توفان اقتصاد آزاد
گروه جهان: وقتی توریست‌های آمریکایی با ویزاهای توریستی وارد کوبا می‌شوند و به معماری خیره کننده‌اش می‌نگرند این سوال را می‌پرسند: آیا روزی می‌توانیم یکی از این خانه‌ها را بخریم؟ وقتی کوبا و آمریکا به سوی آب شدن یخ‌ها در روابط دوجانبه می‌روند و می‌کوشند تا به دهه‌ها خصومت پایان دهند، تصور این مساله دشوار نیست روزی را تصور کنیم که نیروهای بازار در جهان به سوی این کشور یورش آورند و این خانه‌های قدیمی و سنتی با آن ساختمان‌های شناسنامه‌دارش را با خاک یکی کنند و خانه‌های جدیدی به جای آنها بسازند. توریست‌های آمریکایی می‌توانند روزی را تصور کنند که وقتی وارد کوبا می‌شوند وارد یکی از همین خانه‌ها شوند.

ظاهرا آن روز فرا رسیده است. سه سال پس از آنکه رائول کاسترو تصمیم گرفت برخی اصول کمونیستی را کنار بگذارد و به مالکان اجازه دهد به خرید و فروش خانه بپردازند (که پس از دهه ۶۰ اولین بار است چنین اتفاقی می‌افتد) بازار املاک در این کشور تکان خورده و می‌رود تا به موتور محرکه تغییر اقتصادی و اجتماعی تبدیل شود. تقریبا در هر یک از خیابان‌های هاوانا پیمانکارانی را می‌بینید که در حال به هم زدن سیمان برای رفع خرابی‌های خانه‌ها بوده و تلاش دارند تا خانه‌هایی را که از عصر برژنف تا امروز رنگ‌آمیزی نشده، بازسازی کنند. وسایل جدید حمام همگی از فلوریدای جنوبی می‌رسد. «ماگدا مورا»، ۳۹ ساله که در سال ۲۰۱۲ پس از ۱۴ سال زندگی در ایتالیا و میامی به هاوانا بازگشته می‌گوید: شرایط خیلی بهتر شده و خرید و فروش آزادانه‌تر شده و این می‌تواند به‌عنوان موتور محرکه اقتصاد کوبا تلقی شود؛ اقتصادی که نزدیک به ۵۰ سال است در حالت رکود، در جا زدن و خواب به سر می‌برد.

اکنون خانه‌های بزرگ و ویلایی که پیش‌تر مخروبه بود در حال بازسازی هستند. در این خانه‌ها هم خانواده‌ها زندگی می‌کنند و هم آنها را اجاره می‌دهند و به‌عنوان راهی برای امرار معاش آنها تبدیل شده است. انتظار این است که اگر اوضاع به همین منوال پیش رود، ۱۳۰ هزار حاشیه‌نشین اوضاع بهتری پیدا کنند و خانه‌های ویرانه و خالی به تدریج نوسازی شده و مملو از ساکنان شود.

v