برای زانویت افتاده است؟
طبیعی است. من باید بگویم تا موقعی که ۲۸، ۲۹ سال داشتم اصلاً مصدومیتی نداشتم و راحت بازی می‌کردم. شما دیده‌اید، خیلی وقت‌ها بازیکنان در سن ۱۸، ۱۹ سالگی زیاد مصدوم می‌شوند و حتی نمی‌توانند مدت زیادی بازی کنند. من در این دو سال گذشته فوتبالم، بدشانسی داشتم و خیلی مصدوم شدم. این آخرین مصدومیت هم خیلی بد اتفاق افتاد ولی فوتبال همین است. نمی‌شود گفت بازیکنی مصدوم نمی‌شود. در فوتبال ما برخورد داریم و این چیزها رخ می‌دهد مهم این است که بازیکن باید قوی باشد و قوی‌تر از قبل بازگردد.
کارلوس کی‌روش در این سال‌ها به تو خیلی اعتماد کرده و حتی بعد از مصدومیتت یک کادر جدا در اختیار تو قرار داد. البته در این مدت بعضی‌ها انتقاد می‌کردند که چرا اشکان دژاگه باید در تیم ملی باشد؟ انتقاد کردند که تو نباید دعوت می‌شدی.
چیزی که درباره توجه کی‌روش به من گفتید، صددر‌صد درست است. خیلی‌خیلی زیاد می‌فهمم که او به من توجه ویژه‌ای دارد. خب این چیزی هم که گفتید من شنیدم. خیلی از آدم‌ها شاید نمی‌فهمند چرا من در تیم ملی هستم ولی آقای کی‌روش در این مدت دید من چقدر کار کردم تا بتوانم خودم را به اینجایی که هستم برسانم. خب برای من خیلی مهم بود که باشم و تلاش کردم. همین جا می‌خواهم از آقای کی‌روش تشکر کنم که همیشه پشت سر من بوده و حمایت کرده است. دوست دارم جواب او را در زمین بازی بدهم. از روز اولی که آسیب دیدم، حمایت آقای کی‌روش را احساس کردم. او آدم فرستاد که در انگلیس روی پای من کار کند. بعد از آن هم که به ایران آمدم ۲۴ ساعته روی پای من کار کردند. خدا را شکر تا الان خوب بودم و ان‌شا‌ءالله در یکی، دو هفته آینده هم روی پایم بیشتر کار می‌کنم. بیشتر کار می‌کنم تا بهترین آمادگی را داشته باشم.
اتفاقاً سؤال بعدی ما همین بود. کی می‌توانیم اشکان دژاگه آماده‌ای را ببینیم که جلوی آرژانتین دیدیم؟
خودم هم نمی‌دانم. سؤال سختی پرسیدی. خدا می‌داند که در آینده چه می‌شود ولی ان‌شا‌ءالله آن روز خیلی زود از راه برسد. ان‌شا‌ءالله بازی اول مقابل مراکش بتوانم دوباره همان بازیکن آماده باشم. سعی می‌کنم هر کاری از دستم بربیاد انجام دهم ولی در آخر این آقای کی‌روش است که باید تصمیم بگیرد.
اشکان سؤال آخر ما درباره راموس است. تو هم که رئالی هستی.
بله، من رئالی هستم.
لحظه‌ای که راموس، محمد صلاح را زد، چه حسی داشتی؟
این جزئی از فوتبال است. در زمین مسابقه از این اتفاق‌ها رخ می‌دهد.
تو ناراحت نشدی؟
ما برای هر بازیکنی که مصدوم شود، ناراحت می‌شویم. مصدومیت صلاح هم ناراحت‌کننده بود ولی همان‌طور که گفتم فوتبال همین است. در زمین بازی این چیزها اتفاق می‌افتد.
نگرانی ما این بود که نکند راموس مهاجم‌های ما را بزند!
راموس ما را بزند؟ خب ما هم خوب می‌زنیم. (خنده) این چیزها واقعاً در فوتبال است و نباید خیلی روی آن حساسیت داشت.
بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.
ارسال نظر