در مقاله این روزنامه ایتالیایی آمده است: در هفت سال گذشته جنگ ها و بحران های مختلف باعث فروپاشی نظم حاکم بر خاورمیانه پس از جنگ جهانی اول شد و از نظر امریکایی ها مسبب اصلی این دگرگونی، ایران است.

ایل فولیو افزود: ولی نصر، کارشناس ایرانی تبار موسسه جان هاپکینز و تحلیلگر مسائل خاورمیانه، در شماره جدید فارین افرز به دولت امریکا پیشنهاد می کند که به نقش ایران در منطقه از زاویه جدیدی نگاه کند زیرا ایران عامل برهم خوردن نظم خاورمیانه نیست و محدود ساختن این کشور کمکی به بازگشت ثبات به منطقه نخواهد کرد.

به عقیده وی، سیاست خارجی ایران بسیار واقع بینانه تر از آنچه غرب تصور می کند، است. تمایل ایران برای همکاری در موضوع هسته ای نشان داد که سیاست های این کشور برخاسته از محاسبات دقیقی است که بر اساس منافع ملی قرار گرفته است. بنابراین ثبات زمانی به خاورمیانه باز خواهد گشت که آمریکا تنش های منطقه را چاره کند و توازن را به منطقه بازگرداند و این کار نیازمند همکاری با ایران به جای مقابله با این کشور است.

مسئولان ایرانی بیش از آنکه به شعارهای لنین یا مائو نگاه کنند، به اظهارات پوتین و شی جین پینگ توجه دارند و بیش از آرمان های انقلاب اسلامی، در مسیر آرمانهای ملی گرایانه حرکت می کنند. ایران مانند روسیه و چین، به خوبی گذشته پرافتخار خود را به یاد دارد و برای احیای جایگاه خود به عنوان یک قدرت بزرگ، تلاش می کند.

به همین دلیل است که به حضور نیروهای نظامی آمریکا در منطقه به عنوان تهدیدی برای بلندپروازی های خود نگاه می کند. حملات نظامی آمریکا به عراق و افغانستان باعث استقرار صدها هزار نیروی نظامی این کشور در اطراف مرزهای ایران شد و مسئولان ایرانی متوجه شدند که امکان مقابله با آن نیروها در همان وضعیت را نداشتند. اما پس از پایان هجوم اولیه آمریکا به عراق، شبه نظامیان شیعه و شورشیان سنی نیروهای امریکا را وادار به عقب نشینی کردند.

ایران از رقبای منطقه ای خود بیمناک است. عراق از سال ۱۹۵۸ به بعد همواره تهدیدی برای ایران به شمار آمده است و بسیاری از مسئولان امروز ایران، هشت سال جنگ با عراق، اشغال خاک کشورشان توسط نیروهای صدام حسین و به کار گیری سلاح های شیمیایی توسط بغداد را از یاد نبرده اند.

توسعه برنامه موشکی ایران برای تامین امنیت ملی در برابر رقبای منطقه ای این کشور را می توان به راهکار موفق پاکستان برای مقابله با هند تشبیه کرد. دلیل اینکه رویکرد کنونی ایران تهدیدآمیزتر از قبل به نظر می رسد این نیست که این کشور رویکرد متهاجمانه تری را در پیش گرفته ، بلکه به دلیل تحولاتی است که خاورمیانه را در ۱۰سال گذشته زیر و رو کرده است.

نظم جهان عرب که واشنگتن از طریق آن روابط منطقه ای را مدیریت و فضای مانور ایران را محدود می کرد، از بین رفته است. با از بین رفتن مراکز پیشین قدرت در خاورمیانه، ایران بزرگتر از سابق به نظر می رسد و ایران به این نتیجه رسیده است که در چنین منطقه ای برای پاسداری از خود، باید نیرو و توانایی های خود را به نمایش بگذارد.

جایگاه امروز امریکا در خاورمیانه بازتابی از تزلزل رهبری این کشور در سراسر جهان است. امریکا توانایی محدود کردن ایران و پر کردن خلاء قدرت در خاورمیانه را ندارد. ایران دارای شبکه ای از متحدان و مشتریان است که خارج از حوزه نفوذ امریکا قرار دارند و این مسئله مهار این کشور را برای امریکا تقریبأ غیرممکن کرده است.

ایران عنصر جدایی ناپذیر هر گونه نظم پایدار در منطقه است و مقابله نظامی با این کشور باعث تقویت هر چه بیشتر دفاع رو به جلوی تهران و بی ثباتی بیشتر خاورمیانه خواهد شد. مقابله با ایران باعث بی ثباتی کشورهایی مانند امارات، بحرین، قطر و اردن و خشونت بیشتر در کشورهایی مانند یمن و لیبی خواهد شد.

بنابراین امریکا به جای طراحی نظم جدید منطقه ای با هدف محدود کردن ایران بهتر است این کشور را وارد معادلات منطقه بداند و به دنبال راهی برای متقاعد کردن تهران برای همکاری با واشنگتن به جای روآوردن به سوی ایجاد نظم جدیدی در منطقه با همکاری روسیه باشد.

 

بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.