شعری که رهبری را به تحسین واداشت
همزمان با شب میلاد کریم اهل‌‌بیت حضرت امام حسن مجتبی (علیه‌السلام)، جمعی از اهالی فرهنگ، استادان شعر و ادب فارسی و شاعران جوان و پیشکسوت کشور طبق سنت هرساله با حضرت آیت‌الله خامنه‌ای رهبر معظم انقلاب اسلامی دیدار کردند.
بر اساس این گزارش میلاد حبیبی شاعری از اصفهان بود که بلافاصله پس از نام او به دلیل اینکه میلاد عرفان‌پور از شاعران برجسته کشورمان پشت او در ردیف عقب نشسته بود، آقا فرمودند یک آقا میلاد دیگر هم آنجا نشسته است.
حبیبی پس از سلام ادب، شروع به خواندن غزلش کرد:
به دست شعله‌های شمع دادم دامن خود را
مگر ثابت کنم پروانه مسلک بودن خود را
اگر تقدیر، تن دادن به فرمان زلیخا بود
همان بهتر که دست گرگ می‌دیدم تن خود را
تو را ای عشق از بین هوس ها یافتم آخر
شبیه آن که در انبار کاهی سوزن خود را
اگر این بار رو در رو شدم با خود در آیینه
به آهی محو خواهم کرد تنها دشمن خود را
بگو با آسمانِ بغض دارِ پیرهن از ابر
برای گریه کردن پاره کن پیراهن خود را
به امیدی که شاید بگذری از کوچه ام یک شب
به در آویختم فانوس هر شب روشن خود را
رهبر انقلاب در مقاطعی از شعرخوانی این شاعر مثل مصرع: «مگر ثابت کنم پروانه مسلک بودن خود را» فرمودند: بارک‌الله.
و در بخشی دیگر برای مصرع «همان بهتر که دست گرگ می دیدم تن خود را» رهبر انقلاب در واکنشی عنوان کردند: بله همینطور است.
اما پس از این ابیات آقا فرمودند شاعر بیت پایانی را دو مرتبه تکرار کند.
که شاعر اینگونه خواند: به امیدی که شاید بگذری از کوچه ام یک شب/ به در آویختم فانوس هر شب روشن خود را
آقا فرمودند: آفریین، اهل کجا هستید؟ که «حبیبی» در پاسخ عنوان کرد: خمینی شهر،اهل اصفهانم.
آقا باز هم به تحسین شاعر پرداختند و فرمودند: آفرین خیلی خوب بود.
پس از این تشویق‌ها این بار نوبت امیری اسفندقه بود که درباره این شاعر جوان بگوید: حبیبی از شاگردان شهرستان ادب و در دوره‌های ادبی زیر نظر آقای مودب آموزش دیده است.
بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.
ارسال نظر