متن کامل این نامه به شرح زیر است:

سرور ارجمند، جناب دکتر حسن روحانی

رئیس‌‌جمهور اسلامی ایران دامت اقباله

به گزارش شرق، با سلام و تحیات، با اینکه از پیروزی درخشان شما در انتخابات پنج‌ ماه بیشتر نمی‌گذرد، مع‌الاسف آثار ناامیدی در میان برخی حامیان شما ظاهر شده؛ نارضایتی‌ای که چندان هم به نظر نمی‌رسد اهمیتی برایتان داشته باشد. در ایران، مردم و خواسته‌هایشان هنگام انتخابات تکریم می‌شوند و بعد هم فراموش. به نظر می‌رسد انتخابات بیشتر مانوری تبلیغاتی برای نامزدها و جریان‌هاست تا توجه به مطالبات مردم. انتظارات و امیدهایی که در انتخابات نسبت به شما به وجود آمده بود، به نظر نمی‌رسد که دیگر اهمیتی برایتان داشته باشد. برخی این تغییر فاحش را مرتبط با ایجاد برخی محدودیت‌ها برای افراد مرتبط با شما می‌دانند، عده‌ای هم آن را به پای پرهیز شما از تغییر می‌دانند. انتخابات سبب شد در مقطعی کوتاه، مواضعی دیگر اتخاذ کنید.

نگارنده اما تصور می‌کند جناب‌عالی وارد تعاملی با اصولگرایان شده‌اید. آنان در مجلس و جاهای دیگر از شما حمایت خواهند کرد و شما هم در مقابل، خواسته‌های ترقی‌خواهانه بدنه اجتماعی که شما را راهی پاستور کردند، جدی نمی‌گیرید و در انتخابات ریاست‌جمهوری ۱۴۰۰ هم از دکتر علی لاریجانی حمایت می‌کنید. اگر به‌راستی وارد تعاملی با اصولگرایان شده باشید، هم شما و هم آنان سخت در اشتباهید. سرخوردگی از عملکرد شما زمینه را نه برای دکتر علی لاریجانی و نه برای هیچ اصولگرای دیگری مهیا نخواهد کرد. بلکه راه را برای ظهور پوپولیسم دیگری همچون تیر ۸۴ مهیا خواهد کرد با این تفاوت که مرحوم آیت‌الله هاشمی‌رفسنجانی دیگر وجود ندارد تا پوپولیسم سال ۱۴۰۰ وی را به‌عنوان سمبل اشرافیت به پای توده‌های محروم بیفکند. اتفاقا نامزد پوپولیست ۱۴۰۰، جناب‌عالی، اصولگرایان میانه‌رو را مسبب فقر توده‌های محروم هدف قرار خواهد داد؛ دقیقا همان موجی که احمدی‌نژاد سال ۸۴ علیه مرحوم هاشمی به راه انداخت.

 
اصلاح‌طلبان چیزی ندارند که از آنها ستانده شود، اما هزینه‌های سنگین را حضرت‌عالی و اصولگرایانی که معتدل خوانده می‌شوند، متحمل خواهید شد. در تحولات سال ۸۸، عمدتا جوانان و دانشجویان همراه اقشار و لایه‌های تحصیل‌کرده بالنسبه مرفه‌تر شهرنشین شرکت داشتند و اقشار و لایه‌های کم‌درآمدتر در آن اعتراضات کمتر شرکت داشتند؛ اما خراب‌شدن وضع اقتصادی کشور از ۸۸ به این‌سو و اینکه آثار بهبودی هم به چشم نمی‌خورد، بیشترین فشار را بر روی این اقشار وارد آورده است. برآورده‌نشدن مطالبات سیاسی و اجتماعی به کنار، تداوم وضعیت نامطلوب اقتصادی کشور و اینکه با این محافظه‌کاری‌ها و نداشتن استراتژی، در انتهای تونل اقتصادی کشور، نوری دیده خواهد شد یا نه، این‌بار ممکن است اقشار کم‌درآمد را هم نسبت به شرایط اجتماعی حساس‌تر کند. اگر زبانم لال چنین شود، آیا چاره‌پذیر است. ایام به ‌کام باد .

 

بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.