ظریف در این مقاله که به مناسبت دومین دور نشست سران سه کشور ایران، ترکیه و روسیه درباره سوریه نوشته شده، آورده است: جمهوری اسلامی ایران باز هم صادقانه دست خود را به سوی همسایگانش دراز کرده است و ایمان دارد که اشتراکات ما بسیار بیش از برخی نگرانی های بی اساس و نیز منافع گذراست.

وی در این مقاله خود تاکید کرده است: اگر ما راه صلح را پیش نگیریم، نسلهای آینده فرصت نگریستن در چشمان یکدیگر و گفت و گو را نخواهند داشت.

وی در ادامه مقاله خود امنیت در خاورمیانه را کالایی نایاب عنوان کرد و نوشت: خاورمیانه به مثابۀ خانه ای بزرگ که ملت هایی با اشتراکات بسیار و اختلافات اندک را در خود گرد آورده، به تدریج در حال تبدیل شدن به گستره ای جغرافیایی با حداقل امنیت است و آتش انواع درگیریهای نژادی، قومی، مذهبی، دینی، عشایری و قبیله ای در آن زبانه می کشد.

دکتر ظریف در این مقاله خود آورده است: به نظر می رسد که دنیای امروز به بن بست رسیده، چنان که قواعد تاریخی و علومی که پایۀ روابط بین المللی محسوب می شود، از مدیریت این روابط درمانده است. 

وی در این مقاله بیان کرد: عربها، ترک ها، فارس ها، کردها و دیگر ملت های منطقه، تاریخی مشترک، فرهنگی واحد، زبان هایی دارای مشابهت و آداب و سنت هایی دارند که می توان گفت از یکدیگر به عاریت گرفته شده و در طول تاریخ در هم تنیده و یکدیگر را بارور کرده اند.

وی در ادامه مقاله خود نوشت: در چنین فضایی چرا تمام این اشتراکات را رها کنیم و منطق رویارویی را حاکم گردانیم که تنها نتیجۀ آن سیاهپوش شدن شمار بیشتری از مادران و شعله ورتر شدن هر چه بیشتر کینه هایی است که جنگهای جاهلی را زنده می کند؟

وزیر امور خارجه کشورمان در مقاله خود همچنین آورده است: ما نمی خواهیم که در این زمانه، بار دیگر شاهد جنگهای خونین و طولانی جاهلی باشیم و برای آن که این پرده از تاریخ ما تکرار نشود، باید در چشمان یکدیگر نگاه کنیم و تصمیم بگیریم که اختلافات خود را به جای میدان نبرد، دور میز گفت و گو حل و فصل کنیم.

وی با بیان این که این سخن به معنای فراموش کردن اختلاف ها نیست، نوشت: خواستۀ ما آن است که اختلاف ها، دوستی ها را مکدر نکند.

وزیر امور خارجه ایران هدف جمهوری اسلامی از پیشنهاد بازمهندسی منطقه را ضمن احترام به اختلاف نظرها، تامین منافع مشترک همۀ کشورهای منطقه عنوان کرد و نوشت: مبنای این بازمهندسی، پیش گیری از تحکم کشورهای نیرومند بر کشورهای دیگر است و به این ترتیب، کشورهای کوچک منطقه اجازۀ مشارکت در مسائل آن را می یابند و می توانند منافع خود را حفظ کنند.

وی امنیت مشترک ایران و همسایگان را مبتنی بر پایبندی به اصولی مشترک تایید شده در اسناد سازمان ملل ذکر کرد و ادامه داد: اصولی مانند حاکمیت، خودداری از تهدید به استفاده از زور، حل بحران ها به شکل مسالمت آمیز، احترام به حاکمیت کشورها بر اراضی و حریم مرزهای خود، خودداری از دخالت در امور داخلی کشورها و حق تعیین سرنوشت مورد تاکید و حمایت ماست.

