متن کامل سخنرانی محمدجواد ظریف  در اجلاس امنیتی مونیخ به ان شرح است:

عصربخیر

خانم‌ها و آقایان

من بسیار خرسندم که توانستم در آخرین روز از کنفرانس امنیتی مونیخ در اینجا حضور یابم؛  چراکه به تازگی از سفر تاریخی رئیس‌جمهور روحانی به هند بازگشته‌ام.

من سال گذشته در این کنفرانس پیشنهاد ایران برای تمهیدات امنیتی در منطقه خلیج فارس تشریح کردم که بر مبنای گفت‌وگو، اصول مشترک و اقدامات اعتمادساز بنا شده است. برخی از همسایگان ما سال گذشته از فرصت خود برای طرح اتهاماتی علیه ایران استفاده کردند. برخی در سال جاری نیز این کار را کرده و یا خواهند کرد. شما امروز شاهد یک سیرک کارتونی بودید که حتی ارزش پاسخ دادن را هم ندارد؛ بنابراین بیایید به مسائل جدی‌تر بپردازیم.

من بسیار خرسندم که برخلاف رویکرد برخی حضار، دبیرکل سازمان ملل سال گذشته تصمیم گرفت که رویکرد رو به جلویی که من تشریح کردم را مورد توجه و تقدیر قرار دهد. من اینجا هستم تا این مساله را بسط دهم و به شما بگویم که اگر یک تلاش همگانی برای برقراری صلح و ثبات جامع در منطقه خلیج فارس نباشد ما در هرج و مرج بیشتر و وضعیتی به مراتب بدتر برای نسل‌های آینده قرار خواهیم گرفت و هرج و مرج ما (در منطقه) در این دنیایی که به یکدیگر مرتبط است، همانطور که در حوادث منطقه‌مان و غرب شاهد بوده‌اید گریبان همه را خواهد گرفت.

امروز شکست داعش سبب شده است تا حدودی مفهوم ثبات به مناطقی که روزی آن‌ها را اشغال کرده بود، بازگردد. اما شکست یکی از شرورانه‌ترین سازمان‌های تروریستی در جهان به معنی حذف خطر افراط‌گرایی از منطقه و فراتر از آن نیست و دلایل ریشه‌ای آن به ویژه ایدئولوژی تنفر و کشتار ادامه دارد و ممکن است در جایی دیگر سربرآورد.

قدرت‌های نظامی مدت زمان مدیدی است که استراتژی‌های چندگانه برای پیروزی در جنگ داشته‌اند. آن‌ها مدتی طولانی است که نسبت به هرگونه استراتژی برای به دست آوردن صلح بی‌تفاوت بوده‌اند. مدت‌زمان زیادی است که قدرت‌های جهانی و متحدان منطقه‌ای‌شان تصمیمات اشتباهی در منطقه ما گرفته و دیگران به ویژه ایران را برای پیامدهای اشتباهات استراتژیک کوته‌فکرانه و خارج از کنترل خود مقصر دانسته‌اند.

از حمایت از حمله صدام حسین به کشور من در سال ۱۹۸۰ گرفته تا به کمک به او برای استفاده از تسلیحات شیمیایی، از جنگ‌ها برای بیرون آوردن وی از کویت گرفته تا حذف او، از اولین حمایت از القاعده و طالبان گرفته تا آغاز جنگ برای حذف آن‌ها از افغانستان، از پشتیبانی از نمونه مشابه تروریست‌های افراط‌گرا که ویرانی برای سوریه به ارمغان آورده است، از هجوم اسرائیل و حملات متعاقب آن علیه لبنان و اشغال غیرقانونی فلسطین و به علاوه تاخت و تازهای مکررش به حریم هوایی سوریه گرفته تا بمباران یمن با حمایت هواپیماهای غربی. این اقدامات چه چیزی برای جهان فراهم آورده است.

آمریکا و مشتریان داخلی‌اش در منطقه از پیامدهای طبیعی از تصمیمات اشتباه خود رنج می‌برند اما تلاش می‌کنند تا سیاست خارجی ایران را هدف قرار دهند و بر این واقعیت سرپوش بگذارند اما آیا ایران آن‌ها را مجبور کرده است تا این تصمیمات اشتباه را بگیرند و این ادعاهای تمسخرآمیز را مطرح کنند؟ آیا ما باید مورد سرزنش قرار بگیریم در حالی که در سمت درست تاریخ قرار داشتیم، با صدام حسین، القاعده، طالبان، داعش، جبهه النصره و امثال آن‌ها جنگیدیم در صورتی که آمریکا و کارخانه‌هایش در حال تامین مالی تسلیح و حمایت از آن‌ها بودند.

 

اخبار مرتبط

بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.