روحانی: مذاکره دفاعی نداریم/فضای مجازی هست و خواهد بود
حجت‌الاسلام حسن روحانی در مراسم بهره‌برداری از ۱۰ مرکز فرهنگی و موزه دفاع مقدس در کشور گفت: دفاع مقدس دفاع جانانه یک ملت نه برابر متجاور بلکه برابر همه قدرت‌های جهانی بود. در فرصت کوتاه چند نکته را محضر شما و سرداران و امیرانی که در دوران دفاع مقدس بار سنگین این حماسه را بر دوش داشتند عرض می‌کنم. در هر جنگی و دفاعی قبل از سخت افزارها باید به فکر نرم‌افزارهای آن دفاع و جنگ باشیم.
اهم سخنان رییسجمهور را به نقل از خبرگزاری‌ها در ادامه بخوانید:
*مسئولان کشور برای توانمندی دفاعی نیازی به مذاکره و توافق با هیچ قدرتی نخواهند داشت. اگر مقامی در این زمینه با ما صحبت کند، جواب او را قاطع، محکم و روشن می‌دهیم. ما هر نوع سلاحی که برای دفاع از کشور نیاز داشته باشیم در چارچوب قوانین و فتاوای رهبر انقلاب تهیه می کنیم اما دنبال سلاح کشتار جمعی نیستیم.
*اولین نرم افزار برای یک دفاع و حماسه برابر متجاوزین مشروعیت آن دفاع است. باید بتوانیم برای مردم روشن کنیم یا خودشان آگاه باشند که دیگری تجاوز کرده و ما مدافع هستیم و نمی‌خواهیم به منافع هیچ ملتی تجاوزی داشته باشیم. یک رژیم سفاک این جنگ را به ما تحمیل کرده بود؛ جنگی که وظیفه انسانی و دینی و انقلابی ما است تا از سرزمین و ملت و شرفمان دفاع کنیم.
*اگر مشروعیت برای همه مردم روشن نباشد، آن ملت پای کار نمی‌آیند و از آن جنگ خسته می‌شوند. اگر مشروعیت جنگ برای مردم روشن شد که این جنگ برای دفاع، ایستادگی و مقاومت در برابر متجاوز است، آن جنگ ممکن است هشت یا ۱۰ سال طول بکشد. علاوه بر آن اگر در جنگی فرمانده آن، رهبر یا مرجع تقلیدی باشد که همه به او عشق می‌ورزند، در این جنگ همه فرهیختگان و همه اقشار در برابر فرد متجاوز یا ارتش و متجاوز آنها به خوبی ایستادگی می‌کنند. آنها می‌فهمند که در این جنگ نه سازمان ملل نه کشورهای همسایه، کسی نیست که از شرف و ناموس آنها دفاع کند جز خودشان. مشروعیت، نرم‌افزار اصلی برای دفاع و جنگ در برابر متجاوز است چون جنگ فراز و نشیب زیاد دارد. کار پرزحمت و سختی است و همه این‌ها را مشروعیت ساده و آسان می‌کند.
*فضای مجازی هست و خواهد بود؛ باید آن را به فرصتی برای ترویج ارزشها و روحیه ایستادگی تبدیل کنیم.
*نرم افزارهای دفاعی از سخت افزارها کاراترند؛ مشروعیت دفاع، مهمترین قدرت نرم افزاری در جنگ تحمیلی بود، اعتماد به رهبری، مقامات کشور و فرماندهان جنگ دومین قدرت نرم افزاری بود؛ مردم عاشقانه فرزندان خود را به میدان می فرستادند.
*نکته دوم در بحث نرم‌افزار اعتماد مردم است؛ اگر مردم به سازمان رزم و به فرماندهان میدان و دفاع و به مقامات ارشد سیاسی کشور اعتماد نداشته باشند، نمی‌آیند. نه خودشان می‌آیند در میدان جنگ نه بچه‌ها و همسرانشان را می‌فرستند.
*اگر می‌بینید مردم فرزندان خود را با افتخار بدرقه می‌کردند و اگر جنازه آنها برمی‌گشت و به آن فخر می‌کردند به خاطر این بود که به فرماندهان جنگ اعتماد داشتند. اگر اعتماد به فرماندهان جنگ نبود و بنا بود هر روز تردید کنیم و یک عملیات واقع می‌شد و صدها ساعت بحث می‌کردند که این عملیات و جایی که حمله کردیم و ساعتش خوب بود یا نبود و تعداد کشته‌ها متناسب بود یا نبود، پیروز نمی‌شدیم.
