مشکل کارگردانان آمریکایی این است که ایران را از نزدیک ندیده‌اند
سم خوزه، تهیه‌کننده «اولین تولد» (۱st Born) به کارگردانی علی عطشانی درباره تولید این فیلم گفت: «وقتی آقای عطشانی فیلمنامه را به من داد و خواندم، نظر صادقانه خودم را به او گفتم. نظر من این بود که فرهنگ دیالوگ این فیلمنامه متغایر با واقعیت آمریکاست. دومین چیزی که به آقای عطشانی گفتم این بود که فیلمنامه اولیه بار دراماتیک زیادی دارد. وقتی می‌خواهید درباره دو کشوری صحبت کنید که از لحاظ سیاسی روابط خوب و سالمی ندارند و از طرفی وقتی می‌خواهید هر دو طرف راضی باشند و احساس کنند که یک فیلم بدون غرض و بدون جهت‌گیری ساخته شده است، خیلی موضوع حساسی است. به نظر من تنها راهی که ما می‌توانستیم این مسئله را حل کنیم این بود که فیلمنامه را از شکل درام به کمدی تبدیل کنیم، زیرا مرز خیلی باریکی بین سینمای کمدی و سینمای دراماتیک وجود دارد؛ هر چیزی که خیلی دراماتیک است، یک جنبه کمدی دارد و می‌توان از طریق کمدی خیلی چیزها را مطرح کرد، بدون اینکه کسی ناراحت شود.»
او درباره بازیگران این فیلم گفت: «ما خیلی خوش‌شانس بودیم که توانستیم از حضور ستاره‌های سینمای مارول (فیلم‌های ابرقهرمانی) در این فیلم بهره ببریم. معمولا برای سینماگران آمریکایی دسترسی به بازیگران این ژانر سینمایی برای حضور در آثار دیگر خیلی سخت است و ما خیلی خوش شانس بودیم که ول کیلمر قبول کرد در این فیلم بازی کند و پس از آن بقیه بازیگرانی که وارد این فیلم شدند، بازیگران خیلی خوبی بودند.»
این تهیه کننده درباره جایگاه سینمای ایران در جهان توضیح داد: «حقیقت این است که سینمای ایران سهم بزرگی در سینمای هنری دنیا دارد که همیشه در فستیوال‌های بزرگ دنیا حضور داشته و به تازگی هم به جشن اسکار راه پیدا کرده است. سینمای ایران قابلیت و پتانسیل خیلی بزرگی نسبت به سینمای کشورهای دیگر دارد اما متاسفانه بر خلاف موفقیت‌های بین‌المللی که همیشه فیلم‌های ایرانی کسب کرده‌اند، ایران از سهم قابل توجهی از دنیای مدرن سینما که در اصل بیشتر مردم دنیا به آن علاقه‌مند هستند و تمایل دارند که فیلم‌های بیشتری از سراسر دنیا را ببیند، بی‌بهره است.»
سم خوزه در باره سیمای غیرواقعی ایران در سینمای هالیوود هم گفت: «مشکل همیشه این بوده که بسیاری از فیلمسازان هالیوودی در حالی درباره ایران و کشورهای دیگر فیلم ساخته‌اند که آن کشورها را ندیده‌اند، به عنوان مثال نویسنده و کارگردانی که فیلمی مثل «آرگو» را ساخته، هیچ وقت ایران را از نزدیک ندیده است، شاید حتی وقتی که برای نوشتن فیلمنامه و سایر مراحل مشاوره گرفته‌اند، با کسانی مشورت کرده‌اند که ۴۰ سال است ایران را ندیده‌اند یا اصلا ایرانی نیستند. به همین دلیل این فیلم‌ها همیشه به دور از واقعیت بوده و من فکر می‌کنم که اگر فیلمسازان ایرانی خودشان وارد این عرصه شوند و همکاری خوبی انجام دهند یک نمای واقعی از ایران واقعی نشان داده خواهد شد. در همین فیلم «اولین تولد»، ما یک نمایی از تهران و برج میلاد داریم، خیلی از افراد از من سوال کردند که آیا این صحنه در کانادا فیلمبرداری شده و من توضیح دادم که نه، این پایتخت ایران است.»
بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.
ارسال نظر