حسین موسوی: جمهوری‌خواهان عزم خود را جزم کرده‌اند تا مجلس سنا را از دست دموکرات‌ها خارج کنند و بسیاری از ناظران هم بر این عقیده‌اند که جمهوری‌خواهان می‌توانند همچون مجلس نمایندگان اکثریت سنا را به دست بگیرند و از این طریق بتوانند رئیس‌جمهوری دموکرات‌ها را تحت فشار قرار دهند. روز گذشته تقریبا پیش‌بینی بیشتر ناظران و سایت‌های خبری بر این امر استوار بود که روز چهارم نوامبر (سه‌شنبه هفته جاری)، باراک اوباما روز سختی خواهد داشت و احتمال اینکه قافیه را به جمهوری‌خواهان در دو جبهه ببازد، فراوان است. خبرگزاری رویترز می‌نویسد که در انتخابات میان‌دوره‌ای سنا و مجلس نمایندگان آمریکا، احتمال اینکه جمهوری‌خواهان در هر دو جبهه پیروز شوند فراوان است. بی‌بی‌سی نیز در تحلیل انتخابات سنای ۲۰۱۴ می‌نویسد که هر دو سال یک بار، یک‌سوم نمایندگان سنا در رقابت انتخاباتی از کرسی‌شان دفاع می‌کنند. امسال حزب جمهوری‌خواه امید دارد که با درآوردن کرسی‌های لرزان از چنگ دموکرات‌ها و گرفتن کرسی‌هایی که نمایندگان‌شان بازنشسته شده‌اند، کنترل سنا را به‌دست بگیرد.

جمهوری‌خوا‌هان در مجلس نمایندگان اکثریتی قابل توجه دارند، بنابراین اگر در سنا هم حائز اکثریت شوند، می‌توانند برنامه‌های اوبامای دموکرات را در دو سال آخر ریاست‌جمهوری‌اش در عمل تعطیل کنند و بر سمت و سوی دولتش تاثیر بسزا بگذارند. سایت فارن پالیسی می‌نویسد که جمهوری‌خواهان در صورت به‌دست آوردن سنا می‌توانند برنامه‌های دولت اوباما را به تعطیلی بکشانند.

ازجمله طرح‌هایی که رئیس‌جمهوری آمریکا با جمهوری‌خواهان مشکل دارد، قانون مهاجرت و اصلاح قوانین سلامت است که حتی این موضوع در سال ۲۰۱۲ در زمان انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا نمود عینی پیدا کرد و به‌خوبی تفاوت بین برنامه‌های جمهوری‌خواهان با دموکرات‌ها را نشان داد.

اما برخی اعتقاد دارند با توجه به اینکه وضع اقتصادی ایالات متحده رو به بهبود است و برنامه اصلاحی و بحث‌برانگیز اوباما برای بیمه درمانی تاحدودی به حاشیه رفته، می‌توان گفت هیچ تک موضوعی نیست که محور همه رقابت‌ها باشد. در این راستا جمهوری‌خواهان تلاش می‌کنند نامزدهای حزب دموکرات را به رئیس‌جمهوری که دیگر چندان محبوب نیست، پیوند بزنند و البته برای این‌کار هر دو حزب مبالغی هنگفتی را صرف تبلیغات منفی و مرعوب کردن نامزدهای رقیب کرده‌اند.

اگر جمهوری‌خواهان بتوانند ۶ کرسی را از دموکرات‌ها بگیرند، اکثریت سنا به‌دست‌شان خواهد ‌افتاد. بر اساس آمارهایی که تاکنون ارائه شده، این انتخابات در زمره پرخرج‌ترین رقابت‌های انتخاباتی در آمریکا بوده است. در نظرسنجی‌ها نیز ۴۷ درصد دموکرات‌ها تصور می‌کنند که پیروز انتخابات خواهند شد. این در شرایطی است که ۵۵ درصد جمهوری‌خواهان با قاطعیت می‌گویند که برنده انتخابات آنها هستند.