*در مجلس اول بنا به احساس وظیفه نماینده‌های استان‌هایی که مورد تجاوز قرار گرفته بودند، هر روز یک بحثی بود. بعضی داد می‌زدند و می‌گفتند فرماندهان را بخواهید. مشکلات زیاد بود روزهای اول جنگ بود نه ارتش آنچنان آماده بود نه سپاه نه نیروهای انتظامی. ما آمادگی جنگ نداشتیم. سال‌های اول انقلاب با مشکلات ماه‌های اولیه انقلاب مواجه بودیم. در این وضعیت هر روزی یک فرمانده ارتش احضار می‌شد. در مجلس و سر و صدا و داد و فریاد و آن آقا هم نکاتی را می‌گفت. هفته بعد امام پیغام داد که ربط ندارد مجلس این کارها را پشتیبانی و کمک کند.
*اگر مجلس می‌خواست هر روز تحقیق و تفحص کند در هر عملیاتی نمی‌شد اگر کار را به اهلش واگذار نکنیم و اعتماد نکنیم و بخواهیم قدم قدم درباره مسائل چه جنگ چه مسائل دیگر هر روز صبح به پروژه‌ای که به پیمانکار سپردیم سرکشی کنیم کار پیش نمی‌رود.
*یکی از مشکلات امروز کشور احساس وظیفه زیادی است. همه می‌خواهیم درباره همه مسائل احساس وظیفه کنیم. چارچوبی وجود دارد. امام در جنگ نقش‌هایی داشت که برای مردم تبیین نشده است. کلیت را می‌دانند. اما اگر گاهی ارشاد و نصیحت و نهیب امام نبود جنگ اداره نمی‌شد. الحمدالله در دفاع مقدس و جنگ تحمیلی روز به روز این اعتماد بیشتر شد. لحظه اول که جنگ شروع شد مردم در بهت بودند. کسی فکر نمی‌کرد یک دفعه ساعت ۲ بعد از ظهر مراکزی در تهران بمباران شود. اگر سخن قاطع امام (که گفت دزدی آمده سنگی پرتاپ کرده و مردم جواب می‌دهند) و این قدرت و امید نبود، این کار انجام نمی‌شد.
*صبح فردا در مهرماه، ۱۴۰ فروند هواپیمای نیروی هوایی ما به نقاط مختلف و مراکز مختلف در شهرهای مختلف عراق هجوم آوردند. اولا یک ضربه سختی از لحاظ روحی و روانی و عملیاتی به عراق وارد کردند. از طرفی امیدی ایجاد شد. ساعت ۸ صبح که آمدیم مجلس؛ من از این عملیات مطلع بودم. مقام رهبری نماینده امام در شورای عالی دفاع بود و من درب مجلس رهبری را دیدم و در مورد حمله صحبت کردیم و من نکاتی را گفتم. رهبری اول مجلس پشت تریبون آمد و این خبر را اعلام کرد و این امید را ایجاد کرد و روز به روز اعتماد و امید بیشتر شد تا اینکه عملیات‌های بزرگ ما شروع شد، یک سال بعد از این تجاوز شکستن حصر آبادان را داشتیم که عملیات بزرگی بود. پشت سر آن عملیات‌های مهم‌تر واقع شد.
*روز به روز اعتماد و امید مردم به آینده جنگ بیشتر شد. این نرم افزارها اگر نبود میدان جنگ که سخت افزار است، موفق نبود. مشروعیت جنگ برای مردم واضح شده بود مردم به مسئولان عالی سیاسی و نظامی اعتماد داشتند. مردم به ارتش و سپاه و بسیج و سایر نیروها اعتماد داشتند و امید داشتند و روز به روز این امید برای پیروزی بیشتر شد.
