علی باقری، معاون سابق دبیر شورای عالی امنیت ملی عصر امروز در ششمین سالگرد شهادت مصطفی احمدی روشن در دانشگاه صنعتی شریف گفت: هر چند برخی دستاوردهای هسته‌ای ملت ایران را با بتن منهدم کردند، اما خون شهدای هسته‎ای همچنان در رگهای جوانان مؤمن، خلاق و انقلابی ایران اسلامی در جریان است و هیچ بتن کاری نمیتواند شور و نشاط برای پیشرفت را از جوانان ایرانی سلب کند.

باقری با اشاره به نتیجه مذاکرات هسته ای طی سال های ۸۲ تا ۸۴ که با مدیریت آقای روحانی انجام گرفت گفت: اروپایی ها پاداش ۲ سال تعلیق همه ی فعالیت های هسته ای از جمله چرخه سوخت را با درخواست برای تعطیلی ابدی همه فعالیت های هسته ای ایران دادند.

وی تصریح کرد: به خاطر دارم رابرت کوپر، معاون خاویر سولانا مسئول اسبق سیاست خارجی اتحادیه اروپایی طی مذاکرات دوجانبه ای که در مردادماه ۱۳۸۷ در وین با بنده داشت، اذعان کرد که «ما اشتباه کردیم که در مرداد ۱۳۸۴ (اواخر دولت اصلاحات) این پیشنهاد را به آقای روحانی دادیم». من از کوپر پرسیدم چرا بعد از سه سال به خطای خود اعتراف می‌کنید؟ او پاسخ داد: «در آن دوره ما هر چه از ایران میخواستیم، ایران انجام می داد و فعالیت های فراتر از چرخه سوخت را نیز تعلیق نمود. این برخوردِ طرف ایرانی، ما را به این برآورد رساند که شما خیلی ضعیف شده اید» کوپر سپس ادامه داد: «در آن زمان ما قدرت ایران را underestimate کردیم» و بر این اساس پیشنهادی به ایران داده شد تا آخرین میخ بر تابوت فعالیت های هسته ای ایران کوبیده شود.»

باقری ادامه داد: زمانی که آقای روحانی در سال ۱۳۸۴ پرونده هسته ای را تحویل داد اولاً؛ امریکا قایل به هیچ حق هسته ای برای ملت ایران نبود، ثانیاً؛ آنقدر خود را قدرتمند و ایران را ضعیف می پنداشت که حتی حاضر به پذیرش ایران به عنوان طرف مذاکره هم نبود، ثالثاً؛ امریکا حضور خود در مذاکرات جمعی (در قالب ۱+۵) را مشروط به اجرای قطعنامه های شورای امنیت توسط ایران کرده بود، رابعاً؛ امریکا حاضر به انجام معامله ی هسته ای با ایران و دستیابی به توافق هسته ای با ایران نبود، خامساً؛ امریکا حاضر به لغو تحریم ها به عنوان یک طرف معامله ی هسته ای نبود، سادساً؛ امریکا حاضر به ورود موضوع تحریم های اولیه و ثانویه در معامله ی هسته ای نبود و سابعاً؛ غنی سازی، خط قرمز امریکا در قبال فعالیت های هسته ای ایران بود.

وی ادامه داد: اما زمانی که بعد از ۸ سال آقای روحانی در سال ۱۳۹۲ پرونده هسته ای را مجدداً تحویل گرفت، وضعیت دگرگون شده بود، اولاً؛ امریکا حقوق هسته ای ایران در چارچوب معاهده ی ان پی تی را در قالب پیام رسمی رئیس جمهور امریکا در فروردین ماه ۱۳۹۱ پذیرفته بود، ثانیاً؛ آن قدر ایران قوی شده بود که در یک مدت کوتاه، امریکایی ها ۲۵ بار درخواست مذاکره دوجانبه با طرف ایرانی را ارائه کردند، ثالثاً؛ بر اساس اظهارات آقای صالحی امریکا لغو تحریم ها را به عنوان جزء اصلی توافق هسته ای از طریق عمانی ها اعلام کرده بود، رابعاً؛ امریکا برداشتن تحریم های اولیه ی غیرهسته ای علیه ایران را به عنوان یکی از محورهای توافق هسته ای پذیرفته بود، خامساً؛ امریکا خط قرمز هسته ای خود را از غنی سازی (تعطیلی کل فرآیند غنی سازی) به ساخت سلاح (پذیرش همه فرآیندهای غنی سازی در چارچوب ان پی تی) عقب برده بود، سادساً؛ امریکا استثنا نبودن ایران در عرصه هسته ای (نفی حقوق کمتر و تکالیف بیشتر) را در قالب پیام رئیس جمهور امریکا پذیرفته بود و سابعاً؛ امریکا به فزونی سرعت توسعه هسته ای ایران نسبت به سرعت تأثیرگذاری تحریم ها علیه ایران اعتراف کرده بود.

باقری در پایان گفت: از این رو شایسته است از دولتمردان تدبیر و امید پرسید چرا در مقابل اظهارات گستاخانه مقام های فرانسوی که در مقطع اخیر به طور مستمر در حال تکرار است، واکنش درخور و متناسب داده نمی شود تا جایی که صدای سخنگوی وزارت خارجه فرانسه هم درآمده و از مقام های وزارت خارجه ایران درخواست می کند تا موضع گیری نمایند.

 

بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.