علی کریمی بسیار بهتر از آن بود که انتظار  داشتیم او با شناخت از نقاط ضعف و قدرت خود نگذاشت بحث ها شکل بگیرد او شبهه را ایجاد می کرد، سووال را طرح می کرد و ساکت را مجبور به پاسخ گویی کرد ، هر چند ممیک صورتش از طغیان درونیش خبر می داد اما در همه طول مناظره نگذاشت طوفان به سطح برسد و خشم را کنترل کرد .کریمی باهوشانه پاسخ های ساکت را دریبل بزند و بحث پینگ پونگی شود...هر چند بر ایراداتی که می گرفت اشراف نداشت اما ضربه ها را می زد و زخم ها را 

...محمدرضا ساکت همان بود که انتظار می رفت خوب حرف زد و در دایره کلام سعی کرد استدلال هایی بیاورد که مسیر بحث به جایی برود که کمترین آسیب پذیری را برای فدراسیون فوتبال را داشته باشد و در این عمل موفق بود چرا که به جای توقف در ماجرایی مثل ایران نوین ،مساله فساد در حد یک فیزیوتراپ تیم ملی حاشیه ساز شد ...

برنده برنامه ۹۰ بدون شک عادل فردوسی پور بود، وقتی که با اسم کوچک کریمی را صدا می کردو کار را به جایی رساند که منتقد از او عذر خواهی کند و با تایم لاینی ثابت کرد که شائبه وابستگی اش به فدراسیون  فوتبال را پاک کند و البته یک مناظره سنگین را به خوبی مدیریت کند 

بازنده کارلوس کی روش بود ، به خاطر این که خودش را وارد یک بازی کرد که ربطی به او نداشت ، کی روش اشتباهش این بود که فکر کرد که نمی داند ادبیات خیابانی ایرانی یعنی چه؟ شاید علی کریمی نتواند در ادبیاتی اتوکشیده  پابه پای ساکت حرکت کند اما وقتی نوبت به آن مدل حرف زدن باشد  کی روش که هیچ که تمام پرتغال هم از کریمی دریبل وحشتناک خواهند خورد، کی روش با یک کلمه ، کلمه ای کریمی دقیقا مصداق مخالف آن است  زمین بازی را به سویی برد که کریمی عاشق آن است ، او به اندازه ۱۲۴ بازی ملی کریمی اکنون به هم بازی های او این اجازه را می دهد که علیه او مصاحبه کنند تا ثابت شود که چه کسی بزدل است؟ حالا کی روش با کسی مواجه است که برانکو نیست ، تاج نیست ، ساکت نیست ، کفاشیان نیست او با کسی مواجه است که اگر بگوید به زودی در موردش حرف خواهم زد می گوید جرات داری در رویم بگو همین یک کلمه را 

 

بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.