اولین تصویر از ۴ فوتبالیست در لباس سربازی، نشان از قطعی‎‌شدن انتقال این مهره‌ها به تراکتورسازی دارد. این اولین قدم تیم تبریزی برای تقویت ترکیب در پنجره نقل و انتقالات زمستان است. قرار گرفتن در رده یازدهم جدول، برای هواداران تراکتور پذیرفتنی به نظر نمی‎رسد اما در باشگاه، این نتایج به محرومیت نقل و انتقالاتی ربط داده می‎شوند. مدیران تراکتور وعده یک بازگشت بزرگ را به طرفداران‌شان داده‌اند اما آیا بازیکن-سربازها همان نفرات موعود برای جبران امتیازهای از دست رفته این تیم در لیگ هفدهم هستند؟ قانون سربازی، تراکتور را به یک تیم «حاضری‎خور» تبدیل کرده است. تیمی که به جای جستجوی ستاره‌ها و تلاش برای جلب رضایت آن‌ها، به سراغ سربازهای دم‌دست می‎روند و راه نجات را در ساق‌های این بازیکن‌ها جستجو می‌کند.

تراکتورسازی را در گستره تاریخ به جای جام‌های پرشمار، با تعصب بازیکنان‌اش می‎شناسیم. با مهره‌هایی که در نسل‌های مختلف، عاشق این تیم بودند و به آن هویت می‌بخشیدند. نظامی بودن اما تهدیدی بزرگ برای این هویت است. حالا تیم تبریزی پر از بازیکنانی شده که علاقه چندانی به پوشیدن لباس سرخ ندارند و تنها به نیت تمام‌کردن دوران ‌اجباری سربازی، راهی تبریز می‌شوند. اگر آخرین ستاره‌های متعصب محبوب سکوها هم جدا شوند، از تراکتور چیز زیادی برای باشگاه باقی نخواهد ماند و این تیم احتمالا با شکل و شمایل کارت پایان خدمت به یاد سپرده خواهد شد. تیمی که تک‌تک ستاره‌های سربازش به محض پایان دوران خدمت، مقصد دیگری را برای خودشان در نظر گرفتند و لباس تراکتور را به سرعت از تن درآوردند. سربازسالاری، عادت شوم تراکتورسازی است. عادتی که هر روز به روح، قلب و هویت باشگاه لطمه می‌زند.

 

بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.