*قدرت سیاسی، اقتصادی و فرهنگی و دفاعی تشکیل دهنده قدرت ملی هستند که اگر این ۴ قدرت با هم نباشد، نمی توان از کشور دفاع کرد. در همان دوران دفاع مقدس اگر نمی‌توانستیم میدان جنگ را اداره کنیم و مهمات و غذا برسانیم، مگر جنگ اداره می‌شد؟ اگر نفت را نمی توانستیم بفرویم چگونه ارز مورد نیاز را تامین می‌کردیم؟
*علت اینکه رهبری و مرحوم آیت‌الله هاشمی بنده را فرمانده پدافند هوایی کشور کردند، به خاطر خارک بود. بعد از بمباران خارک، دو هفته صادرات نفت قطع شد از این رو آیت‌الله خامنه‌ای گفتند پدافند هوایی برای ما حیاتی است. من نمی‌پذیرفتم بعد حضرت آقا گفت من از جانب امام به شما تکلیف می‌کنم. اگر ما خارک نداشتیم، نمی توانستیم نفت بفروشیم. اگر نیروی دریایی ما نمی‌توانست نفت‌کش‌ها را اسکورت کند، چگونه می‌خواستیم جنگ را اداره کنیم.
*قدرت سیاسی و نظامی باید در کنار هم باشد. در زمان جنگ یک روز هم انتخابات به تاخیر نیفتاد. امام می‌توانست با توجه به شرایط جنگ بگوید که انتخابات برگزار نشود و مجلس با همان نفرات کار خود را ادامه دهد اما گفت انتخابات در همان روز باید برگزار شود.
*مردمی که به جبهه می‌رفتند، این کار را داوطلبانه انجام می‌دادند. مردم گاهی در شناسنامه خود دستکاری می‌کردند تا بتوانند به جبهه بروند. اگر آن ایمان و اعتقاد نبود، نمی‌شد که به پیروزی برسیم.
* مردم باور کردند فردی که قدم در میدان جنگ می‌گذارد، همین که غبار بر کفش‌های او می‌نشیند، شعله‌های آتش جهنم به او نمی‌رسد. مردم به این اعتقاد داشته و باور داشتند که مظلوم هستند و جنگ بر آنها تحمیل شده است.
*ما قدرت ملی را نیاز داریم که ترکیب قدرت‌ها است، قدرت سیاسی، فرهنگی، اقتصادی و دفاعی همیشه باید کنار هم باشند. نیروهای مسلح در کنار دولت، دولت در کنار حوزه‌های علمیه و حوزه‌های علمیه کنار مردم باشد. اگر در کنار هم نباشیم در اقتصاد و فرهنگ دچار مشکل می‌شویم.
*در دنیای امروز همه همدیگر را تهدید می‌کنند. به نظرم بعید است که به نقطه‌ای برسیم که دنیا گل و بلبل شود و فعلا همه در حال تهدید یکدیگر هستند. شاهد هستیم که آمریکایی‌ها با چه زبان وقیحانه‌ای روسیه را با سلاح اتمی تهدید می‌کنند. همه آنهایی که فریاد می‌زنند سلاح کشتار جمعی و هسته‌ای باید از بین برود، خود از آن برای تهدید رقبایشان استفاده می‌کنند. در این شرایط آیا می‌توان گفت که زمان صلح و برادری است و ما قدرت دفاعی نمی‌خواهیم؟ ما همیشه قدرت نظامی می‌خواهیم و تا زمانی که تهدید علیه ما وجود دارد ما برای ایستادگی در برابر هر تهدیدی باید قدرت دفاعی‌مان را تقویت کنیم. اگر می‌توانیم که به حمدالله نیز توانسته‌ایم خودمان می‌سازیم و اگر نه آنها را می‌خریم.
*ما باید آنچنان قدرتمند باشیم که دشمن و تهدیدکننده ما جرات تهدید نداشته باشد. این گرفتن جرات یا باید بخاطر این باشد که از کسب موفقیت در صورت حمله مایوس شود یا بداند هزینه سنگینی را پرداخت خواهد کرد.
*قدرت ملی برای جنگ نیست بلکه برای صلح است. ما برای صلح عزتمندانه و مقتدرانه قدرت پیدا می‌کنیم. ما باید آماده باشیم برای اینکه بتوانیم تهدیدات را از سر مردم دفع و رفع کنیم. برای این کار ملت و مسئولان ما برای توانمندی دفاعی‌شان نیاز به مذاکره و توافق با هیچ قدرتی ندارند و نخواهند داشت. صحبت و بحث می‌کنیم و اگر مقامی آمد به او جواب قاطع می دهیم.
*ما آنچه برای نیاز به دفاع از کشور با هر قدرتی را نیاز داشته باشیم در چارچوب قوانین و فتاوای رهبری تهیه خواهیم کرد.
بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.
ارسال نظر