کامرون؛ وارث بلر

دیوید کامرون، رهبر حزب محافظه کار بریتانیا مدتی خود را «وارث صدارت تونی بلر» معرفی می‌کرد. البته شباهت‌هایی میان این دو نفر وجود داشته است: هر دو برای ایجاد تغییر در حزبشان گروه کوچک و منسجمی از اعضای حزب را انتخاب کردند.

کامرون معتقد است صحنه سیاسی بریتانیا باید از نو ساخته شود. این سیاستمدار ۴۳ ساله همچنین مانند تونی بلر، نخست‌وزیر پیشین بریتانیا در برابر دوربین‌های تلویزیونی به راحتی ظاهر می‌شود و اظهار نظر می‌کند. دیوید کامرون فرزند یک دلال بازار سهام است و در شهر نیوبری استان برکشایر انگلستان بزرگ شده است.

او مانند سایر اعضای خانواده‌اش در مدرسه ایتون و پس از آن دانشگاه آکسفورد تحصیل کرده است. کامرون در دانشگاه رشته فلسفه، سیاست و اقتصاد خوانده است.

او در فعالیت‌های سیاسی دانشجویی مشارکتی نداشته است اما عضو باشگاهی بوده که مشهور است اعضای آن به نوشیدن مشروبات الکلی و «لات بازی» علاقه زیادی دارند. او همواره از اظهار نظر کردن درباره این دوره از عمرش و اینکه آیا هرگز مواد مخدر مصرف کرده یا نه، طفره رفته است. دیوید کامرون در سال ۲۰۰۱ نماینده پارلمان بریتانیا شد. مایکل هاوارد، سیاستمدار بریتانیایی و یکی از نمایندگان حزب محافظه کار در پارلمان این کشور، فردی است که در اواسط دهه ۱۹۹۰ میلادی استعداد او را به عنوان عضوی موثر برای این حزب کشف کرد. هاوارد بین سال‌های ۲۰۰۳ تا ۲۰۰۵ رهبر حزب محافظه کار بود.

وقتی کامرون در سال ۲۰۰۵ وارد میدان رقابت شد تا جایگزین هاوارد به عنوان رهبر حزب محافظه کار شود، شمار کمی از اعضای این حزب حاضر شدند به او که در آن زمان سخنگوی جوان امور آموزش و پرورش در دولت سایه بود و به تازگی به عنوان نماینده پارلمان بریتانیا انتخاب شده بود، فرصت دهند رهبر این حزب شود.

نظر طرفداران وفادار حزب محافظه کار زمانی عوض شد که دیوید کامرون در یکی از گردهمایی‌های مهم این حزب سخنرانی پورشور و مهیجی ارائه داد. کامرون وقتی تازه رهبر حزب محافظه کار شده بود دم از مثبت اندیشی می‌زد و اینکه باید «حاصل رشد اقتصادی را تقسیم کرد.« هدف او این بود که وجهه حزب محافظه کار را که بسیاری آن را «حزب بی‌رحم و شفقت» توصیف می‌کردند، عوض کند.

او از جمله از رسوایی هزینه‌سازی برخی نمایندگان پارلمان و وزیران دولت گوردون براون، نخست‌وزیر سابق بریتانیا، استفاده کرد تا خود را به عنوان اصلاح‌طلبی نشان دهد که مایل است سیاست این کشور را پاکسازی کند. پاداش کامرون پیشی گرفتن او در نظرسنجی‌ها بود. اما بحران مالی او را وادار کرد بیشتر شعارهای خود را کنار بگذارد و به جای آنها خط مشی سنجیده‌تر و حتی ملال‌آورتری در پیش بگیرد و به رای‌دهندگان هشدار دهد با دورانی سخت و کاهش بودجه مواجه خواهند شد.

دیوید کامرون به رغم تغییر دادن لحن خود و همچنین به جز دوران کوتاهی در سال ۲۰۰۷ که محبوبیت گوردون براون در نظرسنجی‌ها افزایش یافت، در تمام مدتی که رهبری حزب محافظه کار را بر عهده داشته همواره محبوب بوده است. در انتخابات سراسری، حزب محافظه کار نتوانست به اکثریت مطلق دست یابد و به همین جهت با حزب لیبرال دموکرات وارد مذاکره شد و ائتلافی با این حزب تشکیل داد. کامرون، نخست‌وزیر بریتانیا اکنون جوان‌ترین نخست‌وزیر این کشور طی دویست سال گذشته به شمار می‌رود.