گروه بین‌الملل- اجلاس سران کشورهای منطقه آمریکای لاتین در حالی در جمهوری دومنیکن برگزار شد که این نشست کاملا تحت‌الشعاع تنش‌‌های مرزی بین سه کشور کلمبیا، ونزوئلا و اکوادور قرار گرفت. در جریان این اجلاس روسای جمهوری این سه کشور توافق کردند تا در مسیری گام بردارند که به جنگ منجر نشود. همچنین آنها متعهد شدند که بار دیگر مذاکرات را فعال کرده و اختلافات را در قالب دیپلماسی حل و فصل کنند.

مناقشه بین این سه کشور پس از آن روی داد که نیروهای دولتی و امنیتی کلمبیا یک عضو ارشد عضو شورشیان فارک را به همراه ۱۶نفر از همراهانش در خاک اکوادور ترور کرده و کشتند. اکوادور این حمله را یک تجاوز آشکار به خاک خود تلقی کرده و نیروهای نظامی خود را به پشت مرزهای کلمبیا فرستاد. به دنبال این لشگرکشی بود که هوگوچاوز رییس‌جمهوری ونزوئلا نیز به عنوان متحد اکوادور وارد عمل شده و ده‌ها گردان پیاده و زرهی ارتش ونزوئلا را به مرز ونزوئلا با کلمبیا گسیل کرد؛ در حالی که می‌رفت تا آتش یک جنگ دیگر در منطقه آمریکای لاتین افروخته شود، سران کشورهای مکزیک و برزیل تلاش گسترده‌ای را برای نشاندن طرفین در سر میز مذاکرات آغاز کردند. این در حالی بود که اکوادور، ونزوئلا و نیکاراگوا روابط دیپلماتیک خود را با کلمبیا قطع کرده بودند. پیام فیدل‌کاسترو آن زمان که گفت صدای جنگ را در آمریکای لاتین می‌شنوم و همچنین زمانی که هوگوچاوز کلمبیا را اسرائیل منطقه آمریکای لاتین خواند، نگرانی از وقوع جنگ باز هم افزایش یافت.

اما اجلاس دومنیکن آسان‌تر از آنچه تصور می‌شد توانست به این بحران پایان دهد. در جریان این اجلاس کلمبیا با خواسته‌های اکوادور موافقت کرده و آلوارو اوریبه و رافائل کورئا روسای جمهوری کلمبیا و اکوادور دست یکدیگر را فشردند. سه کشور همچنین متعهد شدند که نیروهای نظامی را از وضعیت جنگی خارج کرده و مرزها را آرام کنند. آلوارو اوریبه رییس جمهوری کلمبیا نیز پذیرفت که با شرط همکاری همسایگانش در مقابله با شورشیان فارک، از این پس به اقداماتی از این دست، دست نزند.

تحلیل‌گران عقیده دارند که آمریکای لاتین اکنون ظرفیت خود را برای جنگ دیگری در این منطقه از دست داده است. نسل جدید رهبران در بسیاری از کشورهای آمریکای لاتین اگرچه خود از دل سال‌ها جنگ بیرون آمده‌اند، اما اکنون بیش از جنگ به توسعه و شکوفایی اقتصادی فکر می‌کنند، همین مساله باعث می‌شود تا رهبران آمریکای لاتین برخلاف قرن گذشته، سیاست جنگ‌گریزی را در پیش بگیرند.