سید محسن طباطبایی مزدآبادی دبیر انجمن علمی اقتصاد شهری ایران در یادداشتی که در اختیار خبرگزاری مهر، قرار داده است آورده است:

کودکان برف را دوست دارند، چه برای  برف بازی و یا چه برای پتانسیل برف برای ایجاد تعطیلات غیرمنتظره!   اما والدین آنها و سایر بزرگترهای شهر باید با پیامدهای برف و توانایی آن برای ایجاد ترافیک و... کنار بیایند. مدیران شهری در اغلب نقاط جهان با یک چالش منحصر به فرد روبرو هستند. از یک سو همه می‌خواهند سریع و کارآمد برف از خیابان‌ها حذف شود. از سوی دیگر، آماده سازی مناسب به معنای صرف هزینه است و هیچ کس عملا نمی‌خواهد برای زیرساخت مدیریت برف که گاهی اوقات روی می‌دهد هزینه چندانی صورت دهد.

شهرهایی که به طور مرتب بارش برف‌های فراوان را تجربه می‌کنند همیشه آماده هستند. فرودگاه هلسینکی (فنلاند) به ندرت به دلیل بارش برف بسته می‌شود زیرا برف ویژگی عادی زمستان در فنلاند است. در عوض، مردمان نقاطی که به ندرت با برف مواجه شوند با بروز این پدیده دچار آشفتگی می‌کردند. در سال ۲۰۱۶، اولین بار در ۸۵ سال گذشته در ناحیه بین مکه و مدینه برف بارید که نتیجه آن چیزی جز آشفتگی ترافیکی نبود!

اگرچه هنوز در سراسر جهان معمول‌ترین راهکار برای زدودن برف از خیابان‌ها استفاده از نمک است اما رواناب جاده‌ای نمک منجر به آسیب رساندن به سطح و آبهای زیرزمینی، حیات وحش و در نهایت انسان می‌شود. در سال ۲۰۰۴ کانادا عملا استفاده از نمک را متوقف کرد. پس شهرها در سراسر جهان با برف‌های خود چه می کنند؟ شایع‌ترین روش خورد کردن برف‌ها، کشیدن و  انتقال آن به یک مکان مشخص است. به عنوان مثال، در مینیاپولیس (مینه سوتا، ایالات متحده آمریکا)، همه‌ی برف‌ها به یک فضای بزرگ دولتی منتقل می‌شوند. بوستون از تعدادی از "مزارع برف" برای جمع آوری برف استفاده می‌کند.  

برخی از شهرها تنها در مورد پاکسازی خیابان‌ها برای ترافیک فکر می‌کنند. با این حال، شهرهای کانادایی مانند مونترال و تورنتو تلاش زیادی را در جهت حفظ پارکینگ خیابان‌های شهر انجام داده‌اند. پس از طوفان‌های بزرگ برف، شهرها ممنوعیت پارکینگ خیابانی را اعلام می‌کنند و پارکینگ‌های نزدیک را به صورت رایگان ارائه می‌دهند. در همین حال، در سئول کره جنوبی، کیت‌های برفی آزاد در ۱، ۲۵۰ مکان در سراسر شهر قرار گرفته است تا مشارکت بیشتر را تشویق کنند. در بخش‌هایی از ژاپن، سیستم‌های جارو برقی، جاده‌ها را با استفاده از آب گرم تر زیرزمینی پاک می کند. در ایالت متحده آمریکا، میشیگان، راهی برای ساختن خیابان‌های شهر پیدا کرد که برف را با استفاده از گرمازدایی ذوب می‌کنند.

پس یکی از اساسی‌ترین خدماتی که از سوی شهرداری‌ها در سراسر جهان، ارائه می‌شود حفظ ارائه خدمات در شرایط متفاوت اقلیمی است. بارندگی‌های شدید، برف و طوفان‌ها موسمی از جمله عوارض طبیعی است که غالبا سبب می‌شود ارائه خدمات شهری دچار چالش گردد. با این حال وقوع این چالش‌ها از منظر اقتصادی نیز هزینه‌های سنگینی را بر پیکره شهرها وارد می‌کند. در اواخر قرن بیستم یک برآورد نشان می‌دهد ۲ میلیارد دلار سالانه در آمریکای شمالی برای نگهداری زمستانه راه‌ها در برابر برف و یخ زدگی هزینه شده است. بسیاری از شهرستانها و ایالت‌ها باید پول را برای صرفه جویی در جاده‌ها و در زمان برف برای پاشیدن آب نمک صرف کنند. طبق گفته حسابرس شهر نیویورک، این شهر در سال ۲۰۱۴، ۱۳۰.۷ میلیون دلار برای برف روبی هزینه کرده است.

برای مثال در سال ۲۰۱۴، بدی آب و هوا در آمریکا سبب شد ۱۵ درصد از کل خسارات‌های پرداختی بیمه ناشی از تصادفات حمل و نقلی باشد که تحت تاثیر زمستان قرار گرفتند. همچنین شهرها باید هزینه سنگینی برای برف روبی پرداخت کنند به نحوی که حسابرس شهر نیویورک این مبلغ را در سال ۲۰۱۴ بیش از ۱۳۰ میلیون دلار برآورد کرده است. این رقم برای شهر کوچک پیتسبورگ ۴.۳ میلیون دلار بوده که ۳.۳ میلیون دلار آن مربوط به هزینه های منابع انسانی و ۸۰۰ هزار دلار آن برای تجهیزات صرف شده است. از دیگر هزینه هایی که این عوارض طبیعی بر شرایط اقتصادی شهرها تحمیل می‌کنند هزینه‌های مرتبط با تاخیر و یا لغو پروازهاست. این هزینه برای شهرهایی که ماهیت گردشگری دارند و یا قطب تجاری و صنعتی هستند بیش از سایر شهرهاست. بر اساس گزارش مس فلایت هزینه لغو هر پرواز چیزی حدود ۶ هزار دلار است!

بر اساس گزارش مطبوعاتی موسسه اطلاعات بیمه، زیان‌های ناشی از بلایای مربوط به زمستان در سال ۲۰۱۴ در آمریکا به مبلغ ۳.۷ میلیارد دلار رسیده است! پوشش جامع بیمه می‌تواند بسیاری از صاحبان را از صرف هزینه‌های تعمیرات مستثنی کند، اما ۱.۴ میلیارد دلار از تلفات در سال ۲۰۱۴ بیمه نشده است.

 

بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.