گروه اقتصاد بین‌الملل: با گذشت ۱۳ سال از طرح نخستین ایده‌ها برای تشکیل یک اتحادیه اقتصادی بین کشورهای منطقه جنوب شرق آسیا، سرانجام روز گذشته، سران ۱۰ کشور عضو اتحادیه کشورهای جنوب شرق آسیا (آسه‌آن)، موفق شدند در نشست خود بیانیه مشترک تشکیل مجمع اقتصادی آسه‌آن را امضا کنند.


به گزارش نیویورک‌تایمز، اتحادیه آسه‌آن که تاکنون هدف اتحاد سیاسی، امنیتی، فرهنگی و اجتماعی بین کشورهای عضو خود را دنبال می‌کرد؛ حالا یکپارچگی اقتصاد آنان را نیز به تصویب رسانده است و امید دارد به‌ این وسیله بتواند با اقتصادهای چین و هند رقابت کند. به علاوه، این اتحاد اقتصادی در منطقه‌ای شکل گرفته است که پرجمعیت‌تر و متنوع‌تر از اتحادیه اروپا و آمریکای شمالی است. نجیب رازک، نخست‌وزیر مالزی که میزبانی این اجلاس را بر عهده داشت، در مورد توافق اقتصادی به‌دست آمده بین کشورهای عضو آسه‌آن گفت که این یک «دستاورد برجسته» است و از اعضای این اتحادیه خواست تا یکپارچگی اقتصادی خود را سرعت بخشند. وی گفت: «این منطقه پتانسیل گسترش بیشتر را در خود نهفته دارد.» اتحادیه اقتصادی آسه‌آن، پیش از این نیز تا حدودی عینیت یافته بود و پایه‌های اولیه آن در منطقه به اجرا گذاشته می‌شد که از جمله این اقدامات می‌توان به حذف موانع تعرفه‌ای و محدودیت‌های صدور ویزا اشاره کرد. این توافق همچنین منجر به همکاری‌های گسترده‌تر سیاسی و فرهنگی بین کشورهای عضو شده است.


مایکل پلامر، استاد اقتصاد بین‌الملل دانشگاه جانز هاپکینز بر این باور است که اتحادیه ای‌ایی‌سی موجب افزایش درآمد و اشتغال خواهد شد و این منطقه را در برابر سایر غول‌های اقتصادی جهان قدرتمندتر خواهد ساخت. او می‌گوید: «یکپارچگی اقتصادی آسه‌آن به برقراری توازن اقتصادی با چین و هند کمک خواهد کرد. شاید تک تک کشورهای عضو آسه‌آن آنقدر کوچک باشند که نتوانند در بازی‌های اقتصادی و امنیتی منطقه نقش مهمی را ایفا کنند اما می‌توانند به‌عنوان یک گروه یکپارچه با جمعیتی بیش از نیم میلیارد نفر نقش یک گروه عمده را ایفا کنند.» البته تنوع جمعیتی کشورهای عضو آ‌سه‌آن می‌تواند خود به‌عنوان یک مانع عمل کند. جمعیت کشورهای عضو آسه‌آن بالغ بر ۶۳۰ میلیون نفر است که به زبان‌های مختلف صحبت می‌کنند، ادیان مختلفی دارند و با نظام‌های حکومتی مختلفی اداره می‌شوند. پلامر می‌گوید: «آسه‌آن» به واقع بلندپروازانه‌ترین طرح یکپارچگی اقتصادی در جهان در حال توسعه و اجرایی کردن آن بسیار دشوار است. هنوز کارهای زیادی در این راستا باید انجام شود و منطقه آسه‌آن در مراحل تکمیل آن با چالش‌های زیادی مواجه است. در واقع تشکیل این اتحادیه یک فرآیند است که باید انجام شود.» کشورهای برونئی، کامبوج، اندونزی، لائوس، مالزی، میانمار، فیلیپین، سنگاپور، تایلند و ویتنام، ۱۰ عضو فعلی آسه‌آن هستند.