در تمام این سال‌ها جناح مورد علاقه کیهان با در دست داشتن تمام امکانات در حوزه نشر و فرهنگ چه حرف تازه‌ای زده‌ و چه اصول فکری را مطرح کرده‌. این ندانستن دلیل نفی نیست اما اگر فکری تولیدشده، اگر گفتمانی خلق‌شده و روش زیستنی حاصل‌شده نسبت به آن در ناآگاهی محض به سر می‌بریم.  

کیهان پرونده تهاجم فرهنگی و کارنامه گروه‌های مختلف در این زمینه را بگشاید و بگوید برای مقابله با سیل فرهنگ غرب، چه مسیلی ساخته شد؟ و جز بستن و شکستن چه راهی به ذهن‌ها رسید. سهم اصلاح‌طلبان به‌جای خود محفوظ، کمی برای‌مان از سهم صداوسیما بگوید که جز سوق دادن مردم به برنامه‌های پیش‌پاافتاده ماهواره‌ای نقشی نداشته. صداوسیمایی که حاضر نیست یک برنامه از هزاران هزار ساعتش را به دست اصلاح‌طلبان بدهد و اگر روشنفکری پا به آن گذاشته برای انکار خودش بوده نه اثبات خویش. خوب است بگوید در تمام این سال‌ها ممیزی کتاب به دست کدام جناح بوده؟ 

مرحوم آوینی درباره تهاجم فرهنگی گفته بود وقتی دزد از آسمان می‌آید بلند کردن دیوار کارساز نیست. کاش مجالی فراهم شود تا بدون طعنه و کنایه و القاب‌گذاری بیلان کاری سیاستگذاران برای مقابله با تهاجم فرهنگی را بسنجیم و ببینیم جز بلند کردن دیوارها چه کرده‌اند؟ چند دهه قبل، غرب حرف داشت ما هم داشتیم، حرف خودمان را داشتیم اما الان چه؟

دزدان این روزها از آسمان آمده‌اند ولی باز نسخه مورد علاقه کیهان برای مقابله با فضای مجازی مسدود و محدود کردن آن یعنی همان بلند کردن دیوار است. نمی‌دانیم چه اتفاقی بیفتد این نظر عوض می‌شود اما نکته مهمی که نباید از آن غافل بود این است که برای مواجهه با نسل جدید ما مدافع شبیه آنها شدن نیستیم، آنهایی که تتلو را به ستاد کاندیدای اصولگرا می‌برند چنین می‌اندیشند. راه‌حل ما باز کردن چتر گفتمانی است که ایران را برای همه ایرانیان می‌خواهد و از غرب نمی‌ترسد، بلکه در مقابلش حرف دارد؛ از حرف زدن نمی‌گریزد، فقط فرصت و مجال می‌خواهد.

 

اخبار مرتبط

بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.