وی تاکید کرد: همچنان که این امنیت مشترک مستلزم اقدامات جدی برای اعتمادسازی مانند اطلاع دادن برگزاری رزمایش های نظامی، شفافیت در اقدامات نظامی، کاهش هزینه های تسلیحاتی و دیدارهای نظامی متقابل است، می توان این راه را با اقداماتی ساده تر مانند تشویق گردشگری میان کشورهای منطقه، سرمایه گذاری و اجرای پروژه های مشترک در زمینۀ امنیت هسته ای، مبارزه با آلودگی محیط زیست و مدیریت بحران ها آغاز کرد.

ظریف در این مقاله با بیان این که ایران پیش از پیروزی انقلاب اسلامی در سال ۱۹۷۹میلادی، یکی از محدود کشورهای اسلامی بود که روابط حسنه ای با رژیم اسرائیل داشت، نوشت: فراتر از این، رژیم شاه مخلوع در هموار کردن راه برای انعقاد پیمان کمپ دیوید میان مصر و رژیم صهیونیستی نقش موثری داشت و پذیرش این امر برای بیشتر ایرانیان که آرمان فلسطین را آرمان خود می دانستند، ساده نبود.

وی در ادامه این مقاله نوشت: به همین دلیل، نخستین اقدام نیروهای انقلابی پس از پیروزی انقلاب اسلامی، برافراشتن پرچم فلسطین بر فراز سفارتخانه ای بود که پیش از آن دیپلمات های رژیم صهیونیستی ساکن آن بودند و از آن جا که رهبران انقلاب همواره آرمان فلسطین را آرمان خود می دانستند، از همان آغاز، به هیچ سازشی درباره این آرمان تن ندادند و در این راه فشارها، محاصره و حتی جنگ نیابتی یا مستقیم را به جان خریدند.

وی در این مقاله مفصل با تبیین این که جمهوری اسلامی ایران رنج و درد فلسطین را مانند رنج همۀ کشورهای عربی دوست و همسایه، رنج و درد خود می داند و امنیت و آزادی آنها را امنیت و آزادی خویش می شمارد، عنوان کرد: با این وجود برخی کوشیدند که جهان عرب را به صحنۀ تصفیه حسابها و عرصۀ طمع ورزی های خود تبدیل کنند.

وی تاکید کرد: این در حالی است که جمهوری اسلامی ایران بر خلاف آنها، امنیت و ثبات خود را در گرو امنیت و ثبات منطقه به ویژه امنیت و شکوفایی همسایگان خود می داند و این مسأله ای است که باید برای همگان در اولویت باشد.

ظریف اضافه کرد: در همین راستا، جمهوری اسلامی ایران در فرصت های مختلف، خواستار بنیان نهادن یک پیمان امنیتی مشترک شده است که بر پایۀ گفت و گو، اصول مشترک و سازوکارهای اعتمادساز استوار باشد تا مقدمه ای برای خروج منطقه از دالان تاریکی باشد که توان همۀ کشورها در آن دچار فرسایش می شود. 

وی اظهار کرد: جمهوری اسلامی ایران بارها تأکید کرده است که برای حفاظت از حسن همجواری، امنیت و منافع مشترک، آمادۀ همکاری با همۀ طرف هاست.

وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران همچنین افزود: همۀ کشورهای منطقه در برابر ملت خود، در برابر تاریخ و در برابر نسلهای آینده مسئول هستند.

وی با بیان این که قدرتهای خارجی تأثیرگذار در منطقه همواره گزینۀ جنگ را انتخاب کرده و با جنگ افروزی های پیاپی در منطقه، فرصتی برای ظهور و بروز صلح باقی نگذاشته اند، نوشت: آنها از رژیم صدام حسین حمایت کردند تا به ایران و کویت حمله کند، آنگاه با او جنگیدند تا سرنگونش کنند و در ادامه از القاعده و طالبان در افغانستان حمایت کردند، آنگاه برای بیرون راندن آنها، جنگ به راه انداختند و همچنان که با حمایت از نسخه ای دیگر از این گروه ها، آن را ابزار نابودی سوریه و مقدمۀ اشغال آن با بهانۀ نبرد علیه گروههای افراط گرا قرار دادند.

