آخرین فرصت در مذاکرات تجاری رهبران کشورهای ثروتمند و فقیر

رهبران تجاری جهان در دهلی نو گرد هم می‌آیند

آخرین فرصت برای دور دوحه

گروه بین‌الملل - رهبران تجاری جهان در دهلی نو گرد هم می‌آیند تا راه‌های احیای مذاکرات تجارت آزاد را بررسی کنند.

مذاکرات تجارت آزاد موسوم به دور دوحه که از سال ۲۰۰۱ میلادی در دوحه مرکز قطر آغاز شده بود در جولای سال ۲۰۰۶ میلادی به دنبال چهار روز مذاکره بی‌نتیجه در مقر سازمان تجارت جهانی واقع در وین متوقف شد و از آن روز به بعد هیچ یک از تلاش‌ها برای احیای دوباره گفت‌وگوها نتیجه نداده است.

رهبران مذاکرات دور دوحه شامل ایالات متحده و اتحادیه اروپا به عنوان نمایندگان کشورهای ثروتمند و هند و برزیل به عنوان نماینده کشورهای در حال توسعه در حالی در دهلی نو گرد هم می‌آیند که به نظر می‌رسد این آخرین فرصت برای رسیدن به یک توافق روشن برای حصول به نتیجه نهایی است.

در تمامی مذاکراتی که در طول این سال‌ها انجام شده است بر روی تمامی موارد توافق شده است و تنها مساله یارانه‌های کشاورزی در کشورهای صنعتی و موضوع تعرفه واردات کالاهای صنعتی به کشورهای در حال توسعه باقیمانده است.

این موضوع در حالی روند مذاکرات را مختل کرده است که اغلب کشورهای عضو سازمان تجارت جهانی را کشورهای در حال توسعه تشکیل می‌دهند.

یکی از پیگیرترین مسوولان تجاری در بین کشورهای درگیر در مذاکرات پیتر ماندلسون نماینده ارشد تجاری و رییس کمیسیون تجاری اتحادیه اروپا است.

ماندلسون که در اجلاس دهلی نو حضور خواهد یافت با اشاره به اهمیت مذاکرات دور دوحه و رسیدن به موفقیت در آن گفت: پیشرفت مذاکرات نیازمند تقویت گفت‌وگوها و همکاری‌های نزدیک است.

وی افزود: اگر ما در این گفت‌وگوها شکست بخوریم به طور حتم دور دوحه امسال را نیز از دست داده است.

این گفته ماندلسون در حالی عنوان می‌شود که برخی تحلیلگران عقیده دارند اگر این گروه چهار نفره نتوانند در دهلی نو به راهکار عملی برای ادامه مذاکرات رسمی دست پیدا کنند احتمال شکست و توقف مذاکرات دور دوحه برای مدت زمان نامشخص وجود دارد که این موضوع می‌تواند یک فاجعه برای تجارت جهانی به حساب آید.

در ماه ژوئن فرصت دولت بوش برای انجام مذاکرات تجارت آزاد به پایان می‌رسد و از آن پس دیگر دولت نمی‌تواند به نمایندگی از ایالات متحده در گفت‌وگوهای تجارت آزاد از جمله دور دوحه شرکت کند، این مساله می‌تواند پیامدهای ناخوشایندی برای مذاکرات دور دوحه داشته باشد.

از ماه ژوئن به بعد این وظیفه بر عهده کنگره آمریکا قرار خواهد گرفت و کمیته‌ای از اعضای کنگره به نمایندگی از ایالات متحده در مذاکرات تجارت آزاد شرکت می‌کند.

با توجه به آن که اکنون کنگره آمریکا در کنترل دموکرات‌ها قرار دارد این موضوع می‌تواند باعث بر هم خوردن توافق مذاکرات پیشین شود.

دموکرات‌ها به طور سنتی بیشتر به دنبال حفظ محبوبیت داخلی هستند و این مساله ممکن است باعث مخالفت آنها با کاهش یارانه‌های کشاورزی شود.

به اعتقاد بسیاری از کارشناسان بازگشت به طرح پیتر ماندلسون در شرایط کنونی بهترین راه‌حل برای برون‌رفت از بحران کنونی دور دوحه است. براساس طرح ماندلسون ایالات‌متحده یارانه‌های کشاورزی خود را که به سالانه ۲۳میلیارد دلار بالغ می‌شود قطع کرده و در برابر آن تعرفه واردات محصولات کشاورزی آمریکا به اتحادیه اروپا نیز ۵۰درصد کاهش پیدا می‌کند.

این موضوع اگرچه ممکن است مخالفت‌هایی را در اروپا به همراه داشته باشد، اما تاکنون عملی‌ترین را پیشبرد دوباره مذاکرات شناخته شده است. با این وجود هنوز ایالات‌متحده پاسخ روشن و موافقت نهایی را با این طرح اعلام نکرده است. سوزان شوواب، مذاکره‌کننده ارشد تجاری ایالات‌متحده در این مورد گفت:‌ما این طرح را به دقت مورد بررسی قرار داده‌ایم و می‌توان گفت که برای اجرای آن آماده هستیم. تنها برخی نکات کوچک باقی‌مانده است که باید با طرف اروپایی در مورد آن گفت‌وگو کنیم.

طرح ماندلسون در اروپا با مخالفت‌هایی روبه‌رو شده است. فرانسه به عنوان پرداخت‌کننده بالاترین یارانه‌های کشاورزی در اروپا اصلی‌ترین مخالف این طرح است. فرانسه هم‌اکنون در آستانه برگزاری یکی از حساس‌ترین انتخابات‌های ریاست جمهوری خود قرار دارد و حمایت هریک از کاندیداها از کاهش یارانه‌های کشاورزی می‌تواند روگردان شدن کشاورزان این کشور را به همراه داشته باشد. از سوی دیگر،‌ در صورتی که سگولن رویال، نامزد سوسیالیست ریاست‌جمهوری در انتخابات به پیروزی برسد امیدها برای پیوستن فرانسه به این طرح بسیار کاهش پیدا می‌کند.

در همین حال، خواست کشور‌های صنعتی از اقتصاد‌های در حال توسعه و نوظهور این است که درها بازارهای خود را به روی واردات کالا‌های صنعتی بیش از گذشته باز کنند. هند و برزیل به عنوان نماینده کشور‌های در حال توسعه اعلام کرده‌اند که در مقابل قطع یارانه‌های کشاورزی حاضر به انجام چنین کاری هستند.

از سوی دیگر، برخی تحلیلگران عقیده دارند پیشرفت مذاکرات دوحه نیازمند حضور پررنگ‌تر چین در این مذاکرات است. چین اکنون چهارمین اقتصاد بزرگ جهان و یکی از چند قدرت تجاری جهان به حساب می‌آید، هم‌اکنون دعوای بین چین و ایالات‌متحده مانع از حضور فعال چین در مذاکرات دور دوحه شده است.