دموکراسی‌های شکننده

گروه بین‌الملل- دموکراسی در قرن بیستم و حال در قرن بیست و یکم تمنا و اشتیاق بزرگ رهبران سیاسی جهان بوده است.

فعالان سیاسی آن را هدف فعالیت خود می‌دانستند و رهبران کشورها لاف آن را می‌زنند، خواه با فرآیندی دموکراتیک به قدرت دست پیدا کرده بودند و خواه نه، خواه خود متعهد به آن بوده‌اند، خواه خیر. علاوه بر این جنگ‌های نیمه دوم قرن بیستم و اوایل قرن بیست و یکم هم با یک دلیل برای مردم جهان مشروع جلوه کرده است و آن دموکراسی است.

قرار است حمله آمریکا به عراق و افغانستان برای آن کشورها دموکراسی به ارمغان بیاورد. این در حالی است که برخی از این دموکراسی‌های نوپا میان دیکتاتوری و دموکراسی در نوسان است و ارتش به عنوان نگهبان این نظام‌ها عمل می‌کند در پاکستان، ترکیه، تایلند، فیلیپین، ارتش این وظیفه را برای خود قائل است.

مجله معتبر اقتصادی اکونومیست در تازه‌ترین گزارش خود لرزان‌ترین دموکراسی‌های جهان را برشمرده است. جنوب شرق آسیا از این حیث حایز مقام اول است.

در یکشنبه بیستم ماه مه، رای‌دهندگان ویتنامی طی انتخاباتی مجمع ملی جدیدی را انتخاب کردند تا بتوانند بر تصمیمات دولت نظارت کند و گاه مهر باطل شد بر‌ آن تصمیمات بزند و در اوایل ماه جاری هم مردم فیلیپین در انتخابات شرکت جدی‌تری داشتند که به این معنا است که فرآیند انتخابات را مهم و تعیین کننده دانستند هر چند این کشور در چنبره کودتاهای گاه و بیگاه گرفتار آمده است.

با این همه براساس تحقیقات موسسه «خانه آزادی» در این منطقه از آسیا تنها کشور اندونزی را می‌توان یک کشور واقعا آزاد دانست.

در میانمار رهبر جنبش دموکراسی آن در خانه حبس است. فیلیپین و تایلند سایه کودتای نظامیان را هموار بر سر خود احساس می‌کنند و ویتنام هم در آغاز راه است.