وی جنگ رژیم اسرائیل علیه لبنان، اشغال غیرقانونی سرزمین فلسطین، نقض مکرر حریم هوایی سوریه و جنگ کنونی علیه یمن که در طول سه سال گذشته بارها شاهد کشتارهایی بوده که با تسلیحات غربی انجام گرفته، پرده هایی دیگر از این سناریو خواند و نوشت: اکنون باید پرسید که منطقۀ ما از تمام آنچه رخ داده و خواهد داد، چه طرفی بسته و تأثیر این رخدادها بر جهان چه بوده است؟

وزیر امور خارجه کشورمان اضافه کرد: می توان گفت که سیاستهای بیش از نیم قرن گذشته، جهان را به جایی رسانده است که می شود آن را شرایط بحرانی نامید.

به گزارش ایرنا، روسای جمهوری سه کشور ایران، ترکیه و روسیه قرار است چهارشنبه این هفته (۱۵ فروردین) در دور دوم مذاکرات سه جانبه و در ادامه مذاکرات آستانه و نشست سران سوچی، برای رایزنی و همکاری سه جانبه در خصوص مسائل سوریه در شهر آنکارا گرد هم آیند.

حجت الاسلام دکتر حسن روحانی رئیس جمهوری ایران به دعوت رسمی همتای ترکیه ای خود و برای شرکت در این دور از مذاکرات سه جانبه در باره سوریه، روز سه شنبه ۱۴ فروردین به آنکارا سفر می کند و در جریان آن، علاوه بر اردوغان، با ولادیمیر پوتین نیز دیداری دو جانبه خواهد داشت که طی آن مسایل مربوط به روابط دوجانبه و همچنین همکاری های منطقه ای و بین المللی مورد بررسی قرار خواهد گرفت.

پیش از نشست سران سه کشور، محمدجواد ظریف، مولود چاووش اوغلو و سرگئی لاوروف وزرای امور خارجه ایران، ترکیه و روسیه نیز نشستی سه جانبه در خصوص موضوع نشست آنکارا برگزار خواهند کرد.

نشست سران سه کشور روز چهارشنبه ۱۵ فروردین ماه برگزار می شود و دکتر روحانی رییس جمهوری کشورمان پس از این نشست به ایران باز می گردد.

دور اول نشست سه جانبه سران ترکیه، روسیه و ایران درباره بحران سوریه موسوم به نشست سوچی، چهارشنبه ۲۲ نوامبر (یکم آذر ۹۶) در شهر سوچی روسیه برگزار ‌شد.

در این نشست روسیه، ترکیه و ایران به عنوان کشورهای ضامن روند حل و فصل سیاسی بحران سوریه و برقراری ثبات و امنیت در این کشور روند حل جنگ داخلی سوریه را بررسی کردند.

تداوم همکاری های سه کشور در سوریه در نشست سوچی مورد تاکید روسای جمهوری سه کشور قرار گرفت و هر سه کشور بر همکاری در سوریه که در مذاکرات آستانه تضمین شده و از پاییز سال گذشته در تحولات میدانی سوریه نقطه عطف مهمی ایجاد کرده بود، تاکید کردند.

تضمین اجرای مناطق عاری از تنش از سوی تهران، مسکو و آنکارا در قالب مذاکرات آستانه تاثیر بسزایی در مبارزات علیه داعش و کاهش درگیری ها در سوریه داشت و منجر به برگزاری نشست سوچی شد. 

توافق درباره برگزاری کنگره مذاکرات ملی سوریه در سوچی نیز که با حضور بیش از یکهزار و ۶۰۰ نفر از افراد موثر در تحولات سوریه در ۱۰ و ۱۱ بهمن برگزار شد، در جریان نشست سران ایران، روسیه و ترکیه به دست آمد.

 

بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.