سیدعبدالجواد موسوی در خبرآنلاین نوشت: «از ابتدا بر اصول اخلاقی اصرار داشت و هنوز بر همان عهد باقی مانده. مسئولی که از حبس دیگران خوشحال نمی‌شود. خدا را شکر! آقای صالحی جزو معدود آدم‌هایی است که پشیمان نیستی از این که روزگاری در حمایتش چیزی نوشته‌ای و حرفی زده‌ای.

آن هنگام که معاون وزیر فرهنگ بود جوانمردانه پای رفتار و گفتارش ایستاد. زمانی که محمود دولت‌آبادی بزرگ را حرمت گذاشت از طعن خودارزشی‌پنداران نهراسید و دلیرانه از آن چه کرده بود با استناد به آموزه‌های دینی و ملی دفاع کرد. برخی از دوستان را گمان بر این بود جایگاه وزیر با معاونت فرق بسیار دارد و صالحی وزیر با صالحی معاون را نمی‌توان یکی دانست.

اما همان طور که پیشتر نوشته بودم صالحی را مردی اصولگرا می‌دانم. اصولگرا به معنای حقیقی کلمه و نه به معنای سیاسی مصطلحش. و همین اصولگرایی حقیقی سبب می‌شود تا در پیامی کوتاه از دستگیری ریاست فرهنگ و ارشاد احساس شرمندگی کند و مسئولان مربوطه را به تدبیر و حکمت در مملکت‌داری دعوت کند.

در آن سو هم کسانی مدعی پرچمداری اصولگرایی بودند اما آشکارا از تریبون‌های رسمی نظام شادمانی خود را از حبس یک مسئول اعلام کردند. حقیقتا از ساختن دوقطبی‌های کاذب به شدت بیزارم و معتقدم هر آن کس به این دوقطبی‌ها دامن می‌زند خواسته و ناخواسته مقدمات شرحه‌شرحه شدن این سرزمین را فراهم می‌آورد. با این حال این نکته را نمی‌توانم منکر شد که یکی از وجوه ممیزه دلسوزان این آب و خاک با کسانی که سودایی جز منافع فردی و حزبی را در سر می‌پرورانند همین موضع‌گیری‌های اصولی و اخلاقی است. آن که قسیم جنت و نار است حتی بر سر جنازه کسانی که بر روی او تیغ کشیده بودند، می‌گریست و برایشان طلب آمرزش می‌کرد. آن وقت مدعیان پیروی از آن جانِ جهان از به بند کشیده شدن هم‌وطن و هم‌کیش خود چنان دست‌افشانی و پای‌کوبی می‌کنند کانه ابوبکر بغدادی را دستگیر کرده‌اند.

من نمی‌دانم این میزان از نفرت و کینه ریشه در چه چیزی دارد اما بسیار خوشحالم مردی سکان‌دار وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی این سرزمین است که در چنین هنگامه‌هایی فرصت‌طلبی و محافظه‌کاری پیشه نمی‌کند و صراحتا با زمره عبوس زهد مرزبندی می‌کند و به ما این امیدواری را می‌دهد که از اخلاق و ادب خردک شرری هست هنوز.»

 

بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.