رقابت بزرگ در ۶ ایالت کلیدی

کارشناسان معتقدند که رقابت اصلی میان دموکرات‌ها و جمهوری‌خواهان برای تسلط بر مجلس سنا در ۶ ایالت مهم و سرنوشت‌ساز است. هر حزبی که بتواند در این ۶ ایالت به پیروزی برسد، بر کنگره تسلط کامل پیدا خواهد کرد. اما در این ایالت‌های کلیدی چه کسانی با یکدیگر رقابت می‌کنند؟

کی هگن با تام تیلیس (کارولینای شمالی)

هگن سال ۲۰۰۸ به سنا راه یافت. شاید اگر بسیاری از رأی‌دهندگان به خاطر اوباما پای صندوق نیامده بودند، او در این ایالات عمدتا محافظه‌کار انتخاب نمی‌شد. هگن از دموکرات‌های میانه‌رو است که در بیشتر موارد از برنامه رئیس‌جمهوری ایالات متحده حمایت کرده، اما حالا می‌گوید آن برنامه‌ها تغییرات زیادی لازم دارند. تلاش او این است که با تاکید بر اختلاف نظرهایش با رئیس‌جمهوری، خود را از او دور نشان دهد.

رویترز هم پیش از این در گزارشی گفته بود، با توجه به اینکه محبوبیت اوباما به شدت نزول کرده است، دموکرات‌ها سعی می‌کنند که در انتخابات این دوره خود را دور از برنامه‌های اوباما نشان دهند. در مقابل، تیلیس هم سعی دارد خودش را یک جمهوری‌خواه میانه‌رو معرفی کند. او در این راستا بارها از تجویز و دسترسی رایگان به ملزومات کنترل جمعیت حمایت کرده است.

موضوعی که بیشتر جمهوری‌خواهان مخالف آن هستند، اما تیلیس برای اینکه بتواند رای مردم را به دست آورد موضعی محافظه‌کارانه دارد. اما هگن می‌گوید تیلیس در مقام ریاست مجلس ایالتی در مورد قوانینی بسیار محافظه‌کارانه نظر مساعد داشته است. از جمله محدودیت بر سقط جنین، محدودیت‌هایی بر ثبت‌نام رأی‌دهندگان و دسترسی‌شان به صندوق رأی و کم کردن بودجه آموزشی ایالت.

مارک پرایر و تام کاتن (آرکانزاس)

در این حوزه انتخاباتی مارک پرایر، سناتور دموکرات، باید از کرسی‌اش در برابر تام کاتن جمهوری‌خواه که به‌تازگی به کنگره راه یافته است دفاع کند.

کاتن، پیش از آنکه سال ۲۰۰۲ به نمایندگی سنا انتخاب شود، نماینده مجلس ایالتی و دادستان کل آرکانزاس بود. او از دموکرات‌های میانه‌رو است که گاه با جمهوری‌خواهان همراه شده است. مثلا در مخالفت با طرح افزایش حداقل دستمزد سراسری او به جمهوری‌خواهان پیوست و در عمل با آنها همراه شد. او اما به لایحه اصلاحی اوباما در زمینه بیمه درمانی رأی مثبت داده است. اصلاحاتی که جمهوری‌خواهان با آن شدیدا مخالفند و در زمان انتخابات ریاست‌جمهوری و در یکی از مناظرات کاملا وقت خود را به این موضوع اختصاص داد.

کاتن، دانش‌آموخته حقوق دانشگاه هاروارد است که پیش از این در افغانستان و عراق هم خدمت کرده است. او یکی از محافظه‌کارترین نمایندگان مجلس است.

در دهه گذشته جمهوری‌خواهان همواره در مجلس ایالتی آرکانزاس اکثریت بوده‌اند. در کنگره هم پنج کرسی از شش کرسی آرکانزاس در اختیار آنهاست. در واقع «پرایر» آخرین نماینده دموکرات‌ این ایالت در آمریکاست. برخی می‌گویند پرایر موقعیتش در این دور از انتخابات از بیشتر سناتورها لرزان‌تر است.

