البناء در گزارشی به قلم د. عصام نعمان نوشت: در ادامه این گزارش آمده است: تجاوز اسرائیل و آمریکا، هر دو، در دست یابی به اهدافشان نا موفق بودند. نه تمرکز ایران در سوریه بدنبال حمله اسرائیل به تیفور دچار مشکل شد و نه سوریه پس از حمله آمریکا توانایی‌های شیمیایی خود را از دست داد. اما صرفنظر از اینکه تمرکز ایران از این پس بر چه خواهد بود و آیا تهران قصد انتقام گیری از اسرائیل را دارد یا نه، و با در نظر نگرفتن اینکه آیا دمشق از سلاح شیمیایی خود در مقابله با ترویست‌ها استفاده کرده اس یا خیر، پیامد‌ها و اثاری بر حمله اسرائیل و آمریکا به سوریه مترتیب است که بدین شرح است:

۱-مشخص شد که روسیه تصمیم قطعی خود در مورد واگذاری اس ۳۰۰ به سوریه را گرفته و این اسرائیل و آمریکا بوده اند که چنین زمینه‌ای را برایش فراهم کرده اند.

۲-در اختیار داشتن اس ۳۰۰ برای سوریه می‌تواند آن را تقریبا به طور کامل از حملا هوایی اسرائیل در امان نگاه دارد.

۳-در اختیار داشتن اس ۳۰۰ و حتی اس ۴۰۰ می‌تواند اختلالی جدی در میزان قوا به نفع سوریه و در ادامه، به نفع محور مقاومت ایجاد کند؛ آنچه که آزادی عمل نیروی هوایی اسرائیل در آسمان لبنان و سوریه را از آن می‌گیرد، بویژه در صورتی که تفاهم استراتژیک بین دمشق و بغداد نیز ایجاد شود.

اسرائیل و آمریکا چطور می‌توانند با این چالش‌ها مقابله کنند؟ واقعیت آن است که اسرائیل پیش از این در مورد خطرات استفاده از اس ۳۰۰ توسط سوریه آگاه بوده و افسران اسرائیلی در مورد ابعاد این خطر و پیامد‌های آن بار‌ها صحبت کرده اند و بر این اساس می‌توان دریافت که اسرائیل تمایل زیادی برای اقناع آمریکا در مورد هدف قرار دادن ایران و ظرفیت‌های هسته‌ای آن دارد. اسرائیل آمریکا را تشویق به از بین بردن توافق هسته‌ای با ایران و اعمال تحریم‌هایی شدید علیه آن می‌کند تا در آینده حمله به آن اسان باشد. اما آمریکای اوباما و ترامپ تا کنون از این گزینه استفاده نکرده اند.

نقشه اسرائیل در حال حاضر، ممانعت از بسط نفوذ نظامی ایران در سوریه است. اما سوریه با اجازه دادن به ایران برای حضور در این کشور، این نقشه اسرائیلی‌ها را ناکام گذاشته است.

پس از مجهز شدن سوریه به سامانه‌های اس ۳۰۰ و اس ۴۰۰، اسرائیل از آمریکا درخواست موشک‌های پیشرفته تری را می‌کند تا بتواند با این سامانه‌ها مقابله کند. اما ضمانتی برای موفقیت آن وجود دارد؟

تمام این احتمالات و پیامد‌ها را نمی‌توان از درگیری سخت بین آمریکا و روسیه در سوریه جدا کرد؛ ایالات متحده تمایل شدید به ماندن نیروهایش در سوریه دارد تا بتواند از این طریق به همراه روسیه به راه حلی در مورد سرزمین شام دست یابد و اسرائیل نیز مانند عربستان سعودی در پی آن است که با نزدیک شدن به مساله سوریه، ایران را از آن دور کند. در این میان، ایران وارد مقابله‌ای سخت با اسرائیل و آمریکا خواهد شد؛ بویژه در صورتی که سوریه میدانی برای درگیری‌های شدید طرف‌های منطقه‌ای و بین المللی و آزمایش سلاح‌های پیشرفته هر یک از ان‌ها باشد.

چه کسی جرات می‌کند در این شرایط پایان نزدیکی را برای درگیری‌های تلخ سوریه پیش بینی کند؟

 

بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.