نشانه‌های مثبت و منفی در اقتصاد جهان

جان لیپسکی، معاون اول صندوق بین‌المللی پول(IMF) - عکس: AFP

به گفته جان لیپسکی، معاون اول صندوق بین‌المللی پول،اخبار رسیده از سراسر دنیا در مورد بازسازی اقتصاد دنیا بسیار خوشایند است، ولی باید از این رشد و اصلاح تدریجی حمایت کنیم. نشانه‌های اصلاح اقتصاد در بسیاری از کشورهای در حال توسعه دنیا کاملا قابل مشاهده است. این اصلاح در کشورهای قاره آسیا به خصوص کشورهای چین و هند بیشتر از دیگر کشورها دیده شده، ولی هنوز وضعیت کشورهای توسعه یافته و صنعتی غرب بسیار نگران‌کننده است و تثبیت اوضاع اقتصادی آنها در شرایط بحرانی کنونی با اتکا بر این نکته که بدتر شدن شرایط را به همراه ندارد، نمی تواند موجب رضایت جهان شود. صندوق بین‌المللی پول هشدار داد

در تکمیل اجرای برنامه‌های اصلاحی تعلل نکنید

مونا مشهدی رجبی - با وجود اینکه اخبار متفاوتی در مورد بازسازی اقتصاد دنیا شنیده می‌شود، ولی صندوق بین‌المللی پول همچنان به دولت‌ها تاکید می‌کند تا از اجرای طرح‌های حمایتی خود دست بر ندارند و بدانند بدون این کمک‌ها اقتصاد دنیا بار دیگر متزلزل خواهد شد.

صندوق بین‌المللی پول در گزارش اخیر خود از دولت‌ها خواست تا مبالغ تصویب شده برای تزریق به اقتصاد را به طور کامل در اقتصاد صرف کنند. این مرکز با اشاره به شرایط حاکم بر اقتصاد دنیا نوشت: «اصلاح تدریجی اقتصاد دنیا نتیجه تزریق چند هزار‌میلیارد دلار در کشورهای مختلف به بدنه آسیب دیده اقتصاد است و نباید آن را با بازسازی کامل اقتصاد اشتباه گرفت.

توقف اجرای برنامه‌های اصلاحاتی یا به تعبیر بهتر توقف تزریق به اقتصاد و حمایت از نظام بانکی سبب می‌شود تا نظام آسیب‌پذیر و متزلزل امروز دنیا با شدت بیشتری تخریب شود. جان لیپسکی معاون اول صندوق بین‌المللی پول در سخنرانی روز شنبه در پاریس گفت: «اخبار رسیده از سراسر دنیا در مورد بازسازی اقتصاد دنیا بسیار خوشایند است، ولی باید از این رشد و اصلاح تدریجی حمایت کنیم.

نشانه‌های اصلاح اقتصاد در بسیاری از کشورهای در حال توسعه دنیا کاملا قابل مشاهده است. این اصلاح در کشورهای قاره آسیا به خصوص کشورهای چین و هند بیشتر از دیگر کشورها دیده شد ولی هنوز وضعیت کشورهای توسعه یافته و صنعتی غرب بسیار نگران‌کننده است و تثبیت اوضاع اقتصادی آنها در شرایط بحرانی کنونی با اتکا بر این نکته که بدتر شدن شرایط را به همراه نداردنمی تواند موجب رضایت جهان شود.»

لیپسکی ادامه داد: کشورهای در حال توسعه و توسعه یافته دنیا با اتکا به این آمارها نباید اجرای برنامه‌های اصلاحاتی و سیاست‌های مالی و پولی را متوقف کنند و در نظر داشته باشند بر داشتن یک گام به عقب می‌تواند مشکلات اقتصادی را ده گام به جلو ببرد.

وی تاکید کرد در ماه‌های اخیر دولت‌ها مبلغ اندکی از بودجه تصویب‌شده را به اقتصاد تزریق کردند. به عنوان مثال تا اواسط ماه مه ‌سال جاری میلادی ایالات متحده آمریکا تنها ۴۶‌میلیارد دلار به اقتصاد تزریق کرد که معادل ۱۱‌درصد از مجموع مبلغ تصویب شده بود. این مبلغ هم تزریق نقدی را شامل می‌شد و هم مبلغی را که در اثر کاهش نرخ مالیات نصیب اقتصاد شده بود را در خود جای می‌داد. دولت‌ها برای تکمیل روند بازسازی اقتصادی موظف هستند تمامی مبلغ تصویب شده را به اقتصاد تزریق کنند. صندوق بین‌المللی پول پیش‌بینی کرده است: اقتصاد دنیا در سال ۲۰۰۹ میلادی به تدریج از رکود خارج می‌شود ولی نرخ خروج از رکود اقتصادی در این کشور بسیار اندک خواهد بود. بازسازی اقتصاد دنیا در سال ۲۰۱۰ میلادی آغاز می‌شود و از بتدای سال ۲۰۱۱ میلادی نرخ رشد اقتصادی دنیا مثبت و بالاتر از یک درصد خواهد بود. کشورهای در حال توسعه در این راستا سهم بزرگی دارند و می‌توانند رشد اقتصاد دنیا را تسریع کنند.

معاون اول صندوق بین‌المللی پول تاکید کرد با وجود اینکه فشارهای اقتصادی از قبیل نرخ تورم در کشور‌های دنیا کمتر شده است، ولی باید استفاده از ابزارهای پولی همچنان ادامه داشته باشد. سیاست‌های کاهش نرخ بهره بانکی و حمایت‌های پولی از ابزارهایی است که باید مورد استفاده قرار گیرد.

در انتهای گزارش آمده است کشورهای دنیا باید در همین زمان در مورد راهکارهای خروج از مخمصه تزریق‌ها نیز تفکر کنند و بدانند که بعد از اتمام این بحران تاثیر افزایش تزریق‌های اقتصادی می‌تواند زمینه را برای افزایش نرخ تورم در دنیا فراهم کند. ما باید در نظر داشته باشیم اقتصاد دنیا آسیب‌پذیر است و هر موج تازه‌ای می‌تواند اقتصاد را بیشتر و بیشتر تضعیف کند.

رشد بدهی دولت‌ها نیز موضوعی است که باید در نظر گرفته شود، زیرا ادامه روند افزایشی آن جهان را در برابر مشکلات بزرگی قرار خواهد داد. در ماه‌های اخیر بدهی دولت‌های دنیا رشد بی‌سابقه‌ای داشته است و بیشترین رشد هم به بدهی دولت‌های صنعتی مربوط است.

باید در نظر داشت رشد بدهی آثار مختلفی دارد که یکی از آنها تضعیف دولت است. هم اکنون کشورهای صنعتی با عمیق‌ترین بحران اقتصادی بعد از جنگ جهانی دوم روبه‌رو هستند و اگر این بحران ادامه پیدا کند یا آثار آن از بین نرود نمی‌توان امیدی به اصلاح و بازگشت روزهای خوب به اقتصاد داشت.