این روزنامه افزود:

این کاملا منطقی است که رئیس جمهور &#۳۹; ترامپ&#۳۹; خواستار مذاکره با &#۳۹;کیم جونگ اون&#۳۹; رهبر کره شمالی شده است. ما این یک تصمیم ناگهانی است و یک اجلاس غیرمترقبه و کوششی است که بی برو برگرد؛ محکوم به شکست خواهد بود.

ترتیب دادن یک نشست رو در رو آن هم در شرایطی کاملا برابر میان رئیس جمهور آمریکا با دیکتاتوری که چندین دهه است منتظر یک چنین فرصت طلایی است؛ در حقیقت جایزه دادن به یک رژیم مستبد مطلقه خودکامه و آدم کش است. 

این دیدار در حالی قرار است اتفاق بیافتد که کاخ سفید گویا در نظر دارد در ازای آن گام هایی در راه خلع سلاح هسته ای پیونگ یانگ بردارد. اما موضوع این است که کاخ سفید قبلا تمام این راهها را رفته و همین اقدامات را انجام داده است اما همه آنها را غیرلازم خوانده است.

اجلاس سران &#۳۹; ترامپ- کیم&#۳۹; مسلما کل جهان را مبهوت خواهد کرد. احتمالا نیت قلبی ترامپ هم از درخواست برای انجام آن؛ همین چشم انداز بوده است.

رهبر کره شمالی قرار است ماه آینده با رئیس جمهور کره جنوبی دیدار کند. 

پس؛ این فی نفسه یک شانس است. ترامپ، اولین رهبر خارجی خواهد بود که کیم با او ملاقات خواهد کرد.

اما ترامپ بداند. او اگر فکر می کند که کره شمالی حاضر خواهد بود خود را خلع سلاح هسته ای کند؛ بداند که کاملا در اشتباه است.

پس با این حساب؛ آیا ترامپ یک استراتژی درست و حسابی در چنته دارد تا دیدار با رهبر کره شمالی واقعا برای آمریکا یک امتیاز باشد؛ یا نه؟

آنطور که از شواهد امر بر می آید؛ فکر برگزاری اجلاس سران با رهبر کره شمالی؛ نیز همچون تصمیمات اخیر ترامپ در خصوص تعرفه های تجارت ؛ کاملا بدون تفکر دقیق تصمیم گیری شده است.

حتی&#۳۹;رکس تیلرسون&#۳۹; وزیر خارجه آمریکا هم از این تصمیم رییس جمهور متعجب شده و گفته است که مذاکرات با کره شمالی قاعدتا باید یک راهی بس طولانی باشد.

کاخ سفید هم روز جمعه بر این گیجی ها افزود و اعلام کرد که ترامپ البته پیش از برگزاری اجلاس سران ؛ انجام یک سری مقدماتی را از جانب کره شمالی مطالبه خواهد کرد.

به هر حال از آنجایی که تیم کارکنان ترامپ را افرادی کاملا نامتخصص تشکیل داده اند؛ چندان هم نباید از این تصمیم عجیب و غریب او و این آشفتگی که ایجاد شده است متعجب بود. نه سفیر آمریکا در کره جنوبی و نه فرستاده ویژه آمریکا در کره شمالی اخیرا بازنشسته نشده اند.

اگر این اجلاس برگزار شود؛ توافقی که در انتهای گفت وگوها حاصل خواهد آمد؛ فقط برای کوتاه مدت معتبر خواهد ماند. چون کره شمالی موافقت کرده است، تا زمانی که مذاکرات ادامه دارد, چشمه جوشان و جاری آزمایشهای هسته ای و موشکی اش را معلق نگاه دارد.

تنها امید دولت ترامپ به اهرم تحریمهاست و معتقد است که توانسته تا حدودی پیونگ یانگ را زیر فشار قرار دهد. ترامپ سال گذشته این تحریمها را تشدید کرد. 

البته شاید یک چنین دیدگاهی صحت داشته باشد, اما کره شمالی اصولا یک الگوی رفتاری مشخص شده دارد.

این رژیم اصولا عادتش این است که دست به یک سری حرکتهای تحریک آمیز می زند و تمام حواس جهان را معطوف به خود می کند و آنگاه دم از مذاکره می زند تا بلکه از قبل آن امتیازات اقتصادی و سیاسی برای خود درو کند و بعد هم به مرور زمان تمام تعهداتش را زیر پا بگذارد.

مسلما ترامپ باید این بار کاملا حواسش جمع باشد و اجازه ندهد این دور باطل دوباره شروع شود.

ترامپ باید یک هدف دست یافتنی را سرلوحه کار خود در این محور قرار دهد. 

هدف واقع بینانه می تواند این باشد که؛ دوره انجماد تستهای موشکی و هسته ای کره شمالی باید برای یک دوره طولانی مدت تمدید شود و در ازاء آن؛ امتیازهای آمریکا به آن کشور باید محدود شود.

اما بدبختانه؛ ترامپ با قبول تشکیل اجلاس سران دو کشور؛ یکی از بزرگ ترین پتانسیل های موازنه تجاری رایگان میان دو کشور را از دست داده است.

این اجلاس, بزرگ ترین فرصت در اختیار کیم خواهد بود تا با آن رژیم آدم کش خود را به عنوان یک قدرت مشروع هسته ای جا بزند و به همه نشان دهد که با آمریکا بر سر یک میز نشسته است و در موقعیتی کاملا برابر با او برای آشتی کردن مذاکره می کند.

بی شک کیم هرگز از آمریکا نخواهد خواست که پایش را از کره جنوبی بیرون بکشد و یا در ازاء خلع سلاح شدنش یک پیمان رسمی صلح با واشنگتن ببندد. چون کیم خوب می داند که ترامپ برخلاف روسای جمهور پیشین آمریکا تمام این شروط را خواهد بلعید.

خوب حالا رئیس جمهور آمریکا یک چنین تصمیمی را گرفته است. اما به هر حال در این شرایط بهترین کاری که دولت او می تواند انجام دهد این است که از فرصت باقیمانده در هفته های آتی تا زمان تشکیل اجلاس نهایت استفاده را ببرد و گفت وگوهای مقدماتی با رژیم کیم انجام دهد و تمام انتظارات آمریکا از پیونگ یانگ را برای آنها مشخص و تبیین نماید. در آن صورت دولت ترامپ در موضعی محکمتر در اجلاس سران حاضر خواهد شد.

اگر در گفت وگوهای مقدماتی مشخص شود که کره شمالی میلی به فریز کردن فعالیت های هسته ای و موشکی اش ندارد و یا در مطالبه خواسته هایش زیاده روی می کند ؛ آنگاه ترامپ هم می تواند از ادامه مذاکرات خارج شود.

یقینا مهمترین کاری که ترامپ هرگز نباید آن را مرتکب شود این است که؛ کورکورانه با دیکتاتوری ملاقات کند که ما مطمئنیم که او خوب خود را آماده کرده است تا هرچه می تواند این رئیس جمهوری که به ضعف شهره خاص و عام است را حسابی بدوشد. همین میل شدیدی که به تصمیم گیری از سر هوی و هوس دارد؛ خود گواه محکمی است بر ضعف او.

 

اخبار مرتبط

بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.