مارک یودال و گاردنر (کلرادو)

رقابت انتخاباتی در کلرادو مثل همیشه بازتابی از اختلاف‌های جغرافیایی و فرهنگی در این ایالت است. این بار کوری گاردنر، نماینده جمهوری‌خواه است که می‌خواهد کرسی مارک یودال، سناتور دموکرات را از دستش خارج کند. این موضوع که جمهوری‌خواهان هم‌اینک موقعیت مستحکمی در برابر دموکرات‌ها دارند دستمایه مصاحبه رویترز هم قرار گرفته است. رابرت ارکیسون، محقق علوم سیاسی در دانشگاه کلمبیا در گفت‌وگو با رویترز می‌گوید که همه‌چیز به سود جمهوری‌خواهان است. آنها از اوضاع خوبی برخوردار هستند و دموکرات‌ها به نظر می‌رسد که در دهانه آبگیر گیر افتاده و تقلای بیخودی می‌کنند». این روزها از این اظهار نظرهای صریح در مورد دموکرات‌ها فراوان گفته می‌شود. در کلرادو هم تقریبا وضع به همین منوال است و شانس نماینده جمهوری‌خواه بسیار بالاتر از نامزد دموکرات‌ها بیان شده است. گاردنر نماینده بخش شرقی و عمدتا غیرشهری کلرادو است، درحالی‌که یودال بخش لیبرال بولدر را نمایندگی می‌کند. آن‌طور که وب‌سایت ۵۳۸ نوشته، اختلاف ایدئولوژیک این دو نفر از هر دو نامزدی که در یک ایالت برای رسیدن به سنا رقابت می‌کنند، بیشتر است. یودال فرزند مو یودال، از نمایندگان لیبرال و کهنه‌کار حزب دموکرات در کنگره آمریکا است که سال ۲۰۰۸ به سنا راه یافت. پیش از آن ۱۰ سال در مجلس نمایندگان بود و صاحب شرکتی است که کارش حمایت از فعالیت بیرون از خانه کودکان و نوجوانان بود. گفته می‌شود که وی در این دوره از انتخابات تمرکزش را بیشتر بر مسائل محیط‌ زیست معطوف کرده است. با این وجود برخی می‌گویند ممکن است، تجربه‌اش در همکاری با سناتورهای هر دو حزب به کمک وی بیاید. او تلاش می‌کند گاردنر را سیاستمداری افراطی معرفی کند، به‌ویژه در مورد سقط جنین.

گاردنر سال ۲۰۱۰ برای اولین بار به کنگره راه یافت. پیش از آن نماینده مجلس ایالتی بود. خانواده او از بزرگ‌ترین فروشندگان تراکتور است. او اخیرا تلاش کرده است برنامه‌های محافظه‌کارانه‌اش را تعدیل کند. هم در زمینه کاهش بودجه، هم در زمینه افزایش تولید انرژی ایالات متحده از موضع حمایت از محیط‌ زیست وارد عمل شده است تا ساکنان کلرادو را که اهل فعالیت‌های بیرون از خانه‌اند بیشتر جذب کند.

میشل نان و دیوید پردو (جورجیا)

