به نظر می‌رسد بازارهای نوظهور از الگوی بازارهای مالی پیروی می‌کنند جان تمپلتون از سرمایه‌گذاران پیشرو آن را چنین توصیف می‌کند: «بازارهای بی پروا براساس بدبینی متولد می‌شوند، در تردید رشد می‌کنند، در خوش‌بینی به پختگی می‌رسند و در وحشت می‌میرند.» در اواخر دهه ۱۹۹۰ عملکرد این بازارها پیروی از این الگو را نشان داد. به همین دلیل وقتی این بازارها در اوایل سال ۲۰۰۳ عملکرد خوبی نشان دادند کسی چندان به ادامه این نمایش قدرت، باور نداشت. اما ناگهان به صورت اجتناب‌ناپذیری تحرکی جدی به‌وجود آمد و صندوق‌های سرمایه‌گذاری آمریکا وارد بازار شدند. در یک سال گذشته سرمایه‌گذاری این صندوق‌ها در بازارهای در حال ظهور از کل سرمایه‌گذاری ۱۰ سال گذشته فراتر رفت.

اما این دوره شکوفایی بسیار کوتاه بود. در سه ماه گذشته بازارهای نوظهور به طور متوسط یک پنجم ارزش خود را از دست دادند و اکنون بعضی سرمایه‌گذاران این پرسش را مطرح می‌کنند که آیا جهان وارد مرحله آخر و مرگبار شده است. «عصر جدید» بازارهای نوظهور اکنون جای خود را به بدبینی داده است. در همه بازارها آثاری از هشدار و اخطار را می‌توان دید. تیترهای خبری حاکی از آن است که بحران مالی در انتظار کشورهای در حال توسعه است. البته هنوز همه نشانه‌ها منفی نیست.

این حقیقت که بعد از سود ۲۰۰درصدی اکنون فقط شاهد افت ۲۰درصدی هستیم، هنوز امیدوارکننده است. بسیاری از سرمایه‌گذاران هنوز این نظریه را نپذیرفته‌اند که کشورهای در حال توسعه به پایان دوره شکوفایی‌اشان نزدیک می‌‌شوند. این سرمایه‌گذاران معتقدند که بازارها اکنون در مرحله رشد در تردید، پختگی در خوش‌بینی به سر می‌برند. تصویری که در ماه مه یعنی اوج رونق این بازارها وجود دارد با حباب سال ۱۹۹۹ یا حتی شرایط ژاپن در سال ۱۹۸۹ کاملا متفاوت است.از سوی دیگر رشد درآمدها در کشورهای در حال توسعه نمی‌تواند به سرعت سه سال گذشته ادامه یابد. اما کاهش درآمدها دلیل نزدیک شدن این بازارها به مرحله آخر نیست.

شرکت‌ها در دوران رونق، بی‌پروا هزینه می‌کنند و در نتیجه بدهی به بار می‌آورند.معمولا بازپرداخت این بدهی‌ها از بخش صندوق‌های سرمایه‌گذاری انجام می‌شود. در اکثر کشورهای در حال توسعه سیاست‌های دولت با قوانین شرکت‌ها سازگار و همخوان است. در نتیجه با به‌وجود آمدن مازاد درآمدی برای شرکت‌ها، تورم در کشورها پایین می‌ماند و بهره‌وری بالا می‌رود. بعضی تحلیلگران با استناد به همین استدلال می‌‌گویند اکنون دهه بازارهای در حال ظهور است.در این میان تحلیلگران چند حقیقت بزرگ را فراموش کرده‌اند. یکی از این حقایق مهم نقش آمریکا در اقتصاد جهان است. بهبود وضعیت اقتصاد آمریکا در نیمه سال ۲۰۰۳ زمینه را برای رونق کنونی بازارهای در حال ظهور فراهم کرد. طی سه سال گذشته هر بار که بازارهای آمریکا دچار رکود شد، بازارهای در حال ظهور هم متحمل خسارت شدند.در سال ۱۹۹۴ بانک‌های مرکزی دنیا با پیروی از بانک مرکزی آمریکا نرخ بهره‌ را بالا بردند. در پایان همان سال بازارهایی که پشتوانه مالی خوبی داشتند احیا شدند در حالی‌که بازارهای در حال ظهور هرگز احیا نشدند. اما اکنون نقش این دو بازار با هم عوض شده و بازارهای در حال ظهور در جایگاه انتخاب قرار گرفته‌اند. سرمایه‌گذاران اکنون از مشاهده قدرت اقتصادهای در حال توسعه در برابر سیاست‌های متزلزل پولی شگفت‌زده شده‌اند.با توجه به آنچه گفته شد می‌توان پیش‌بینی کرد که رونق اقتصاد بازارهای در حال ظهور ادامه خواهد یافت.

نیوزویک

ترجمه: نیلوفر قدیری