به هر ترتیب هنوز امید به افزایش قیمت‌ها در بازار وجود دارد، ولی قوانین جدید نقد شوندگی بازار را تهدید می‌کند و همین عامل می‌تواند سرمایه‌گذاران ریسک‌گریز و حتی بعضی از سرمایه‌گذاران با ریسک معمولی را از بازار فراری دهد و قدرتی را که می‌تواند بازار را به سمت بالا ببرد، ضعیف کند. حضور شاخص در محدوده دو میانگین متحرک ۹۰ و ۵۰ روزه این افراد را در سرمایه‌گذاری مردد کرده است. این سطوح می‌توانند به‌عنوان مقاومت نقش بازی کنند. از طرفی حضور شاخص در بالای سه میانگین متحرک بسیار مهم ۱۲۰، ۱۵۰ و ۲۰۰ روزه بعضی از افراد ریسک‌گریز را برای سرمایه‌گذاری در بورس تهران جسور کرده است. میانگین متحرک با دوره‌های زمانی مختلف، به‌عنوان یکی از متداول‌ترین و پرکاربردترین اندیکاتورهای تکنیکال، پایه و اساس بسیاری از تحلیل‌های تکنیکال است. به بیان ساده می‌توان گفت این اندیکاتور میانگینی از داده‌های اصلی روزانه‌(معمولا قیمت آخرین معامله) است. میانگین‌های متحرک در دوره‌های زمانی متفاوت، یک ابزار تعقیب‌کننده محسوب می‌شوند، چون این اندیکاتور دنباله‌رو اطلاعات است. بنابراین باید این موضوع را همیشه در ذهن داشت که به هیچ عنوان نمی‌توان از میانگین‌های متحرک برای پیش‌بینی آینده بازار استفاده کرد. بیشترین کاربرد میانگین‌های متحرک استفاده از آنها به‌عنوان سطوح حمایتی و مقاومتی است.

با تایید شکسته شدن خط روند نزولی کوتاه‌مدت به سمت بالا در این هفته می‌توان از تشکیل الگوی کلاسیک کف دو قلو در شاخص کل مطمئن شد. به این ترتیب انتظار داریم در مرحله اول از سناریوی افزایشی، شاخص کل به سمت شکستن محدوده خط روند نزولی میان‌مدت حرکت کند. عبور کامل از پرده اول افزایش قیمت‌ها دور از انتظار نیست و در صورت شکسته شدن خط روند نزولی میان‌مدت به سمت بالا دوباره امیدها به بازار سرمایه باز می‌گردد، در فاز دوم سناریوی افزایش قیمت‌ها، افراد ریسک‌پذیر و حتی بعضی از افراد با ریسک متعادل نیز وارد بازار خواهند شد. هدف این مرحله محدوده یک میلیون و ۳۰۰ هزار واحد است. در فاز بعدی افزایش شاخص به‌دنبال رسیدن به هدف قیمتی یک میلیون و ۴۵۰ هزار واحد است که البته مقاومت یک میلیون و ۳۶۵ هزار واحد می‌تواند از تکمیل این مرحله جلوگیری کند. با کمی خوش‌بینی می‌توانیم امیدوار باشیم شاخص تا چند ماه آینده به محدوده‌های یک میلیون و ۶۰۰ هزار واحد برسد که البته فعلا اظهار نظر در مورد آن بسیار دشوار است. در فاز چهارم افزایش قیمت‌ها محدوده مقاومتی بسیار قدرتمند یک میلیون و ۵۰۰ هزار واحد قرار دارد.

هنوز روند میان‌مدت نزولی است و همان‌طور که گفته شد شاخص برای صعود باید از مقاومت‌های بسیاری عبور کند. ضمن اینکه هنوز اعتمادها به بورس برنگشته و مصوبات و دستورالعمل‌های خاص بازار سرمایه ایران، ریسکی مضاعف را به سرمایه‌گذاران وارد کرده است. بنابراین واکنش منفی به یکی از این سطوح مقاومتی می‌تواند آغازگر مرحله اول سناریوی کاهش قیمت‌ها باشد. هدف پرده اول از سناریوی ریزش قیمت‌ها محدوده یک میلیون و ۱۰۰ هزار واحد است که البته مناطق یک میلیون و ۱۷۰ هزار واحد و یک میلیون و ۱۳۰ هزار واحد به‌عنوان سطوح حمایتی می‌توانند مانع کامل شدن این پرده از کاهش قیمت‌ها شوند. در این مرحله میانگین متحرک ۱۵۰ روزه نیز می‌تواند نقش حمایتی خوبی بازی کند. اگر عرضه‌ها در منطقه یک میلیون و ۱۰۰ هزار واحد افزایش داشته باشد حرکت به سمت یک میلیون واحد دور از ذهن نخواهد بود. در این مرحله از ریزش قیمت‌ها سطح یک میلیون و ۵۰ هزار واحد، به‌عنوان منطقه حمایتی بسیار مهم، می‌تواند مانع ریزش قیمت‌ها شود. مهم‌ترین سطح حمایتی در این پرده از سناریوی کاهش قیمت‌ها، محدوده میانگین متحرک ۲۰۰ روزه است‌ که در صورت شکسته شدن به سمت پایین بسیاری از افراد ریسک‌پذیر نیز به‌دنبال محلی مناسب برای سرمایه‌گذاری از بورس اوراق بهادار کوچ خواهند کرد. در صورت شکسته شدن محدوده یک میلیون واحد به سمت پایین، منطقه ۹۲۰ هزار واحد می‌تواند مانع ریزش بیشتر قیمت‌ها شود. مناطق حمایتی، سطوحی از قیمت هستند که در آن احتمالا تقاضا‌کنندگان سهام زیاد می‌شوند و ممکن است نقطه پایان روند نزولی یا کاهش قیمت‌ها باشند.