میشل نان رئیس یک سازمان غیرانتفاعی است و دیوید پردو یک مهندس که پیش‌تر مدیرعامل فروشگاه‌های زنجیره‌ای دالر جنرال هم بوده است. این دو رقابت‌شان بر سر کرسی سناتور جمهوری‌خواه «سکسبی چمبلیس» است که اعلام بازنشستگی کرده است. نان پیش از این مدیرعامل یک خیریه بوده است. او دختر سناتور کهنه‌کار «سَم نان» است و اگر در این رقابت پیروز شود، اولین سناتور دموکرات ایالت جورجیا از سال ۲۰۰۰ به این سو خواهد بود. میشل نان در این دوره از رقابت‌ها از سوی میشله اوباما هم حمایت می‌شود. بانوی اول آمریکا نسبت به همسر خود هنوز محبوبیت خود را حفظ کرده است و نان می‌تواند از این عامل به سود خود استفاده کند. همچنین نان برنامه‌های انتخاباتی خود را بر مبنای کاهش هدفمند بودجه، اصلاح قوانین مهاجرت و منع مادام‌العمر نمایندگان کنگره از فعالیت در لابی‌ها ذکر کرده است. اما پردو با دو شعار انتخاباتی وارد این عرصه شده است: نخست، زیر و رو کردن نظام مالیات بر درآمد ایالات متحده و سپس برچیدن وزارت آموزش این کشور. او هم مثل بیشتر جمهوری‌خواهان از مخالفان سرسخت برنامه آقای اوباما برای بیمه درمانی است. از نکات جالب توجه انتخابات در جورجیا این است که هیچ‌یک از دو نامزد سابقه نمایندگی ندارند. موضوعی که در رقابت‌های سنای آمریکا بسیار نادر است. در عین حال رقابت این دو نامزد تازه‌کار بسیار منفی شده است. پردو خیریه نان را به حمایت مالی از تروریست‌ها متهم کرده است. نان هم در تبلیغاتش مدام به یک جمله پردو اشاره می‌کند که در جریان یک پرونده قضایی گفته است. او در جایی گفته بود که بیشتر عمر کاری‌اش را صرف «منتقل کردن» فعالیت‌های اقتصادی از آمریکا به خارج از کشور کرده است.

جانی ارنست و بروس بریلی (آیوا)

رقابت انتخاباتی در آیوا هم مثل ایالت جورجیا، نتیجه بازنشستگی سناتور کهنه‌کار این ایالات است: «تام هارکین» از حزب دموکرات. نامزد این حزب برای جانشینی هارکین، «بروس بریلی» از نمایندگان مجلس است. رقیب او جانی ارنست نماینده جمهوری‌خواه سنای ایالتی آیوا است.

ارنست از سال ۲۰۱۱ در سنای ایالتی بوده است و در ارتش آمریکا نیز خدمت می‌کرده است. او با حداقل دستمزد سراسری مخالف است، از یک قانون ضدسقط که جنین را یک شخص با حقوق انسانی می‌داند حمایت کرده است و خواهان لغو تغییراتی ا‌ست که اوباما در نظام بیمه درمانی آمریکا ایجاد کرده است.

در مقابل جانی ارنست، بروس بریلی قرار دارد که از قضا وکیل است. او از سال ۲۰۰۷ نماینده بخش شمال شرقی ایالت آیوا در کنگره ایالات متحده بود. نظرسنجی‌های اولیه حاکی از این بود که او رقابت برای کرسی سنا را می‌برد، اما چندی پیش فیلمی از او منتشر شد که به نظر می‌رسید در آن چاک گرسلی دیگر سناتور آیوا را به استهزا می‌گیرد که کشاورزی بیش نیست و حقوق نمی‌داند.

ارنست نیز توانست نهایت استفاده را از این فیلم ببرد. همچنین از دعوایی بین بریلی و یکی از همسایگانش که مرغ و خروس‌هایش را در زمین خانه بریلی رها کرده بود، توانست بهره‌برداری کند و گفته می‌شود اوضاع کمی به سود ارنست شده است.

گرگ اورمن و پت رابرتز (کانزاس)

از سال ۱۹۳۲ تا کنون هیچ دموکراتی از ایالت کانزاس نتوانسته به سنا برود. برخی اعتقاد دارند که این روند ممکن است حفظ شود اما ممکن است یک نامزد مستقل به نام گرگ اورمن کرسی سناتور جمهوری‌خواه پت رابرتز را از چنگش درآورد.

نامزد حزب دموکرات از رقابت انصراف داده و میدان را به اورمن واگذار کرده است. در این‌باره تصور می‌شود که اورمن شانس بیشتری برای گرفتن کرسی رابرتز داشته باشد.

