تکنیک‌های معامله

نسبت‌های سودآوری

زهره صفری کارشناس بازار سرمایه در محاسبه بازده دارایی‌ها (ROA)، بررسی می‌شود که مدیریت شرکت تا چه حد توانسته با در اختیار داشتن دارایی‌های شرکت، در مسیر افزایش ثروت سهامداران حرکت کند. در واقع تغییرات این نسبت در دوره‌های مختلف، بازدهی سودسازی شرکت را نمایش می‌دهد. تمامی نسبت‌های سودآوری، به بررسی این مهم می‌پردازند که مدیر شرکت چقدر توانسته است از امکانات موجود بهره گیرد و استفاده از منابع شرکت چقدر منتج به سودسازی شده است.

یکی دیگر از نسبت‌های سودآوری که در بازار سرمایه بسیار کاربردی است، سود به ازای هر سهم (EPS) است. این نسبت از تقسیم سود خالص شرکت بر تعداد سهام شرکت به دست می‌آید. یعنی شرکت به ازای هر سهم خود توانسته چند ریال سود محقق کند. در بازار سرمایه محاسبه و تخمین EPS برای سهامداران بسیار اهمیت دارد زیرا در تحلیل بنیادی، با استفاده از EPS  می‌توانند به سادگی سهم را ارزش‌گذاری کرده و درمورد خرید و فروش سهم تصمیم‌گیری کنند.

از EPS هر شرکت می‌توان به یک نسبت مهم و کاربردی دیگر که P/  E نامیده می‌شود، رسید. این نسبت که در واقع قیمت را بر EPS تقسیم می‌کند، بیانگر آن است که آیا یک سهم به لحاظ بنیادی در موقعیت مناسبی برای خرید قرار دارد یا خیر. فرض کنید P/  E یک سهم ۳ و دیگری ۵ می‌شود. سهمی که  P/  E ۳ دارد، به این معناست که بازگشت سرمایه این سهم، در سه سال رخ می‌دهد. و سهمی که P/  E بالاتری دارد (مثلا ۵)، طی ۵ سال سرمایه سهامداران به آنها باز می‌گردد. تحلیلگران بنیادی به دنبال سهام با کمترین P/  E هستند و معتقدند که بیشترین بازدهی را از چنین سهامی می‌توان گرفت. سهام با P/  E پایین، علاوه بر بازدهی خوب، سهمی مطمئن در بازار پر نوسان است که می‌توان اطمینان داشت ریزش شدیدی را تجربه نخواهد کرد مگر آنکه over value شده باشد؛ یعنی بیش از ارزش ذاتی‌اش قیمت خورده باشد.