پلان آخر بهار عربی

گروه جهان: دادگاهی در مصر روز شنبه محمد مرسی رئیس‌جمهوری سابق مصر را به دلیل تلاش برای فرار از زندان طی شورش‌های مصر و همچنین جاسوسی به مرگ محکوم کرد. قاضی اعلام کرد حکم مرسی را به همراه حکم ۱۰۵ نفر دیگر به مفتی مصر خواهد داد؛ نهادی دینی که باید مجازات اعدام در کشور را مورد تایید قرار دهد. صدور حکم مرگ برای مرسی به مثابه صدور حکم مرگ برای بهار عربی بود که اولین رئیس‌جمهوری منتخب را با حکم مردم به قدرت رساند. «کلیتون سوییشر»، تحلیلگر الجزیره، می‌نویسد: وقتی بهار عربی آغاز شد، قدرت‌های غربی با عصبانیت نظاره‌گر بودند تا ببینند چه کسی جانشین حسنی مبارک خواهد شد. در میان کشورهایی که بسیار نسبت به نتیجه ذی‌نفع بودند، اسرائیل بود. بازگشت نظامیان به قدرت دفتر دموکراسی را در مصر - دست‌کم برای مدت زمانی نامشخص- بست. سوییشر می‌نویسد: در همان ابتدای بهار عربی موساد به شدت مشتاق بود تا در مورد نخستین رئیس‌جمهوری منتخب مصر در طول تاریخ این کشور و سایر رهبران اخوان اطلاعاتی به دست آورد. او می‌نویسد: در ۳۰ جولای ۲۰۱۲ - درست یک ماه پس از سوگند مرسی- موساد در پیامی به «آژانس امنیت دولتی» درخواست پنهانی داشت. درخواست موساد به این شرح بود: اول اینکه گام‌های بعدی که انتظار می‌رود اخوان برای تضعیف نفوذ ارتش، دادگاه‌ها و نهادهای امنیتی (حافظان نظم نظامی) مصر بردارد. درخواست دوم عبارت بود ازاینکه غیر از برنامه ۱۰۰ روزه‌ای که مرسی اعلام کرده بود، چه اهداف دیگری را اخوان در نظر دارد تا بتواند به سرعت به دستاوردهایی برای تاثیرگذاری بر افکار عمومی برسد. سوم در مورد جزئیاتی در ارتباط با روابط مرسی و اخوان از جمله خیرات الشاطر و محمد بدیع واینکه فرآیند تصمیم‌گیری در ریاست‌جمهوری چگونه است. درخواست چهارم موساد شامل اطلاعاتی در مورد حلقه مشاوران مرسی؛ نام‌ها، عملکرد ریاست‌جمهوری، روابط با اخوان و شخص مرسی بود و پنجم، اطلاعاتی در مورد نحوه رسوخ عوامل اخوان به سیستم امنیتی. در نهایت مرسی در کودتای ژوئن ۲۰۱۳ ساقط شد. وقتی موساد به «حافظان نظم نظامی» اشاره کرده نشان می‌دهد اسرائیل در پس پرده تلاش داشت تا دولت دموکراتیک در مصر را زمین‌گیر کند. تحلیلگر الجزیره می‌نویسد: مردی که در آن روز همصدا با اسرائیل گام بر می‌داشت اکنون رئیس‌جمهوری مصر است. او نماد «حافظان نظم نظامی» در مصر است و همواره دنبال رابطه گرم با اسرائیل بود. سوییشر می‌نویسد:«نفع اسرائیل در این بود که رژیمی دوست بر سر کار باشد تا دولتی اسلامگرا.» همان‌طور که در ترکیه «ارتش، نهادهای امنیتی و سیستم قضایی» مدافعان نظم نظامی یا دولت بناپارتی هستند و خود را مدافعان کمالیسم جلوه می‌دهند؛ در مصر هم دولت بناپارتی می‌کوشد تا خود را مدافع سکولاریسم نشان دهد. اکنون عبدالفتاح السیسی که مهر پایان بر دموکراسی مصری زد در همصدایی با سیستم قضایی حکم مرگ مرسی را صادر کرده است. تحلیلگر الجزیره می‌نویسد: بی‌جهت نیست که در ژانویه ۲۰۱۴ اسرائیل از رابطه گرم خود با سیسی تمجید کرد. دولت مرسی قربانی زنجیره‌ای از توطئه شد که از سوی دولت بناپارتی مصر، اسرائیل، دولت‌های عربی به ویژه عربستان و امارات تدارک دیده شد. در این میان، اسرائیل به راحتی توانست از آب گل‌آلود ماهی بگیرد. اسرائیل با لابی‌های خود با دولت سیسی، اوباما و کشورهای عربی توانست به هدف خود که «زدن» دولت مرسی بود، برسد. سوییشر می‌نویسد: هرگز به این روشنی اسرائیل نقشی در تحولات عربی بازی نکرده بود. دولت مرسی ابزاری به دست موساد داد تا شرایط سقوط دولت اسلامگرایان را فراهم سازد. برخی کارشناسان بر این باورند که دولت سیسی عروسک خیمه شب‌بازی اسرائیل و دولت‌های عربی به‌ویژه عربستان است. دولت عربستان از همان ابتدا با مرسی زاویه داشت. سیسی از آنجا که خود را وامدار عربستان می‌بیند و ریاض هم کمک‌های مالی فراوان به قاهره داده است چاره‌ای جز اطاعت از منویات کاخ سعودی ندارد. مرسی قربانی توطئه‌های زنجیره‌ای خاندان سعود، تل‌آویو و نهادهای امنیتی مصر شد. در واقع، مصر با سقوط مرسی خود را در برابر اسرائیل و فشارهای این رژیم واکسینه کرد. بنابراین، نمی‌توان تا آینده‌ای مشخص انتظار آرامش در عرصه سیاست داخلی مصر را داشت.