رابرتز از سال ۱۹۹۶ نماینده سنا بوده و در این مدت هرگز رقیب جدی مثل این‌بار نداشته است. تحلیلگران او را یکی از محافظه کار ‌ترین نمایندگان سنا می‌دانند که از قضا در کانزاس این ویژگی به‌هیچ‌وجه نکته منفی در کارنامه وی محسوب نمی‌شود. کانزاس ایالتی است که همواره در خط مقدم مبارزه با سقط جنین بوده و فرماندارش از محافظه‌کارترین فرماندارهای ایالات متحده است. مردم این ایالت، از ۵۰ سال پیش به این سو به هیچ سیاست‌مدار دموکراتی رأی نداده است.

گفته می‌شود که اورمن رابرتز را متهم کرده که تعلق خاطری به ایالت کانزاس و مردمش ندارد، به‌ویژه با اشاره به یک گزارش نیویورک تایمز که نوشته بود رابرتز در کانزاس خانه ندارد و ارتباط چندانی هم با این ایالت هم نداشته است.

این در شرایطی است که این نماینده مستقل هنوز نگفته است که در صورت انتخاب با کدام حزب همراهی خواهد کرد و به نظر می‌رسد به صف هر گروه که اکثریت داشته باشد، می‌پیوندد.

البته در این میان جمهوری‌خوا‌هان که متوجه شده‌اند رابرتز در نظرسنجی‌ها از نامزد هم‌حزبی خودشان پیشتاز است می‌گویند که او از دموکرات‌ها نیست و سعی دارند که رقابت در این ایالت را یک رقابت داخلی جلوه دهند. در عین حال برخی از جمهوری‌خواهانی که سعی دارند از اورمن دفاع کنند، به روابط کاری او با راجت گوپتا اشاره می‌کنند که دو سال پیش به خاطر تخلفات مالی به زندان محکوم شد.

همای خوشبختی بر شانه‌های جمهوری‌خواهان

در صورتی که بیشتر نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد که جمهوری‌خواهان می‌توانند رقابت‌های سنا را از آن خود کنند و همچون مجلس نمایندگان صاحب اکثریت شوند، آنها هم قسم شده‌اند، در صورت پیروزی برنامه‌های اوباما را لغو کنند. از جمله برنامه‌هایی که این گروه به‌شدت روی آن مانور می‌دهند قوانین محیط‌زیستی، مهاجرت، اصلاح برنامه‌های بیمه و بهداشتی است. به نوشته فارن پالیسی جمهوری‌خواهان یک برگ برنده دیگری هم دارند و آن آمار نسبتا ضعیف اوباما در بخش اشتغال است. نکته‌ای که دموکرات‌ها سعی دارند از آن دوری کنند و تا آنجایی که می‌شود به رای دهندگان نشان دهند که همپای برنامه‌های اوباما نیستند.

این سایت تحلیلی در ادامه می‌نویسد: به‌عکس دموکرات‌ها که سعی دارند به‌دلیل پایین آمدن محبوبیت اوباما در تبلیغات انتخاباتی نام وی را نیاورند، اما جمهوری‌خواهان سعی کرده‌اند که خود را مدافع برنامه‌های تجاری اوباما نشان دهند. دو برنامه‌ای که اوباما در نظر دارد گسترش دهد، یکی گسترش تجارت با کشورهای این سوی آتلانتیک است و دیگری در حوزه پاسیفیک قرار دارد. یکی از نمایندگان جمهوری‌خواه می‌گوید که هم‌حزبی‌های وی به این دلیل قصد دارند از وی حمایت کنند تا اوباما در مذاکرات دست بالا را داشته باشد. با این وجود اعتقاد بر این است که اوباما در روز سه‌شنبه هفته جاری روز آسانی را نخواهد داشت و در صورت اکثریت یافتن جمهوری‌خواهان در سنا، با توجه به اینکه اکثریت مجلس نمایندگان هم در دست آنها است، دوره ریاست‌جمهوری سختی را پشت سرخواهد گذاشت. او با حزبی طرف است که یک‌بار دولت وی را تعطیل کرد و اوباما و کارمندان دولت را خانه‌نشین کرد.

اوباما در برزخ اولین سه‌شنبه نوامبر