نگارش بیانیه ای از سوی ۴۳ نفر از اعضای کابینه دولت های نهم و دهم و در پی آن اعلام برائت از اقدامات اخیر محمود احمدی نژاد، قطعا به معنی تبری جستن از مسئولیت ها و به تبع آن اقدامات شان در دولت های نهم و دهم نیست. با همه انتقادهایی که به عملکرد این روزهای رییس آن دولت‎ها وارد است، نباید این واقعیت را از نظر دور داشت که نقاط مثبت کارکرد در دولت احمدی نژاد، فراوان و البته قابل دفاع است که همگی به وسیله افراد مخلص و متدین و مومن به انقلاب و آرمان‎های امام و رهبری انجام شده است. همانطور که مقام معظم رهبری هم فرمودند نباید با کارکرد دولت ها براساس نگاه‎های قبیله ای و جناحی، برخورد کرد و نقاط قوت آنها را نادیده گرفت. بلکه باید انصاف را در نقد رعایت کرد.

بیانیه این ۴۳ نفر از اعضای کابینه نهم و دهم به منزله برائت از رفتار فعلی آقای احمدی نژاد به دلیل عبورش از مبانی نظام و انقلاب اسلامی و عدم تبعیت او از ولایت و رهبری است.

قطعا این اقدام همکاران سابق او پسندیده است و در نتیجه موجب ریزش بسیاری از طرفداران محمود احمدی نژاد در جامعه خواهد شد. حسن کار این ۴۳ نفر آن بود که شبهه برخی از طرفداران احمدی نژاد که می پنداشتند هنوز آن شخصیت ها حامی احمدی نژاد هستند و رفتارش را تایید می کنند، برطرف ساخته و طرفدارنش با اطمینان بیشتر از انحراف احمدی نژاد، از او عدول می کنند.

اما جدیدا بحثی که از سوی برخی چهره های سیاسی مطرح می شود، اعتراض به عدم برخورد قانونی با آقای احمدی نژاد به دلیل تخلفات صورت گرفته از طرف او است. این موضوع اما تنها اختصاص به رییس دولت های نهم و دهم ندارد. این سوال در مورد آقای خاتمی و سایر سران فتنه هم مطرح می شود. طرح این موضوع برای محمود احمدی نژاد وقتی پاسخ کاملی دارد که در مورد همه این افراد مورد تاکید قرار بگیرد.

نگارنده معتقد است که هر دلیلی که برای عدم برخورد با احمدی نژاد وجود دارد، همان دلایل برای برخورد با سران فتنه و بقیه افرادی که همین موضع را در برابر حاکمیت دارند و از چارچوب آن خارج شده اند نیز وجود دارد.

*عضو شورای مرکزی حزب موتلفه اسلامی

 

 

بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.