فارین پالسی گزارش داد، اما با گذشت زمان، دولت ترامپ یک تاکتیک حذفی در پیش گرفت و به تدریج دیپلمات ها و کارمندان دولتی را که مسئول حمایت و پیشبرد روند مذاکرات با دولت های مذکور بودند را از گردونه فعالیت های متداول خود خارج کرد. در نتیجه ، در حال حاضر در وزارت امور خارجه ایالات متحده تعداد دیپلمات هایی که منتقد تحریم هستند، کم تر شده است. این امر در راستای تقویت مواضع کاخ سفید و در تضاد با مواضع و جریان هایی تلقی می شود که مخالف سیاست های تحریمی علیه دولت های خارجی هستند . سیاست هایی که معتقدند ادامه تحریم ها ، مواضع ایالات متحده را طی سال های آتی تقویت می کنند .

با این حال جالب است که از یک سو کاخ سفید امیدوار است از طریق تشدید تحریم ها ، قدرت نمایی کند ، اما از سوی دیگر دولت علاقه ای به گسترش بودجه غیرنظامی یا انسانی برای حمایت از وزارت خزانه داری نشان نداده است . وزارتخانه ای که به طور مستقیم مسئول سیاست های بلندپروازه کابینه ترامپ است .

یکی از آخرین استعفاهای مخرب را می توان خروج متخصص  شناخته شده تحریم ها در سازمان ملل متحد  دانست. متخصصی که روز جمعه منسب خود را ترک کرد . وی  بیش از یک دهه در سمت خود خدمت کرده و بر اساس نظر بسیاری از مقام های فعلی و سابق آمریکا ، نقشی اساسی در شکل دهی دیپلماسی بین الملل آمریکا ایفا می کرد . وی به طور اخص در کاهش سیاست های تحریمی واشنگتن فعال بود

این دیپلمات کسی نیست جز جاشوا بلک.  وی جزو تیم مرکزی سیاست های مبتنی بر  مذاکره در خصوص تحریم ها و از متخصصین مبارزه با تروریسم بود که بالغ بر یک دهه در سازمان ملل به نمایندگی از ایالات متحده حضور داشت . حضور وی تاثیری پررنگ در شکل گیری جریان های دیپلماتیک و حتی کاهش  تحریم علیه کره شمالی و ایران داشت .

برای سال های متمادی بلک و تیم تحت سرپرستی وی ، مسئول تیم  دیپلماتیک مذاکره در خصوص کشورهای  ایران ، لیبی،یمن، سودان،کره شمالی و بسیاری از گروه های اسلامگرا بودند . اخیرا نیز بلک مسئول امور چند جانبه در شورای امنیت ملی بود . یکی از مقامات امور خارجه آمریکا در این خصوص می گوید ؛ تیم بلک نقشی محوری در شکل گیری و یا عدم شکل گیری تحریم ها در سازمان ملل ایفا می کرد .

در حال حاضر مقامات ارشد ایالات متحده در سازمان ملل هیچ اظهار نظر روشنی در خصوص علل استعفای  بلک از سازمان ملل و یا کاهش اجباری نفوذ وی در خصوص تحریم های ایلات متحده نداشته اند.

 اما واکنش ها و اظهارات پراکنده بلک در برخی رسانه ها نشان می دهد ، او از این استعفا چندان خشنود نیست  و خود را "طرد شده چند جانبه " می داند . به خصوص این که بلک در خصوص لغو تحریم های هسته ای ایران شخصا و به طور مستقیم تلاش کرده بود .

این اهمیت ایران برای بلک تا جایی است که در بخشی از نامه خداحافظی بلک با همکارانش آمده است ؛

«۲ روز معنا دار در زندگی من وجود دارد . نخست ؛ روز ۱۷ فوریه ۲۰۰۸ که در سایه حمایت نظامی ایالات متحده کوزوو اعلام استقلال کرد . دومی روز ۱۴ ژوئیه ۲۰۱۵ که باوجود همه مخالفت ها و مسائل ، توافق هسته ای ایران به سرانجام رسید و ما موفق شدیم جهانی ایمن تر خلق کرده و آمریکا را در ایده آل ترین حالت قرار دهیم»

او در بخشی دیگر از این استعفانامه نوشت «حرفه من به عنوان یک دیپلمات فعال در وزارت خارجه به من آموخته زندگی مردم آمریکا با این آزمون و خطاها در آمیخته و اگرچه در شرایط کنونی ، وضعیت ملت چندان ایده آل نیست ، اما من رویکردی خوش بینانه نسبت به آینده دارم و ایمان دارم ما از این چالش پر پیچ و خم به سلامت عبور خواهیم کرد . »

در نهایت و در پایان این بیانیه، با وجود این که بلک چندان دل خوشی از سیاست های دولت ترامپ ندارد ، اما نامه خود را با تقدیر از نیکی هیلی و آرزوی موفقیت به پایان می برد و می نویسد ؛ برای من کار در وزارت امور خارجه یکی از بزرگ ترین شانس های زندگی ام بوده .

مقام‌های قعلی و سابق آمریکایی به فارن‌پالیسی گفته‌اند کاخ سفید برای اجرای تحریم‌ها اکنون پرسنل کارکشته وزارت خارجه را کنار گذاشته و نهادهای نظامی و اطلاعاتی را مأمور نظارت بر موارد نقض تحریم‌ها کرده است.

رکس تیلرسون، وزیر خارجه آمریکا سال گذشته اداره هماهنگی تحریم‌ها در وزارتخانه تحت امرش را منحل کرده و برخی از مقام‌های با تجربه در این زمینه را به سمت‌های دیگر گماشت.

یک مقام وزارت خارجه آمریکا گفت: «از زمان انحلال دفتر هماهنگی تحریم‌ها شاهد فرار مغزها از وزارت خارجه بوده‌ایم.»

 

اخبار مرتبط

بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.